เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1273

ตอนที่ 1273: พลังของเฮายู่ (1)

เจี้ยนเฉินคิดยอมแพ้ที่จะดูดซับปราณหยานหวงจากคำอธิบายของจิตวิญญาณกระบี่และเริ่มให้ความสำคัญกับการบ่มเพาะ

ห่างจากอาณาจักรเมืองเกอซุนไปหนึ่งแสนกิโลเมตร มีเมืองที่ทำจากโลหะทังสเตนที่มีค่าอย่างมากตั้งอยู่ เมืองนี้ไม่ได้เป็นหนึ่งในเจ็ดเมืองใหญ่ แต่มันก็ยอดเยี่ยมพอที่จะทัดเทียมกับพวกเขาในทวีปเทียนหยวน จากมุมมองต่าง ๆ ของเมืองนั้นมีค่ามากกว่าเมืองหลวงใด ๆ ในทวีป

นี่เป็นเพราะกำแพงเมืองถูกสร้างจากโลหะทังสเตนทั้งหมด โลหะทังสเตนเป็นโลหะที่มีค่าอย่างยิ่งในทวีป มันขึ้นรูปยากมากและมีค่าเทียบมากว่าเหรียญม่วงสิบเท่า อาจไม่มีใครสามารถคำนวนได้ว่าโลหะนี้ต้องใช้จ่ายไปเท่าไรถึงได้สร้างกำแพงเมืองขนาดนี้้ เพียงแค่กำแพงเมืองก็มีราคาที่น่าประหลาดใจแล้ว

เมื่อมันถูกสร้างครั้งแรก องค์กรขนาดใหญ่จำนวนมากก็จ้องเมืองนี้ด้วยความโลภ เมืองที่มีค่าขนาดนี้ยังเป็นที่สนใจของตระกูลโบราณบางกลุ่ม อย่างไรก็ตามเจ้าเมืองนั้นมีชื่อเสียงโด่งดังมากเกินไป พวกเขาทั้งหมดจึงทำได้เพียงยอมแพ้และท้ายที่สุดต้องละความคิดที่จะยึดเมือง

เมืองนี้คือเมืองอัคนีซึ่งเป็นของกลุ่มทหารรับจ้างอัคนี ในขณะที่คนที่มีอำนาจมากที่สุดและรีบผิดชอบทุกเรื่องของกลุ่มทหารรับจ้างอัคนีคนปัจจุบันคือ ไป๋เหลียนและโหยวเยว่ผู้ซึ่งกำลังพูดคุยกันอย่างสบาย ๆ ในคฤหาสน์ของขุนนางที่อยู่ใจกลางเมืองราวกับอยู่ในพระราชวัง พวกเขาหัวเราะอย่างมีความสุขเป็นครั้งคราว

เพื่อป้องกันไม่ให้เซียนราชาจากนิกายใต้พิภพหลบหนีจากการถูกแก้แค้นโดยกลุ่มทหารรับจ้างอัคนี โหยวเยว่เฝ้าดูเมืองจากโถงศักดิ์สิทธิ์จันทร์แจ่มในห้องสีขาวบริสุทธิ์ที่ย่อขนาดลงมาและอยู่ภายในพระราชวังและตั้งอยู่ในพื้นที่ของเจ้าเมืองอย่างเงียบ ๆ ภายในเป็นที่เก็บวิญญาณของนางฟ้าเฮายู่ นางสามารถค้นพบเซียนราชาที่ย่างเท้าเข้ามาทุกคน

แต่เดิมนางฟ้าเฮายู่จะไม่มองกลุ่มทหารรับจ้างที่ไม่เกี่ยวข้องกับนาง เพราะสถานะและความภาคภูมิใจของนาง แต่นางก็ลงเอยด้วยการตกลงหลังจากที่พิจารณาตามข้อเท็จจริงของเจี้ยนเฉินและนางต้องการความช่วยเหลือของเขาในอนาคต ดังนั้นนางจึงดูแลเมืองชั่วคราว

โถงศักดิ์สิทธิ์จันทร์แจ่มนั้นสะดุดตามากระหว่างอิฐสีเข้มและกระเบื้องสีแดง แม้ในเวลากลางวันแสงจันทร์จากห้องโถงก็ยังสามารถมองเห็นได้ หนึ่งพันเมตรรอบ ๆ โถงศักดิ์สิทธิ์กลายเป็นเขตหวงห้ามสำหรับยามลาดตระเวนและทหารรับจ้างชั้นนำก็ไม่อาจเดินเท้าเข้ามาได้

ในเวลานั้นพื้นที่เหนือเมืองทหารรับจ้างเริ่มมีการบิดเบี้ยวอย่างรุนแรง ไม่นานประตูมิติก็ก่อตัวขึ้นอย่างรวดเร็วและเซียนราชาหลายคนก็ออกมาพร้อมกับจ้องมองไปยังเมืองเบื้องล่าง

พวกเขาคือเซียนราชาทั้งเก้าจากเมืองทหารรับจ้าง พวกเขาถูกนำมาโดยเซียนราชา 4 คนจากนิกายยิหยวนและนิกายหยางจิ ในขณะที่เซียนราชาทั้งห้าตามมาเพื่อขอยืมโถงศักดิ์สิทธิ์

ไม่นานเซียนราชาทั้งเก้าก็มาอยู่เหนือเมือง การปรากฏตัวของพวกเขากดดันเป็นอย่างมากขณะที่เขาอยู่เหนือเมือง ทหารรับจ้างที่อ่อนแอสองสามคนกระอักเลือดและล้มอยู่ตรงนั้น

ในขณะที่เมืองที่มีความเป็นระเบียบได้กลายเป็นวุ่นวายจากการปรากฏตัวของเซียนราชาทั้งเก้า ถนนยังคงเต็มไปด้วยผู้คน แม้ว่าพวกเขาจะยังไม่ตาย แต่พวกเขาก็ได้รับบาดเจ็บสาหัสอย่างหนักจากการความกดดัน อวันวะของพวกเขาแตกออกและโครงสร้างบางส่วนของเมืองพังทลายลง

พวกเขาสามารถทำให้เซียนผู้คุมกฏกองตรงนี้ได้ แต่พวกเขาไม่กล้าทำอันตรายพวกเขาอย่างง่าย ๆ ไม่ต้องพูดถึงบุคคลที่อยู่ตรงหน้าของพวกเขาคือท่านตาของเจี้ยนเฉิน พวกเขาไม่อาจรับประกันได้ว่าเจี้ยนเฉินจะไม่ไปที่ตระกูลผู้พิทักษ์ของพวกเขารวมถึงยั่วยุสัตว์อสูรทั้งสามด้วยความโกรธของพวกเขา

อย่างไรก็ตามเพราะเซียนราชาจากนิกายยิหยวนและหยางจิไม่กล้าที่จะแตะต้องไป๋ไฮ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเซียนราชาอิสระทั้งห้าจะไม่ทำเช่นเดียวกัน พวกเขาไม่เข้าใจเกี่ยวกับกลุ่มทหารรับจ้างอัคนี ดังนั้นด้วยความภาคภูมิใจของพวกเขาเป็นธรรมดาที่เขาจะไม่พอใจที่เห็นว่าเขาเป็นเพียงเซียนผู้คุมกฏ แต่ทักทายพวกเขาอย่างสุภาพและถามพวกเขาด้วยความเป็นปรปักษ์

ทันที ไม่นานชายชราชั้นสวรรค์ที่ 4 ก็ก้าวออกมาก้าวหนึ่งและใช้ความกดดันไปที่ไป๋ไฮทันที เขาเยาะเย้ย เพราะว่าเจ้ามีเซียนราชางั้นรึ ? เพียงเพราะเจ้ามีเซียนราชาเจ้าเลยกล้าพูดกับพวกข้าเยี่ยงนี้รึ ? ข้าสามารถฆ่าเจ้าได้และแม้ว่าเจ้าจะมีเซียนราชาเขาก็ต้องมาขอโทษพวกเราทั้งเก้า ด้วยเหตุนี้ชายชราคนหนึ่งก็ฟาดฝ่ามือของเขาไปที่ไป๋ไฮ เขาใช้ความสามารถของเขาในฐานะเซียนราชาโจมตีไปยังพื้นที่ด้านหน้าพร้อมกับปลดปล่อยพลังออกมาแช่พื้นที่รอบ ๆ ไม่ให้ไป๋ไฮขยับไปไหน

อย่างไรก็ตามเขาไม่ได้สังเกตว่าไป๋ไฮได้กำก้อนหินไว้ในมือ หินนี้เป็นหนึ่งในของหินหยกเพลิงที่ประธานสมาคมเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงมอบให้กับเจี้ยนเฉินและมันยังได้รับการเสริมพลังด้วยรุ่ยจิน มันสามารถป้องกันการโจมตีของเซียนราชาขั้นสูงสุด

ไป๋ไฮรู้ว่าคนเหล่านี้ไม่ได้มาด้วยความตั้งใจที่ดีและมีเซียนราชาทั้งหมด 9 คน ดังนั้นเขาจึงเตรียมหินหยกเพลิงไว้ในมืออย่างลับ ๆ

ในขณะที่ชายชราตัวเตี้ยได้โจมตีไปที่ไป๋ไฮ ไป๋ไฮก็ใช้พลังเซียนที่อยู่ภายในตัวกระตุ้นหิน ทันใดนั้นพลังงานก็กระเพื่อมอย่างรุนแรงจากหินหยกเพลิงซึ่งทะลวงพื้นที่แช่แข็งไว้และทำให้ไป๋ไฮได้รับอิสระ พร้อมกับโยนหินหยกเพลิงที่ลุกเป็นไฟออกไป