เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1274

ตอนที่ 1274: พลังของเฮายู่ (2)

หินหยกเพลิงลุกโชนพุ่งเข้าหาชายชราตัวเตี้ยพร้อมกับพลังที่น่าเหลือเชื่อ เมื่อใดก็ตามที่มันผ่านไป พื้นที่รอบ ๆ ก็สั่นสะเทือนอย่างรุนแรงจนสร้างรอยแตกสีดำ ปริมาณที่เกิดจากหินนั้นน่ากลัวอย่างมาก

ชายชราตัวเตี้ยตกใจกลัว เขาตัวสั่นเมื่อเห็นว่าหินนั้นมีพลังมากแค่ไหน มันเทียบเท่ากับการโจมตีของเซียนราชาขั้นสูงสุด ดังนั้นมันจะเป็นไปได้อย่างไรที่เขาจะต่อต้านมัน ด้วยความแข็งแกร่งเพียงเซียนราชาชั้นสวรรค์ที่ 4 ? แม้ว่าเขาจะต้านทานมันได้ แต่เขาก็จะบาดเจ็บสาหัส

นี่คืออะไร ? เซียนราชาขั้นสูงสุดได้มอบพลังบางอย่างไว้ให้กับเซียนผู้คุมกฏ ? เป็นไปได้อย่างไรที่จะเก็บพลังของเซียนราชาขั้นสูงสุดไว้กับคนอื่น มันน่ากลัวจริง ๆ ชายชราตัวเตี้ยไม่อาจเก็บท่าทางเดิมได้อีกต่อไป เขาพุ่งถอยกลับมาทันทีและขอร้องให้เซียนราชาทั้ง 8 ช่วยเหลือเขาด้วยความกังวล ทุกท่าน ป้องกันการโจมตีนี้ด้วย ไม่อย่างนั้นพวกเราก็ไม่อาจมีอะไรต่อรองได้อีก

เซียนราชาอีก 8 คนก็ขมวดคิ้วเหมือนกัน ไม่มีใครคิดว่าไป๋ไฮจะมีของที่ยอดเยี่ยมที่สามารถใช้งานออกมาได้ทันที หนึ่งในพวกเขาจะต้องบาดเจ็บสาหัสหากพวกเขาถูกโจมตี

ก่อนที่ชายชราตัวเตี้ยจะขอความช่วยเหลือ เซียนราชาทั้งแปดคนได้วางแผนที่จะช่วยเหลือกันและกันเพื่อป้องกันการโจมตีของหินหยกเพลิง เพราะชายชราตัวเตี้ยได้อยู่ด้านหน้าของพวกเขา ก่อนที่จะโดนหินจู่โจมในนามพวกเขา ดังนั้นพวกเขาจึงไม่อาจทำเป็นไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ไปได้

พลังงานจำนวนมหาศาลพรั่งพรูออกมาจากเซียนราชาทั้งแปด พวกเขาทั้งเก้าได้ปล่อยฝ่ามือเข้าโจมตีหินหยกเพลิงในเวลาเดียวกัน พลังปราณได้ปะทะกับก้อนหินพร้อมกับทำให้บริเวณรอบ ๆ สั่น

ตูม ! พร้อมกับการระเบิดจนทำให้ผู้คนหูหนวก มันดูราวกับดอกไม้ไฟที่ถูกจุดเหนือเมืองอย่างสวยงาม คลื่นปะทะได้ทำให้บริเวณรอบ ๆ สั่นก่อนที่จะแผ่ไปไกลออกไป พลังปราณส่วนหนึ่งยังแผ่ไปถึงเมืองอัคนี

ไป๋ไฮและเซียนผู้คุมกฏเกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างมากกับคลื่นพลังปราณที่เกิดจากการปะทะของเซียนราชา มันมีพลังอย่างมาก ดังนั้นพวกเขาจึงใช้ตัวเองป้องกันคลื่นพลังจากการปะทะก่อนที่จะถูกส่งเข้าไปในเมือง หากการปะทะกระทบไปถึงเมืองที่อยู่ด้านล่าง คนที่อ่อนแอกว่าพวกเขาจะบาดเจ็บหรือล้มตาย

โหยวเยว่เข้าใจเรื่องเหล่านี้เหมือนกัน ดวงตาของนางเจือแววเยือกชา ขณะที่คทาเทพจันทราปรากฏอยู่ที่มือของนาง อัญมณีขนาดเท่ากำปั้นที่อยู่บนหัวไม้เท้าส่องแสงสลัว ๆ โหยวเยว่เหวี่ยงคทาและสาดแสงจันทร์บริสุทธิ์ออกไปทันทีหลังจากที่อัญมณีบนหัวไม้เท้าเปล่งแสง มันจะเห็นได้ถึงม่านพลังบาง ๆ ที่กำลังป้องกันเมืองอยู่

ม่านพลังเริ่มสั่นอย่างรุนแรงขณะที่พลังปราณพุ่งเข้าปะทะ แต่โชคดีที่มีม่านพลังป้องกันเศษพลังปราณบางส่วนได้ มันไม่ใช่การโจมตีโดยตรงของเซียนราชา ม่านพลังจึงสามารถป้องกันได้อย่างสมบูรณ์

เมื่อพลังงานม้วนกวาดไปทั่วท้องฟ้าได้สงบลง ม่านพลังป้องกันจากพลังดวงจันทร์ก็ได้หายไปอย่างเงียบ ๆเช่นกัน โหยวเยว่มองไปที่คทาที่งดงามเบื้องหน้าด้วยความปวดใจ เห็นได้ชัดว่านางได้เห็นว่ามีพลังเหลืออยู่ในคทาไม่มาก

พลังที่สั่งสมอยู่ในไม้เท้าของอาจารย์ข้าเหลือน้อยลงเรื่อย ๆ โหยวเยว่ลอบถอนใจอยู่ภายใน แต่ไฟแห่งความโกรธเกรี้ยวลุกไหม้อย่างรวดเร็ว นางจ้องไปยังเซียนราชาทั้ง 9 ด้วยท่าทีไม่เป็นมิตร ถ้าหากนางลงมือไม่ทันเวลา เมืองอัคนีของนางคงจะได้รับความเสียหายอย่างหนักจากพวกเขาทั้ง 9 คน

เซียนราชาทั้ง 9 ลอยอยู่บนอากาศพร้อมกับใบหน้าที่มืดหม่น ทุกคนต่างก็ได้รับบาดเจ็บเล็กน้อย ครึ่งหนึ่งของพวกเขาอยู่ในชั้นสวรรค์ที่ 5 ในนั้นมีเพียงแค่ชั้นสวรรค์ที่ 7 เพียง 2 ตยเท่านั้นที่หินหยกเพลิงไม่อาจทำความเสียหายได้จากการร่วมมือของพวกเขา

จิตสังหารอย่างรุนแรงของชายชราร่างเตี้ยได้มองมาทางไป๋ไฮ เขามีพลังของเซียนราชา แต่เขาก็เกือบจะได้รับบาดเจ็บจากเซียนผู้คุมกฏเพียงคนเดียว แม้ว่าเขาจะไม่ว่าเซียนผู้คุมกฏเคยใช้การโจมตีที่น่ากลัวนี้มาก่อนหรือไม่ แต่เขาเห็นเพียงแค่ว่าชื่อเสียงของเขาจะเสื่อมเสียลงไปอย่างถาวร

ดีมาก ข้าไม่คิดเลยว่าหลังจากผ่านไปพันกว่าปีจากการจำศีลแล้ว จะมีคนไม่กี่จำพวกที่ไม่กลัวตายเหมือนกับเจ้าในทวีปเทียนหยวน เจ้าเป็นเพียงแค่เซียนผู้คุมกฏ แต่เจ้ากล้าที่จะดูถูกเซียนราชา ? เพียงนิดเดียวก็ไม่อาจส่งผลเช่นนี้ได้ เด็กน้อย ข้าไม่สนใจว่าใครจะอยู่เบื้องหลังของเจ้า ข้าจะฆ่าเจ้าอย่างแน่นอนในวันนี้ ชายชราตัวเตี้ยพูดด้วยน้ำเสียงที่หนักหน่วง เขาไม่คิดว่าไป๋ไฮจะมีพลังมากพอที่จะช่วยเขาด้วยการมีของอย่างหินหยกเพลิง แต่ในคราวนี้เพื้อชื่อเสียงอันรุ่งโรจน์ในทวีป ตระกูลผู้พิทักษ์และเมืองทหารรับจ้างได้อยู่ข้างเขา และไม่ใช่แค่นั้นยังมีเซียนราชาแห่งทวีปเทียนหยวนทุกคนที่อยู่ข้างเขา เห็นได้ชัดว่าเขาไม่มีความหวาดกลัวเลย