เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1305

ตอนที่ 1305 – สายฟ้าที่น่าตกใจ (3)

ไม่เพียงทุกคนในเมืองอัคนีที่ได้รับรู้ถึงการเปลี่ยนแปลง แต่แม้แต่ผู้คนที่อยู่ในกลุ่มเมฆมืดก็ตื่นตระหนกจากการเปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลันของท้องฟ้า เมฆดำมาถึงเร็วเกินไปและพวกมันก็เต็มไปด้วยพลังงานอันมหาศาลที่ก่อให้เกิดแรงกดดันที่น่ากลัวทำให้ทุกคนรู้สึกเหมือนหายใจไม่ออก สถานการณ์ผิดปกติมากเกินไป

ภายในจวนเจ้าเมือง โหยวเยว่ ไป๋เหลียน ไป๋ไฮและเซียนผู้คุมกฏต่างก็ยืนอยู่ด้านนอกอาคารมองดูท้องฟ้า พวกเขาตกใจ พวกเขาไม่เข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นในกลุ่มเมฆดำที่แปลกประหลาด

นางฟ้าเฮายู่ นั่งอยู่ในห้องของนางภายในโถงศักดิ์สิทธิ์สีขาวเงิน แต่ทันใดนั้นดวงตาของนางก็ลืมขึ้น นางจ้องออกมาด้วยความสนใจ แม้ว่านางจะอยู่ในโถงศักดิ์สิทธิ์ แต่ความกังวลของนางก็ดูเหมือนจะทะลุผ่านสิ่งกีดขวางทั้งหมด

“นะ- นี่คือทัณฑ์สวรรค์ ทัณฑ์สวรรค์มักเกิดขึ้นในโลกของเซียนและไม่ค่อยเกิดขึ้นในโลกที่ต่ำกว่า โลกนี้ให้กำเนิดสิ่งที่น่าประทับใจหรือ ? ” นางบ่นในขณะที่ดวงตาของนางสั่นไหวในความคิด

ไป๋ไฮจ้องที่วงเวียนของเมฆที่หมุนวนอยู่พักหนึ่งก่อนจะพูดกับโหยวเยว่และไป๋เหลียนว่า” มันผิดปกติมาก ข้าจะไปตรวจสอบก่อน ดูแลตัวเองด้วย” จากนั้นเขาก็บินจากไป

“ระวังตัวด้วย ท่านตา ! ” ไป๋เหลียนตะโกนตามหลังไป เสียงของนางเต็มไปด้วยความกังวล นางจ้องมองก้อนเมฆขนาดใหญ่มาพักใหญ่และเริ่มรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ นางพูดกับโหยวเยว่ว่า “พี่โหยวเยว่ เมฆดำเหล่านี้แปลกเกินไป ข้ากลัวว่าจะมีบางอย่างเกิดขึ้นกับท่านตา ดังนั้นโปรดพาข้าไปด้วย ข้ายังมีหินหยกเพลิงที่พี่ชายทิ้งไว้ให้ ข้าพอที่จะรับมือการโจมตีของเซียนราชาขั้นสูงสุด พวกมันมีประโยชน์มากในช่วงเวลาที่สำคัญ”

โหยวเย่วพยักหน้าก่อนที่จะตามหลังไป๋ไฮไปพร้อมกับไป๋เหลียนที่อยู่ในอ้อมแขนของนาง ไป๋เหลียนยังไม่ได้เป็นเซียนสวรรค์ ดังนั้นนางจึงไม่สามารถบินได้ ซึ่งเป็นสาเหตุที่นางต้องการความช่วยเหลือจากโหยวเยว่

ในขณะนี้ แสงสีเงินส่องประกายระยิบระยับ โถงศักดิ์สิทธิ์จันทร์แจ่มบินออกจากจวนของเจ้าเมืองและหยุดทั้งนางสอง

“ศิษย์รักของข้า เจ้าไม่สามารถไปได้ อยู่ที่นี่ นั่นไม่ใช่เมฆธรรมดา มันเป็นทัณฑ์สวรรค์ เมื่อเจ้าตกอยู่ในสายฟ้าของทัณฑ์สวรรค์ แม้กระทั่งเซียนจักรพรรดิก็จะถูกลงโทษ เสียงของนางฟ้าเฮายู่ดังออกมาจากโถงศักดิ์สิทธิ์

โหยวเยว่และไป๋เหลียนไม่เข้าใจว่าทัณฑ์สวรรค์เป็นอย่างไร แต่จากสิ่งที่นางฟ้าเฮายู่พูด พวกนางทั้งสองก็ตกใจกลัวทันที ไป๋เหลียนกล่าวด้วยความกังวลว่า “ท่านอาจารย์ ท่าตาไป๋บินจากไปแล้ว เรียกท่านกลับมาโดยเร็ว เขาต้องกลับมาโดยไม่ได้รับบาดเจ็บ”

ริ้วของแสงที่รวมตัวกันอย่างสมบูรณ์จากแสงจันทร์บินออกจากโถงศักดิ์สิทธิ์ มันเดินทางด้วยความเร็วที่เหลือเชื่อซึ่งไปทันไป๋ไฮอย่างไม่น่าเชื่อในช่วงเวลาเดียวแล้วคว้าเอวของเขา

ไป๋ไฮรู้ว่าแสงนี้มาจากนางฟ้าเฮายู่ ดังนั้นเขาจึงไม่ต่อต้าน เขายินยอมให้ลำแสงดึงเขากลับมา เมื่อเขาต้องการที่จะถามด้วยความสงสัย เสียงของนางฟ้าเฮายู่ก็ดังออกมาอีกครั้ง “อย่าเข้าใกล้จุดศูนย์กลางของสายฟ้าที่ผ่าลงมา ไม่งั้นเจ้าทุกคนต้องตาย”

หากมีคนอื่นพูดอย่างนั้นจะไม่มีใครเชื่อเลย พวกเขาไม่เคยคิดว่าก้อนเมฆแปลก ๆ จะมีกำลังเพียงพอที่จะฆ่าเซียนราชาได้ แต่คนที่พูดเช่นก็คือนางฟ้าเฮายู่ ดังนั้นไม่ว่าจะฟังดูเกินจริงแค่ไหนพวกเขาก็เชื่อในสิ่งที่นางพูด สีหน้าของไป๋ไฮเปลี่ยนไปทันทีและเขาก็มองดูเมฆด้วยความกลัวและความประหลาดใจ

ในขณะนี้ พื้นที่ห่างออกไปหลายสิบกิโลเมตรเริ่มกระเพื่อมอย่างรุนแรงและหลังจากนั้นประตูมิติก็ปรากฏตัวขึ้นอย่างรวดเร็ว กลุ่มที่ยิ่งใหญ่ของเซียนราชาเกิดขึ้นพร้อมกับเซียนจักรพรรดิ 3 คนในระหว่างนั้น

กลุ่มผู้เชี่ยวชาญรีบออกมาจากเมืองทหารรับจ้าง และเดินทางมาถึงพื้นที่แห่งนั้นพร้อมกัน อย่างไรก็ตามทันทีที่พวกเขาโผล่ออกมาจากประตูมิติ พวกเขาก็บินไปยังเหมืองโลหะผสมทังสเตนและในที่สุดก็หยุดอยู่ห่างจากศูนย์กลางของเมฆ 10 กิโลเมตร พวกเขาทั้งหมดจ้องมองอย่างเคร่งเครียด ไม่มีใครกล้าพอที่จะแสดงความประมาทก่อนที่จะเข้าใจสถานการณ์

นางฟ้าเฮายู่ยังคงเงียบ ไม่มีอะไรที่มีค่าพอสำหรับความสนใจของนาง แม้แต่ในปัจจุบันที่มีเซียนราชาหนึ่งพันคนหรือมากกว่านั้นและเซียนจักรพรรดิทั้งห้า นางมาพร้อมกับโถงศักดิ์สิทธิ์ของนางเพื่อดูว่าสิ่งใดก่อให้เกิดทัณฑ์สวรรค์

“โอ้ สวรรค์ ข้าเห็นอะไร? อันที่จริงแล้วเมืองได้สร้างจากโลหะผสมทังสเตนอย่างสมบูรณ์ ? มันเป็นโลหะผสมทังสเตน โอ้ สวรรค์ ! มูลค่าของมันวัดจากน้ำหนักของเหรียญม่วงและเป็นเมืองที่ใหญ่มาก โลหะผสมทังสเตนมีปริมาณเท่าใด ? ” เซียนราชามนุษย์ผู้ซึ่งรีบกลับมายังทวีปค้นพบเมืองอัคนีในระยะไกลและถอนหายใจด้วยความประหลาดใจทันที ดวงตาของเขาเป็นประกาย

เซียนราชาไม่กี่คนที่เพิ่งกลับมายังทวีปนั้นมองดูสิ่งนั้นทันที ดวงตาของพวกเขาเบิกกว้างเพราะสิ่งที่เห็น

“นี่ มันไม่น่าเชื่อ มันเป็นเมืองที่สร้างขึ้นจากโลหะผสมทังสเตนอย่างสมบูรณ์ ตราบใดที่เจ้ามีเมืองนี้ เจ้าจะกลายเป็นบุคคลที่ร่ำรวยและน่านับถือที่สุดในทวีป ข้าเห็นผิดหรือเปล่า ? เมืองนี้ไม่ได้รับการปกป้องจากค่ายกลและไม่มีม่านพลัง ดูเหมือนจะไม่ได้มีเซียนราชา ดูเหมือนว่าจะอยู่ในความครอบครองของกลุ่มทหารรับจ้าง” เซียนราชาคนอื่นถอนหายใจด้วยความประหลาดใจขณะที่ดวงตาของเขาเริ่มลุกไหม้ด้วยความปรารถนา

แม้ว่าความมั่งคั่งนั้นจะไม่ได้มีค่าอะไรกับเซียนราชา แต่ก็ยังเพียงพอที่จะดึงดูดพวกเขาจำนวนมากจนถึงระดับที่ไม่อาจหยั่งรู้ได้เช่นนี้

มนุษย์ที่อยู่โดยรอบที่เป็นคนในทวีปมองไปที่เซียนราชาสองคนเหมือนคนโง่หลังจากได้ยินสิ่งที่พวกเขาพูด เซียนราชาผู้ใจดีมาถึงข้าง ๆ พวกเขาสองคนและบอกพวกเขาอย่างนุ่มนวลว่า ” พี่น้องของข้า ข้าขอแนะนำให้เจ้าอย่าแตะต้องเมืองอัคนีหรือแม้แต่มองมัน ข้าสามารถรับประกันได้ว่าเจ้าจะต้องเสียใจเป็นอย่างมากเพราะเมืองนั้นเป็นสิ่งที่แม้แต่ตระกูลผู้พิทักษ์ยังไม่กล้าแตะต้อง”

เซียนราชาสองคนนั้นถอยหลังทันที พวกเขาหันหน้าออกไปอย่างรวดเร็วและยกเลิกความคิด เซียนราชาคนอื่นกระทำเช่นเดียวกัน บางสิ่งที่แม้แต่ตระกูลผู้พิทักษ์ทั้งสิบยังไม่กล้าแตะต้องก็ไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาอยากได้

ในขณะนี้ความกดดันในสภาพแวดล้อมเริ่มเพิ่มขึ้นอย่างฉับพลัน ด้วยเสียงที่อึกทึก สายฟ้าขนาดใหญ่ที่มีความหนาครึ่งเมตรก็ตกลงมาจากวังวน มันส่องแสงรอบตัวด้วยแสง ทำให้พวกมันขาวราวหิมะในเวลาเดียวและพุ่งไปยังเทือกเขาด้านล่างด้วยความเร็วที่ไม่น่าเชื่อ