เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1325

ตอนที่ 1325 – เสียงโห่ร้องของตระกูลเต๋า

” ฝ่าบาท ข้าขอถามว่าข้าจะให้ของเหล่านี้กับท่านได้อย่างไร ? ” เจี้ยนเฉินถาม ตอนนี้เทพเจ้าแห่งท้องทะเลเป็นเพียงวิญญาณ ดังนั้นนางจึงไม่สามารถนำสิ่งต่าง ๆ ไปกับนางได้

เทพเจ้าแห่งท้องทะเลสงบลงหลังจากได้ยินคำถาม นางกล่าวว่า “เจี้ยนเฉิน ตอนแรกไปพบเจ้าศาลาของศาลาเทพเจ้าแห่งท้องทะเล ยาดริม นางมีผลึกอเวจีอยู่กับนาง ผลึกนี้จะปรากฏเฉพาะในทะเลแห่งความสิ้นหวังเท่านั้นและนางมีอยู่ในความครอบครองเพียงชิ้นเดียวที่ทำออกมา เจ้าสามารถค้นหาโถงศักดิ์สิทธิ์ของข้าในทะเลแห่งความสิ้นหวังผ่านการใช้ผลึก

เทพเจ้าแห่งท้องทะเลหายไปหลังจากอธิบายบางสิ่งกับเจี้ยนเฉิน นางจากไปแล้ว

เจี้ยนเฉินมองไปรอบ ๆ ปัจจุบันเขากับเถี่ยต้าอยู่ในส่วนลึกของวังน้ำวน ถ้าเป็นเหมือนก่อนมันคงเป็นไปไม่ได้ที่พวกเขาทั้งสองจะยืนอยู่ที่นั่นได้อย่างง่ายดาย แต่ตอนนี้ความแข็งแกร่งของพวกเขาพุ่งสูงขึ้นในโหลกจิ๋วหยานหวง และด้วยพลังงานที่ลดลงของพวกมันซึ่งเห็นได้ชัด

เจี้ยนเฉินจ้องที่พลังงานที่ค่อย ๆ ลดลงในสภาพแวดล้อม ถ้าโลกจิ๋วหยานหวงไม่ปรากฏ เขาก็จะอยู่ที่นี่ต่อเพื่อฝึกฝนเพิ่มเติม อย่างไรก็ตามเขาได้มาถึงขั้นที่สี่ของร่างบรรพกาลในโลกจิ๋วหยานหวง ดังนั้นปริมาณพลังงานที่เขาต้องการในการเข้าถึงขั้นที่ห้าก็เพิ่มขึ้นอีกครั้ง พลังงานของวังวนไม่ได้มีความสำคัญต่อเจี้ยนเฉินอีกต่อไป

นูบิสและเสือขาวยังคงบ่มเพาะในวัตถุมิติ พวกมันกลืนกินสมบัติสวรรค์อันหลากหลายที่เจี้ยนเฉินได้รวบรวมไว้ในโลกจิ๋วหยานหวง รวมถึงชาที่ทำจากใบชาหยั่งรู้ เป็นผลให้ความแข็งแกร่งของพวกเขาเพิ่มขึ้นอย่างมากในช่วงเวลานี้ การบ่มเพาะของพวกเขาราบรื่นและเสือขาวก็มาถึงระดับ 8 อย่างเป็นทางการกลายเป็นเซียนราชา อย่างไรก็ตามตั้งแต่เขาทะเลวงผ่านด่านในสิ่งประดิษฐ์เซียน มันไม่ได้มีเมฆสีรุ้งเกิดขึ้น

แม้ว่าความแข็งแกร่งของนูบิสจะไม่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วเหมือนกับพยัคฆ์ปีกเทวะ เขายังคงมาถึงชั้นสวรรค์ที่ 5 และเขากำลังก้าวไปสู่ชั้นสวรรค์ที่ 6 อย่างรวดเร็ว เมื่อเขาไปถึงชั้นสวรรค์ที่ 6 เขาจะสามารถต่อสู้กับเซียนราชาชั้นสวรรค์ที่ 8 ได้ด้วยทักษะการต่อสู้ระดับเซียนของเขา แม้กับชั้นสวรรค์ที่ 9 เขาก็จะสามารถปะทะกันสองสามครั้งโดยใช้ทักษะการต่อสู้ระดับเซียน

เจี้ยนเฉินและเถี่ยต้าออกจากพื้นที่และเดินทางไปที่ศาลาเทพเจ้าแห่งท้องทะเลเพื่อทำตามคำขอของเทพเจ้าแห่งท้องทะเล

ในเวลาเดียวกัน ยาดริม ผู้ลอยอยู่บนท้องฟ้าเหนือซากปรักหักพังของเมืองทหารรับจ้างก็พูดกับผู้คนรอบ ๆ ตัวนางว่า “ทุกคน ข้าต้องกลับไปที่อาณาจักรแห่งท้องทะเลเพื่อทำเรื่องบางอย่าง ดังนั้นข้าจะทิ้งผู้อาวุโสประจำศาลาเทพเจ้าแห่งท้องทะเลไว้ หากมีอะไรเกิดขึ้นข้าจะรีบกลับมาโดยเร็วที่สุด” จากนั้นยาดริมก็รีบร้อนจากไปหลังจากสั่งเสียเรื่องเล็กน้อยกับผู้เชี่ยวชาญที่มากับนาง นางกลับไปยังอาณาจักรแห่งท้องทะเลโดยเร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้

อีกสองวันต่อมา เจี้ยนเฉินและเถี่ยต้ามาถึงที่โถงศักดิ์สิทธิ์กลางของศาลาเทพเจ้าแห่งท้องทะเล พวกเขาพบกับเจ้าศาลาในห้อง

แม้ว่ายาดริมไม่ได้ถูกห่อหุ้มด้วยชั้นของแสงสีฟ้าในขณะนี้ทำให้ร่างของนางชัดเจน ใบหน้าของนางยังคงพร่ามัว ดูเหมือนจะถูกบดบังด้วยชั้นของหมอก

“ดีมาก เจี้ยนเฉิน เจ้าไม่ได้ทำให้ฝ่าบาทผิดหวังโดยนำสิ่งที่นางต้องการคืนมา อย่างไรก็ตามทะเลแห่งความสิ้นหวังไม่ใช่สถานที่ที่ปลอดภัย แม้แต่เซียนจักรพรรดิก็สามารถตายที่นั่นได้ ดังนั้นข้าต้องเตรียมการให้เพียงพอก่อนที่เราจะไปที่นั่น เราจะไปในอีก 3 วัน” ยาดริมพูดกับเจี้ยนเฉิน นางทราบเรื่องทุกอย่างจากเทพเจ้าแห่งท้องทะเลในขณะที่นางเดินทางกลับ

“เอาล่ะ ข้าจะกลับมาในอีกสามวันท่านเจ้าศาลา” เจี้ยนเฉินกล่าวก่อนที่จะมุ่งหน้าไปยังดินแดนของเผ่าเต่า เขาไม่ได้พักอยู่ที่นี่

เป็นเวลาครึ่งปีแล้วตั้งแต่ที่เขาไม่ได้มาที่เผ่าเต่า ดังนั้นเขาจึงใช้โอกาสนี้เพื่อกลับไปดูอีกครั้ง เขาสามารถเข้าใจสถานการณ์ปัจจุบันของเผ่าเต่ารวมทั้งรับมือกับความเป็นปฏิปักษ์ที่เกิดขึ้นกับตระกูลเต๋า