เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1344

ตอนที่ 1344: หอคอยอนัตตา

” ถึงแม้ข้าจะครอบครองอาวุธของฝ่าบาท แต่ข้าไม่สามารถใช้มันได้ตอนที่ข้าต้องการใช้ ข้าสามารถใช้มันได้ถ้าข้าอยู่ในสถานการณ์คับขันเท่านั้น” ยาดริมกล่าวเสริม นางมองไปที่เจี้ยนเฉินอย่างสงสัย นางเคยใช้อาวุธของเทพเจ้าแห่งท้องทะเลเพื่อกำจัดวิญญาณชั่วร้าย ดังนั้นนางจึงสงสัยมากว่าอะไรคือสิ่งที่เจี้ยนเฉินใช้เพื่อกำจัด

“ไม่แปลกใจเลยว่าเขาสามารถปรากฏตัวออกมาโดยไร้บาดแผลหลังจากวิญญาณมากมายได้โจมตีวิญญาณของเขา ขนาดวิญญาณระดับจักรพรรดิก็ไม่สามารถทำอะไรกับเขาได้เลยและลงท้ายด้วยท่าทางที่หวาดกลัวเขา เจี้ยนเฉินต้องครอบครองบางอย่างไว้แน่ ๆ ” ยาดริมคิดในใจแต่นางไม่ได้ถามเจี้ยนเฉินเกี่ยวกับมัน ทุกคนมีความลับของตนเองเสมอ

ส่วนต่อไปของการเดินทางค่อนข้างเงียบสงบ แม้ว่าพวกเขาจะไปเจอกับอันตรายเล็กน้อยครั้งแล้วครั้งเล่า

” หยุดก่อน ! ” ยาดริม ร้องออกมาและหยุดทันทีพร้อมกับเจี้ยนเฉิน พวกเขาทั้งสองเครียดหนักเพราะว่าพวกเขาจำคำเตือนของเทพเจ้าแห่งท้องทะเลที่ให้กับพวกเขาเอาไว้ พวกเขาต้องหลีกเลี่ยงบริเวณนี้ที่ ๆ หมอกบางเพราะว่ามันเป็นที่หวงห้าม

“เราได้เข้ามาเขตหวงห้าม ถอยด่วน ! ” ยาดริม พูดอย่างหนักแน่น แต่ก่อนที่นางจะพูดจบ ก็มีพลังแห่งความอาฆาตเต็มไปรอบ ๆ และล้อมพวกเขาเอาไว้ พวกเขารู้สึกเหมือนกับจมลงไปในน้ำของขั้วโลกเหนือทันที ซึ่งมันเย็นไปจนถึงกระดูก

พลังความอาฆาตแข็งแกร่งมาก ๆ อยู่ในระดับที่น่าตกใจ แม้พวกเขาจะมีความแข็งแกร่ง ยาดริมและเจี้ยนเฉินต่างก็รู้สึกว่าพวกเขาถูกทำให้เคลื่อนที่ไม่ได้โดยพลังอาฆาตนั้นราวกับว่าพวกเขาถูกแช่แข็งเอาไว้ตรงนั้น

พวกเขาทั้งสองมึนงง เขตหวงห้ามน่ากลัวกว่าที่พวกเขาจินตนาการเอาไว้ แค่พลังความอาฆาตก็อยู่ในระดับที่ทรงพลังอย่างน่ากลัวแล้ว

เจี้ยนเฉินและยาดริมมองไปที่จุดที่ห่างออกไป 10 กิโลเมตร ที่จุดนั้นเป็นจุดที่มีลูกบอลที่ผิดปกติเปล่งแสงสีแดงออกมา มีรอยเลือดสีแดงบนพื้นซึ่งมันยังไม่แห้ง พลังความอาฆาตรอบ ๆ ก่อตัวมาจากแสงสีแดงตรงนั้น

“นั่นมันอะไรกัน ? ” เจี้ยนเฉินและยาดริมจ้องมองไปที่ลูกบอลของแสงสีแดง พวกเขาตะลึง นั่นใช่สมบัติหรือไม่ก็เป็นบางอย่างที่อันตรายหรือไม่ ?

“นายท่าน นั่นเป็นอวัยวะของผู้เชี่ยวชาญ ” ทันใดนั้นเสียงของจิตวิญญาณกระบี่ดังออกมาจากหัวของเจี้ยนเฉิน

” อะไรนะ ! ” เจี้ยนเฉินตะลึง เขามองไปที่บอลแสงสีแดงอย่างไม่น่าเชื่อ เขาตะลึงกับการปรากฏของอวัยวะที่นั่นซึ่งมันสามารถฆ่าเซียนจักรพรรดิได้ตรง ๆ เลย

” จือหยิง ฉิงโซว ระดับของความแข็งแกร่งของผู้เชี่ยวชาญอยู่ระดับไหนกัน ? ” เจี้ยนเฉินถาม

“ผู้เชี่ยวชาญนี้น่าจะเป็นจักรพรรดิอมตะ แต่พวกมันไม่ได้มาจากโลกอมตะ พวกมันเป็นผู้เชี่ยวชาญจากโลกเซียน หมอกที่นั้นซับซ้อนกว่าที่มันเป็น มันถูกเติมเต็มไปด้วยพลังความตาย ทันทีที่มันรุกรานเข้าไปที่ร่างกายของผู้คน พวกเขามีโอกาสที่จะตาย นี่ไม่ใช่สถานที่ธรรมดา ๆ ” จือหยิงพูด

เจี้ยนเฉินมองไปที่บอลประหลาดนั่นห่างจากเขา 10 กิโลเมตร จากนั้นเขาใช้ทั้งหมดที่เขามีเพื่อถอยหลังทีละก้าวพร้อมกับยาดริม ออกจากความกดดันนี้

โชคดีที่พลังอาฆาตเพียงก่อตัวมาจากอวัยวะของผู้เชี่ยวชาญสูงสุดและไม่ได้มีความสามารถในการโจมตี ในเวลาเดียวกัน เจี้ยนเฉินและยาดริมก็อยู่ห่างมาก ๆ ซึ่งเป็นเหตุผลที่ว่าพวกเขาสามารถทนกับแรงกดดันนั้นได้ แม้ว่ามันจะยากแต่พวกเขาก็ถอยออกมาได้อย่างปลอดภัย

พลังอาฆาตได้หายไปเมื่อบริเวณรอบ ๆ หมอกหนาขึ้นอีกครั้ง สิ่งที่พวกเขาไปเจอเมื่อกี้มันฝังตาฝังใจเขามาก

“นั่นมันอะไรกัน ? ข้ามีความรู้สึกว่าถ้าข้าเข้าไปใกล้มันจนเกินไป ข้าจะไม่สามารถออกไปได้” ยาดริมพูดด้วยความกลัว แสงสีแดงก่อนหน้านี้มันน่ากลัวยิ่งกว่าวิญญาณจักรพรรดิเสียอีก