เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1357

ตอนที่ 1357: โลกต้องตกตะลึง

ไคเซอร์และจักรพรรดิเสือกลายเป็นแผ่นเนื้อสีขาว ในขณะที่เลือดของเขาไหลออกมาจากริมฝีปาก พวกเขานิ่งงันด้วยความตกตะลึงและไม่เชื่อ

ข้างหลังพวกเขาทั้งสอง แสงสีม่วงรอบ ๆ เจี้ยนเฉินหายไป เขายกกระบี่กระบี่ที่อยู่บนหลังของเขาขึ้นและมองไปที่พวกเขาทั้งสองคนพร้อมกับกระบี่ม่วงที่อยู่ในมือ ” ข้าจะไม่ฆ่าเจ้าในวันนี้เพื่อเป็นประโยชน์ต่อโลก สงครามระหว่างโลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้งกำลังจะเกิดขึ้น ถ้าเจ้าประพฤติดี ข้าจะปล่อยให้เรื่องนี้ผ่านไป มิเช่นนั้นแล้ว ข้าจะไม่ปล่อยให้เจ้าลอยนวลอีกต่อไป”

ไคเซอร์และจักรพรรดิเสือยืนนิ่งงันโดยไม่เคลื่อนที่แม้แต่น้อย พวกเขาทำอะไรไม่ถูก ราวกับว่าวิญญาณของพวกเขาได้หลุดลอยออกไปแล้ว ในช่วงที่แสงสีม่วงผ่านตัวพวกเขาไป อวัยวะของพวกเขาเหมือนถูกบดละเอียดในทันที พวกเขาเชื่อว่าเจี้ยนเฉินสามารถพรากวิญญาณของพวกเขาได้เช่นเดียวกันถ้าเขาต้องการทำเช่นนั้น

แสงสีม่วงนี้มันน่ากลัวเกินอย่างยิ่ง มันไม่จำเป็นต้องโจมตีวิญญาณของพวกเขาเลย ส่วนต่าง ๆ ของร่างจะพวกเขาก็เพียงพอที่จะทำลายวิญญาณของพวกเขาแล้ว

นี่เป็นเพราะว่าพวกเขาไม่มีพลังพอที่จะหยุดการทำลายล้างของปราณกระบี่ม่วงได้

มารราคะซึ่งจ้องมองไคเซอร์และแลงคีรอสอยู่ไกล ๆ ถึงกับตะลึง ก่อนที่เขาจะขยี้ตาแรง ๆ เขาสังเกตอย่างละเอียดในทุก ๆ นิ้วของร่างกายพวกเขา ก่อนที่เขาจะหรี่ตาลง สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปอย่างมาก เขาไม่อยากจะอยู่ที่นี่อีกต่อไปและออกไปอย่างรวดเร็วเท่าที่จะทำได้

เขาสามารถบอกได้ว่าความแข็งแกร่งของเจี้ยนเฉินนั้นเพิ่มขึ้นหลายเท่าจนไม่สามารถนับได้เมื่อเขาได้ครอบครองกระบี่พวกนั้น เขากลัวมาก ๆ และไม่กล้าจะเป็นศัตรูด้วย

กลุ่มของเซียนราชาก็ตะลึงเช่นกัน ที่จริงแล้ว เจี้ยนเฉินได้เอาชนะกับสองจักรพรรดิของทวีปสัตว์เทวะทันทีและทำให้พวกเขาทั้งสองกลัวอีกด้วย ทั้งหมดนี้เหมือนกับฝัน มันยากที่จะเชื่อกับสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้น

ซ่างเฉียงถึงกับพูดไม่ออกเช่นกัน เขาได้พาตัวเองเข้าไปหยุดจักรพรรดิเสือเมื่อจักรพรรดิเสือได้โจมตีเจี้ยนเฉินก่อนหน้านี้และช่วยเขาไว้ แต่เขาไม่คาดคิดว่าทุกสิ่งจะออกมาเป็นเช่นนี้

ด้วยความแข็งแกร่งของเจี้ยนเฉินในตอนนี้ เขาไม่จำเป็นต้องได้รับการปกป้องเลยแม้แต่นิดเดียว เขาสามารถฆ่าเซียนจักรพรรดิได้อย่างง่ายได้เหมือนกับฆ่ามด เขาทรงพลังจนไคเซอร์และแลงคีรอสก็ไม่สามารถต่อสู้กลับได้

ในตอนนั้น ซ่างเฉียงอดไม่ได้ที่จะรู้สึกเหมือนกับสิ่งที่อยู่ต่อหน้าเขาเป็นเพียงเรื่องตลก

“เฮ้ออ ” ซ่างเฉียงถอนหายใจอย่างเงียบ ๆ เขาจ้องมองไปที่เจี้ยนเฉินอย่างสับสน เจี้ยนเฉินได้พัฒนาไปมากมายอย่างรวดเร็ว ตามข้อมูลที่เขามีแล้ว เจี้ยนเฉินยังไม่แม้แต่จะอายุ 50 ปีเลย

มีคนมากมายที่ยังไม่กลายเป็นเซียนปฐพีเมื่อพวกเขาอายุ 50 ปี บนทวีปเทียนหยวนและทวีปสัตว์เทวะ ถึงกระนั้น เจี้ยนเฉินสามารถฆ่าเซียนจักรพรรดิได้อย่างง่ายดายโดยที่ยังไม่อายุ 50 ปี แม้แต่ในสมัยอดีตกาล ไม่มีใครเลยที่จะสามารถพัฒนาตัวเองได้เร็วเช่นนั้น

ด้วยประกายแสงสีม่วง กระบี่จือหยิงได้หายไปจากมือของเจี้ยนเฉินและกลับไปที่หลังของเขา เจี้ยนเฉินมองไปที่ซ่างเฉียงและป้องมือ ” ข้าขอขอบคุณผู้อาวุโสซ่างเฉียงสำหรับการช่วยเหลือ ” น้ำเสียงของเจี้ยนเฉินเต็มไปด้วยความซาบซึ้งจากก้นบึ้งของจิตใจ เขามองซ่างเฉียงแตกต่างจากกลุ่มเซียนจักรพรรดิทั้งหมดของทั้ง 2 ทวีป

ซ่างเฉียงยักไหล่และพูดด้วยท่าทีลดตัวลง ” ด้วยความแข็งแกร่งของเจ้า เจ้าไม่จำเป็นต้องการความช่วยเหลือเลยแม้แต่นิดเดียว ข้าพลาดไปก่อนหน้านี้และมันทำให้ข้าตื่นเต้นอย่างมากต่อสิ่งที่เกิดขึ้น”

“ท่าทางของผู้อาวุโสเหมือนเป็นการดูถูกการชื่นชมของข้า ข้ายังคงมีเรื่องอื่นให้ต้องทำอยู่ ดังนั้นข้าไปก่อนละ อย่างไรตาม ข้าจะมาหาผู้อาวุโสอีกแน่นอนในอนาคต โชคดี” เจี้ยนเฉินป้องมือ เขาพูดอย่างจริงจัง