เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1410

ตอนที่ 1410: การเปลี่ยนแปลงของซ่างกวนเอ๋อเจี้ยน (4)

ถึงแม้ว่าจะเป็นเช่นนั้น ร่างบรรพกาลแต่กำเนิดยังคงมีข้อได้เปรียบมากมายเหนือร่างบรรพกาลปกติ ประการแรก ความเร็วในการเติบโตก็เร็วกว่ามาก

ประการที่สองพลังบรรพกาลที่ใช้โดยร่างบรรพกาลแต่กำเนิดนั้นบริสุทธิ์กว่าและทรงพลังกว่าร่างบรรพกาลทั่วไป ดังนั้นร่างบรรพกาลแต่กำเนิดก็จะมีพลังเหนือร่างบรรพกาลปกติหากอยู่ในระดับเดียวกัน ร่างบรรพกาลแต่กำเนิดครองตำแหน่งสูงสุดเมื่ออยู่ในระดับที่เท่ากัน

สุดท้ายและที่สำคัญกว่านั้น ความสำเร็จในอนาคตของร่างบรรพกาลแต่กำเนิดนั้นไม่สามารถเทียบได้กับร่างบรรพกาลปกติ ผู้บ่มเพาะร่างบรรพกาลปกติไม่เคยไปถึงขอบเขตสูงสุดของการบ่มเพาะและอาจจะไม่มีทางไปถึง แต่นั่นก็ไม่ใช่ปัญหาใหญ่สำหรับร่างบรรพกาลแต่กำเนิด

ร่างบรรพกาลแต่กำเนิดนั้นเป็นร่างที่สมบูรณ์แบบและเป็นธรรมชาติ ในขณะที่อีกร่างหนึ่งถูกแกะสลักโดยพลังภายนอก ร่างที่ถูกแกะสลักนั้นหยาบและมีข้อจำกัดในอนาคต มันจะเป็นเรื่องยากมากที่จะเข้าถึงขั้นสูงสุดของการบ่มเพาะ

เจี้ยนเฉินนั่งต่อหน้าเสี่ยวเป่าและยังคงจับจ้องอยู่ที่เขา เสี่ยวเป่ากำลังกลืนกินสมบัติสวรรค์ เพื่อหลอมร่างบรรพกาลของเขา แม้ว่าเขาจะกินสมบัติสวรรค์และแกนอสูรที่เจี้ยนเฉินมอบให้เขาเพื่อหลอมร่างกาย แต่เขาก็ยังไม่บรรลุผลสำเร็จ พลังงานจำเป็นในการกลั่นเป็นพลังบรรพกาล จากนั้นพลังบรรพกาลก็จะหลอมรวมเข้าในอวัยวะ, เนื้อและเลือดของเขา ทำให้ร่างกายของเขาแข็งแรงขึ้นพร้อม ๆ กัน

หลังจากดูดซับพลังบรรพกาลที่เขาได้หลอม ร่างกายของเสี่ยวเป่าก็เริ่มเปล่งประกายด้วยแสงสลัว ดูเหมือนว่าร่างกายของเขาจะมีมนเสน่ห์ มีพลังอย่างผิดปกติและสามารถต้านทานอาวุธได้ทั้งหมด

ขั้นตอนการบ่มเพาะของร่างบรรพกาลแต่กำเนิดนั้นค่อนข้างแตกต่างจากร่างบรรพกาลปกติของเจี้ยนเฉิน แต่มีแง่มุมหนึ่งที่เหมือนกัน ซึ่งเป็นขั้นตอนแรกคือการหลอมร่างกาย

หลายชั่วยามต่อมา เสี่ยวเป่าก็ลืมตาขึ้นจากการบ่มเพาะ เขายิ้มแย้มแจ่มใส “ท่านพ่อ ข้ารู้สึกได้ว่าข้าเกือบหลอมร่างกายเสร็จแล้ว มันเกือบจะเต็มแล้ว”

“หมั่นฝึกฝน เจ้ามีร่างบรรพกาลแต่กำเนิดก็จริง แต่เจ้าก็ยังไม่ได้เริ่มบ่มเพาะอย่างจริงจัง หลังจากการหลอมร่างกาย เจ้าก็สามารถฝึกฝนพลังบรรพกาลในการต่อสู้ จะถือว่าเจ้าได้เริ่มกระบวนการบ่มเพาะแล้วจริง ๆ จิตวิญญาณกระบี่เพิ่งมาที่นี่ในวันนี้ หากเจ้ามีปัญหาหรือมีอะไรยุ่งยากเจ้าก็ถามพวกเขาได้เลย” เจี้ยนเฉินกล่าว แม้ว่าเขาจะรักเสี่ยวเป่าอย่างสุดซึ้ง แต่เขาก็เข้มงวดอย่างมากในเรื่องการบ่มเพาะ

เจี้ยนเฉินเข้าใจถึงความสำคัญของความแข็งแกร่งมานานแล้วหลังจากมีประสบการณ์ครั้งแล้วครั้งเล่าในทวีปเทียนหยวน มันยากมากที่จะอยู่ได้นานโดยไม่มีพลังที่มากพอ

มันเป็นไปไม่ได้สำหรับเขาที่จะอยู่กับเสี่ยวเป่าตลอดเวลา พวกเขาจะต้องแยกจากกันไม่ช้าก็เร็ว และในเวลานั้นอันตรายทั้งหมดที่เสี่ยวเป่าเผชิญจะต้องได้รับการแก้ไขและจัดการด้วยความแข็งแกร่งของเขาเอง

การอนุญาตให้เสี่ยวเป่าทำสิ่งที่เขาต้องการในตอนนี้จะเท่ากับการตัดอนาคตของเขา เท่ากับการตัดเขาออกจากความรุ่งโรจน์ในอนาคตของเขา

เสี่ยวเป่าพยักหน้าและดึงเอาสมบัติสวรรค์ที่มีอายุพันปีหรือหนึ่งหมื่นปีออกมาจากแหวนมิติของเขา เขาเริ่มบ่มเพาะอีกครั้งหลังจากกินมันลงไป