เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1411

ตอนที่ 1411: อุบายของนูบิส

“วิญญาณของเสี่ยวเป่าแตกต่างจากข้า แต่ข้ารู้สึกว่าวิญญาณของเขามีพลังมากกว่าคนธรรมดา แม้แต่พลังของข้าก็ไม่สามารถเปรียบเทียบกับเขาได้” เจี้ยนเฉินคิด เจี้ยนเฉินสงสัยว่ามันเป็นความแตกต่างอย่างใดอย่างหนึ่งระหว่างร่างบรรพกาลแต่กำเนิดและร่างบรรพกาลทั่วไปหรือไม่

ร่างบรรพกาลทั่วไปบ่มเพาะพลังบรรพกาลเช่นกัน แต่ก็มีหลายแง่มุมที่ไม่สามารถเปรียบเทียบได้กับร่างบรรพกาลแต่กำเนิด ความได้เปรียบเพียงอย่างเดียวของร่างบรรพกาลทั่วไปก็คือมีคนไม่กี่คนที่สามารถฝึกบ่มเพาะได้ มีผู้ฝึกหัดร่างบรรพกาลทั่วไปในโลกอมตะมาโดยตลอด

ร่างบรรพกาลทั่วไปต้องการเพียงพลังบรรพกาลในการปรับเปลี่ยนและดัดแปลงมัน ร่างบรรพกาลแต่กำเนิดไม่เคยปรากฏมาก่อนเลย

แม้ว่าการสร้างร่างบรรพกาลทั่วไปจะดูง่าย แต่ก็มีไม่กี่คนที่สามารถประสบความสำเร็จได้ มีอัจฉริยะมากมายนับไม่ถ้วนที่ต้องเสียเวลาไปในเส้นทางของการบ่มเพาะ เพราะไม่ใช่ทุกคนที่สามารถใช้พลังบรรพกาลเพื่อเปลี่ยนแปลงตัวเองได้

เจี้ยนเฉินเรียนรู้ทั้งหมดนี้จากจิตวิญญาณกระบี่

“ยาทำให้เปลวไฟลุกโชติช่วงอย่างต่อเนื่อง ท่านพ่อ ข้าทำได้ ข้าก้าวเข้าสู่เส้นทางแห่งการบ่มเพาะอย่างถูกต้องหรือไม่ ? ” เสี่ยวเป่าลืมตาขึ้นมาจากการบ่มเพาะและดวงตาของเขาก็เป็นประกายขึ้นมาทันที ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความตื่นเต้น

ในที่สุดเจี้ยนเฉินก็ยิ้มเมื่อเห็นว่าเสี่ยวเป่าเป็นอย่างไร ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความโล่งอก เสี่ยวเป่าเริ่มต้นการบ่มเพาะร่างบรรพกาลอย่างแท้จริง ความแข็งแกร่งของเขาเทียบเท่ากับร่างบรรพกาลขั้นแรกของเจี้ยนเฉิน ทำให้เขาสามารถต่อสู้กับเซียนผู้คุมกฎได้

ในเวลาเดียวกันเขาก็ควบแน่นวิญญาณของเขา วิญญาณที่ควบแน่นเป็นตัวแทนของเซียนผู้คุมกฎ แม้ว่าเขาจะเดินไปในหนทางอื่นในการบ่มเพาะและไม่เข้าใจความลึกลับของโลก แต่พลังที่แท้จริงของเขานั้นแข็งแกร่งกว่าของเจี้ยนเฉินตอนที่อยู่ที่ชั้นแรกเล็กน้อย

ทั้งหมดนี้เป็นเพราะร่างบรรพกาลแต่กำเนิดของเขา !

เสี่ยวเป่ายังอายุไม่ถึงสิบปีเลย หากข่าวที่ว่าเขาครอบครองพลังของเซียนผู้คุมกฎแพร่ออกไป มันจะสั่นสะเทือนไปทั่วโลกอย่างแน่นอน

นี่เป็นเพราะคนจำนวนมากเพิ่งเริ่มบ่มเพาะในวัยนี้ พวกเขาจะฝึกฝนอย่างหนักเพื่อควบแน่นอาวุธเซียนให้ตัวเองกลายเป็นเซียนให้ได้

หญิงสาวเจ้าเสน่ห์แห่งสวรรค์เดินเข้ามาในถ้ำ นางไม่ได้เหลียวมองเจี้ยนเฉินด้วยซ้ำ นางสนใจเพียงเสี่ยวเป่าคนเดียว ประกายแห่งความสุขส่องประกายแวววาวผ่านดวงตาของนางเมื่อนางสัมผัสได้ว่าพลังแห่งการมีอยู่ของเสี่ยวเป่ากลายเป็นพลังที่นับไม่ถ้วนมากกว่าก่อน แต่ความสุขนั้นถูกซ่อนไว้ในไม่ช้า

เจี้ยนเฉินรู้ว่าหญิงสาวเจ้าเสน่ห์แห่งสวรรค์นั้นคอยเฝ้าดูเสี่ยวเป่าอยู่เสมอเพราะนางไม่สามารถหยุดกังวลเกี่ยวกับตัวเขาได้ นางแสดงความรักที่มีต่อเสี่ยวเป่าไม่บ่อยนัก แต่มันมาจากใจจริง

เจี้ยนเฉินนำสมบัติสวรรค์จำนวนมากออกมาซึ่งเป็นสิ่งที่เขาได้รับจากโลกจิ๋วหยานหวงและผลึกอสูรหยวนหวงระดับ 8 และ 9 เขามอบทั้งหมดให้แก่เสี่ยวเป่าเพื่อที่เขาจะได้ฝึกฝนบ่มเพาะต่อไป

ทวีปสัตว์เทวะยังมีเมืองและชนเผ่าที่เป็นตัวแทนของผู้ปกครองของบางภูมิภาค สัตว์อสูรระดับ 7 ในรูปแบบของมนุษย์จะบินทะลุฟ้าเป็นครั้งคราว

ภายในเทือกเขาโบราณ ชายหนุ่มสวมเสื้อผ้าสีทองนอนทอดกายอย่างเกียจคร้านบนกิ่งไม้ยาว 3 เมตร เขากำลังงุนงงขณะที่จ้องมองท้องฟ้าด้วยความเหนื่อยล้า

“เฮ้อ ทวีปสัตว์เทวะนั้นกว้างใหญ่เกินไป หลังจากเป็นเซียนราชาก็ยังไม่สะดวกที่จะหาคนที่เฉพาะเจาะจง ข้าอยู่ที่นี่มาหลายวันแล้ว แต่ข้าก็ไม่เคยได้ยินข่าวเกี่ยวกับงูแก่เลย มันไปมุดหัวอยู่ที่ไหน ? ” ชายหนุ่มบ่น ไม่น่าแปลกใจเลยชายหนุ่มคนนี้คือนูบิสที่เพิ่งตัดผ่าน

” มีงงูที่ถูกสังหารโดยผู้อาวุโสสูงสุดของเมืองทหารรับจ้างในทวีปเทียนหยวนหรือไม่ ? ” นูบิสย่นหน้าผากด้วยความคิดก่อนที่จะส่ายหัวอีกครั้ง “มันเป็นไปไม่ได้ แหล่งข้อมูลของข้าเชื่อถือได้ ควรมีงูอีกตัวที่ทรงพลังกว่าในทวีปสัตว์เทวะ แต่ข้าไม่พบสิ่งใดเกี่ยวกับเขาเลยหลังจากค้นหามาหลายวัน หรือว่างูตัวนั้นเก็บตัวเงียบ ซึ่งหมายความว่าเขาไม่ได้โด่งดัง ? หรือว่าไม่มีใครรู้ว่างูแก่นั้นอยู่ที่ไหน ? ”

นูบิสก็ตบเข่าของตัวเองหลังจากช่วงเวลาแห่งความเงียบงัน เขาลุกขึ้นนั่งทันทีและพูดว่า “เนื่องจากข้าหางูแก่ไม่เจอ ดังนั้นข้าต้องล่อเขาออกมา หืม ข้าไม่อยากเชื่อว่าหาเจ้าไม่เจอ ”

นูบิสห่อหุ้มด้วยแสงสีทองพราวทันที พลังแห่งการมีอยู่ของเขาลดลงอย่างรวดเร็วในขณะที่เขาอาบอยู่ในแสงสว่าง มันลดลงจากเซียนจักรพรรดิไปเป็นเซียนราชาอย่างรวดเร็ว มันไม่หยุดอยู่แค่นั้น มันกำลังลดลงอยู่ในระดับที่ต่ำกว่า ก่อนที่จะหยุดในระดับของเซียนผู้คุมกฎชั้นสวรรค์ที่ 9 ในตอนท้าย

หลังจากนั้นนูบิสก็กลายเป็นงูทองคำยาวหลายพันเมตร ตัวหนาขนาดต้นไม้ เขาพุ่งขึ้นไปบนฟ้า,และจากระยะไกล เขาดูเหมือนริบบิ้นสีทอง