เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1448

ตอนที่ 1448 – การเปลี่ยนแปลงของวัตถุเซียน

เมื่อเจี้ยนเฉินโผล่ออกมาจากต้นไม้เทพเจ้าเอลฟ์ เอเดรียนน่า ก็จมลงไปในห้วงนิทรา พิธีถวายวิญญาณที่ เถี่ยต้าผ่านมานั้นได้ถูกกำกับโดยเอเดรียนน่าอย่างลับ ๆ นางใช้พลังงานไปมาก ดังนั้นนางจึงต้องนอนหลับเพราะนางไม่ได้มีความแข็งแกร่งในฐานะราชาเทพเจ้า

เจี้ยนเฉินยืนห่างออกไป 100 เมตรขณะที่เขาจ้องมองต้นไม้เทพเจ้าเอลฟ์ที่เปล่งประกายสีเขียวจาง ๆ อารมณ์ของเขาผสมปนเปกัน ตอนนี้เขารู้แล้วว่าต้นไม้เทพเจ้าเอลฟ์ต่อหน้าเขาไม่ใช่ต้นไม้ แต่เป็นราชาเทพเจ้า

“เจี้ยนเฉิน เกิดอะไรขึ้น ? ” เถี่ยต้าถามเจี้ยนเฉินด้วยความสงสัยขณะที่เขายืนอยู่ข้าง ๆ เจี้ยนเฉิน เขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นในต้นไม้เทพเจ้าเอลฟ์

ราชินีเอลฟ์มองไปที่เจี้ยนเฉิน ในขณะที่นางยืนอยู่ข้าง ๆ เถี่ยต้า นางต้องการทราบคำตอบของคำถามนั้นมาก ต้นไม้เทพเจ้าเอลฟ์อยู่ในหมู่พวกเอลฟ์มานาน แต่เรื่องบางอย่างเช่นนี้ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน มันไม่เคยปล่อยให้ใครบางคนเข้าไปในลำต้นหลัก

เจี้ยนเฉินไม่ได้พูดอะไร เขาจ้องมองต้นไม้ก่อนโค้งคำนับ เขากล่าวว่า “นี่คือต้นไม้ของราชาเทพเจ้า” หลังจากนั้นเขาก็หันหลังกลับและจากไป

เถี่ยต้ามีร่องรอยของความสับสน เขาเหลือบไปที่ต้นไม้อย่างสงสัยสองสามครั้งก่อนที่จะออกไปกับเจี้ยนเฉินอย่างเงียบ ๆ

“ต้นไม้ของราชาเทพเจ้า ราชันเจี้ยนเฉินพยายามที่จะบอกอะไร ? ” ราชินีเอลฟ์ยืนอยู่ที่นั่นอย่างงุนงง นางสังเกตต้นไม้เทพเจ้าเอลฟ์อย่างใกล้ชิด ขณะที่ความสับสนปรากฏอยู่เต็มใบหน้าของนาง

แม้ว่านางจะไม่เข้าใจสิ่งที่ เจี้ยนเฉินพูดว่า ‘ต้นไม้ของราชาเทพเจ้า’ แต่นางเข้าใจว่าต้นไม้เทพเจ้าเอลฟ์นั้นอาจไม่ง่ายเหมือนที่บรรพบุรุษของนางเข้าใจ มิฉะนั้นแล้วจะมีค่าอะไรที่จะได้รับการคำนับจากราชันมนุษย์ ?

อย่างไรก็ตามสิ่งที่เจี้ยนเฉินไม่รู้ก็คือไม่นานหลังจากที่เขาจากไป การคำนับที่เขามอบให้ต้นไม้เทพเจ้าเอลฟ์ก็ได้ถูกบันทึกไว้ในเอกสารสำคัญของเผ่า ในเวลาเดียวกันต้นไม้ ‘ราชาเทพเจ้า’ ที่เขาพูดถึงก็ถูกบันทึกไว้อย่างชัดเจนเช่นกัน

เถี่ยต้าและเจี้ยนเฉินออกจากป่าแห่งเดียวในทวีปแห่งความสูญเปล่า หลังจากไปเยี่ยมชมพวกเอลฟ์ เจี้ยนเฉินยังได้ถามเถี่ยต้า เกี่ยวกับเรื่องกุญแจที่ไปสู่ซากศพของเอ่อหยินซึ่งเป็นหนังของสัตว์อสูร

“ผู้อาวุโสประจำโถงเทพเจ้าสงครามได้รายงานว่าพวกเขาได้รวบรวมขนสัตว์อสูรได้ 11 ชิ้นจากทั้งหมด 18 ชิ้นแล้ว เหลืออีก 7 ชิ้นที่พวกเขายังไม่ได้รับมา พวกมัน 2 ชิ้นอยู่กับหอคอยสัตว์เทวะในทวีปสัตว์เทวะ อีกชิ้นหนึ่งอยู่ในเมืองทหารรับจ้างในทวีปเทียนหยวน ชิ้นหนึ่งอยู่กับสำนักดาบทรราชของตระกูลผู้พิทักษ์และอีก 3 ชิ้นไม่มีใครรู้” เถี่ยต้ากล่าว

เจี้ยนเฉินคิดถึงบางสิ่ง เมื่อพลิกมือของเขา หนังสัตว์อสูรขนาดเท่าฝ่ามือ 3 ชิ้นก็ปรากฏขึ้นทันที ขนสัตว์อสูรเหล่านี้เคยมีความสำคัญต่อการพัฒนาสู่ขอบเขตเซียน เขาได้มอบขนสัตว์อสูรทั้งสามให้กับคนอื่นเพื่อฝึกฝน แต่ไม่นานพวกมันก็กลับมา

“เถี่ยต้า ข้ามีขนสัตว์อยู่ 3 ชิ้น สามชิ้นนี้จะต้องเป็นสามชิ้นที่ไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหน ตอนนี้ข้าจะให้เจ้า ข้าจะช่วยให้เจ้าหาขนสัตว์ชิ้นอื่น ๆ เช่นกัน” เจี้ยนเฉิน กล่าวก่อนที่จะส่งขนสัตว์ทั้งสามชิ้นของเขาไปให้เถี่ยต้า

เห็นได้ชัดว่าไม่จำเป็นต้องสุภาพเนื่องจากเถี่ยต้าและเจี้ยนเฉินสนิทกันดังนั้น เถี่ยต้าจึงยอมรับขนสัตว์ทั้งสามชิ้น