เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1487

ตอนที่ 1487: บนชั้นเก้า

แม้ว่าปราณกระบี่ทั้งสามสายจะเทียบเท่ากับการโจมตีของขั้นแลกเปลี่ยนเท่านั้น แต่พลังของเส้นทางแห่งกระบี่นั้นมาจากนิพพานอมตะเที่ยงแท้ แม้ว่าพลังจะลดลงต่ำกว่าระดับของเทพกระบี่ เนื่องจากเวลาผ่านไปนานมากและมันก็ไม่ยิ่งใหญ่เท่าในอดีต สายปราณกระบี่ยังทรงพลังมากกว่าต้นกำเนิดกระบี่ ดังนั้นปราณกระบี่แต่ละสายก็มีพลังที่จะฆ่าจอมยุทธขั้นแลกเปลี่ยนทั่วไป

แม้แต่จิตวิญญาณวัตถุบนชั้นแปดก็ไม่สามารถทนต่อการโจมตีจากปราณกระบี่ทั้งสามสายได้ ดังนั้นเขาจึงเริ่มหล่นลงมา

อย่างไรก็ตามเด็กชายชุดแดงก็ยังไม่ตาย ละอองที่หลงเหลือในอากาศเริ่มพุ่งพรวดเข้ามาในร่างของเด็กชายอีกครั้ง ร่างของเขาจางลงจนแทบมองไม่เห็น แม้แต่การเผาร่างของเขาก็จะไม่ได้ผลในครั้งนี้

“ข้าไม่เคยคิดเลยว่าเจ้าจะมีปราณกระบี่สี่สายของเจ้านิพพานบัดซบนั่น ไม่ใช่เพียงแค่หนึ่งสายซะด้วย อย่างไรก็ช่าง ปราณกระบี่ทั้งสี่สายนั้นเข้ากับกระบี่ทั้งสี่ของไอ้แก่นั่น ตอนนี้เจ้าได้ใช้มันทั้งหมดแล้ว ข้าอยากจะดูว่าเจ้าจะจัดการกับข้าบนชั้นเก้าได้อย่างไร ชั้นเก้าจะเป็นที่ที่เจ้าต้องล้มลงอย่างแท้จริง ข้าจะรอเจ้าอยู่ที่นั่น” เด็กชายหัวเราะเยาะ

เจี้ยนเฉินไม่ได้พูดอะไร ด้วยวิธีการของกระบี่จือหยิง เขาได้ยิงปราณกระบี่ออกไปอย่างฉับพลันและแยกร่างของเด็กชายชุดแดง

เจี้ยนเฉินไม่รีบไปที่ชั้นเก้า แต่เขานั่งลงบนชั้นแปดและรักษาตัวจนกลับมาอยู่ในสภาพสูงสุด ท้ายที่สุดแล้วเศษเสี้ยวที่ทรงพลังที่สุดของจิตวิญญาณวัตถุอยู่บนชั้นเก้า มันเป็นไปได้อย่างยิ่งที่ชิ้นส่วนนั้นอยู่ในขอบเขตพระเจ้า แม้ว่าปราณกระบี่ทั้งสี่สายยังคงมีการใช้งานสองอย่างที่ขั้นแลกเปลี่ยน แต่เจี้ยนเฉินก็ไม่มั่นใจอย่างเต็มที่ว่าพวกเขาจะสามารถสังหารจิตวิญญาณวัตถุได้. มันน่าจะเป็นการต่อสู้ที่ดุเดือด

“ถ้าจิตวิญญาณหอคอยบนชั้นเก้ามีความแข็งแกร่งในขอบเขตพระเจ้า ข้าคงถูกสังหารในวินาทีแรกที่เราเริ่มต่อสู้แม้ข้าจะใช้กระบี่ม่วงฟ้าก็ตาม ด้วยระดับความแข็งแกร่งในปัจจุบันของข้า ข้าไม่สามารถต่อสู้กับจอมยุทธขอบเขตพระเจ้าได้ อย่างไรก็ตาม จิตวิญญาณวัตถุก็ไม่ใช่ว่าไม่มีจุดอ่อน ข้อบกพร่องที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขาคือเขาไม่สามารถเติมพลังงานที่เขาใช้ไปได้ ดังนั้นพลังของเขาจะลดลงระหว่างการต่อสู้เท่านั้น ในเวลาเดียวกัน เมื่อใดก็ตามที่เขาได้รับบาดเจ็บ ความแข็งแกร่งของเขาจะลดลง ข้าก็จะใช้ปราณกระบี่ทั้งสี่เส้นจากนิพพานอมตะเที่ยงแท้เพื่อทำร้ายเขาอย่างรุนแรงในช่วงเวลาที่ข้าก้าวขึ้นไปบนชั้นเก้า ทำให้ความแข็งแกร่งของเขาลดลง เมื่อเขาได้รับบาดเจ็บ พลังของเขาก็จะลดลงต่ำกว่าขอบเขตพระเจ้า”

เจี้ยนเฉินนั่งอยู่บนพื้นพร้อมกับหลับตาขณะที่ไตร่ตรองทางเลือกของเขา เขาจำลองการต่อสู้ครั้งต่อไปกับจิตวิญญาณวัตถุของชั้นเก้าครั้งแล้วครั้งเล่า เจี้ยนเฉินมองเห็นแล้ววิเคราะห์การต่อสู้จากทุกด้าน เขายังเพิ่มทักษะทั้งหมดที่เขารู้ว่าจิตวิญญาณวัตถุสามารถนำออกมาใช้ ผลลัพธ์ที่เขาได้จากการจำลองการต่อสู้กับจิตวิญญาณวัตถุขั้นสุดท้ายคือเขาไม่จำเป็นต้องพ่ายแพ้ ทุกอย่างขึ้นอยู่กับว่าเขาจะใช้ปราณกระบี่ทั้งสี่ได้ดีแค่ไหน

“เป็นเรื่องที่น่าเสียดายที่ข้าใช้ปราณกระบี่ทั้งหมดนี้ไปแล้วและข้าก็สามารถใช้ได้อีก 2 ครั้งเท่านั้น หากข้าสามารถใช้ได้ 3 ครั้ง โอกาสในการชนะของข้าอาจสูงขึ้นถึง 8 ส่วน” เจี้ยนเฉินถอนหายใจข้างใน เขารู้สึกหมดหนทางอย่างมาก จิตวิญญาณวัตถุบนชั้นแปดมีพลังมากจนแทบเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะจัดการกับมัน หากเขาไม่ได้ใช้ปราณกระบี่จากนิพพานอมตะเที่ยงแท้ เขาก็จะไม่สามารถไปถึงชั้นเก้าได้เลย เขาคงต้องตายอยู่บนชั้นแปด

“แต่ข้ายังมีไพ่ตายสุดท้าย เพียงว่าราคาของทักษะนี้มีค่ามากเกินไป ตัวข้าเองก็อาจไม่สามารถทนได้ อย่างไรก็ตาม มันเป็นสิ่งเดียวที่ข้าสามารถทำได้ถ้าข้าไปถึงทางตัน” แสงแวววาวส่องประกายผ่านดวงตาของเจี้ยนเฉิน การหลอมรวมกระบี่ทั้งสองเป็นไพ่ตายใบสุดท้ายของเขาที่จะปกป้องตัวเองรวมถึงทักษะที่เขาต้องการใช้น้อยที่สุด

คราวนี้,เจี้ยนเฉินอยู่บนชั้นแปดเป็นเวลาครึ่งเดือน เขาไม่เพียงทำให้แน่ใจว่าเขามีพละกำลังเพียงพอ แต่เขายังได้จำลองวิธีการมากมายในการจัดการกับจิตวิญญาณวัตถุชิ้นสุดท้าย เขาเตรียมการทั้งหมดที่เขาสามารถทำได้

เจี้ยนเฉินยืนขึ้นและในที่สุดก็ก้าวขึ้นไปบนชั้นเก้า

ก่อนที่เจี้ยนเฉินจะสามารถตรวจสอบสิ่งรอบข้างได้ เขาก็รีบกระพริบทันที เขาออกจากจุดเข้ามาในชั่วพริบตาเพื่อป้องกันไม่ให้มีการซุ่มโจมตีจากจิตวิญญาณวัตถุ

ทุกอย่างเงียบสงบ โลกที่มืดทึบของชั้นเก้าเงียบอย่างน่ากลัว ไม่มีร่องรอยของสิ่งมีชีวิตเลย เจี้ยนเฉินลอยอยู่บนท้องฟ้าด้วยความระมัดระวังขณะที่เขามองสำรวจรอบ ๆ อย่างละเอียด เขารู้สึกประหลาดใจภายในใจ จิตวิญญาณวัตถุไม่ได้รอที่จะเข้ามาซุ่มโจมตีตามที่เขาคาดการณ์ไว้

“จิตวิญญาณวัตถุมีความมั่นใจอย่างยิ่งว่าเขาสามารถจัดการกับข้าได้โดยที่เขาไม่จำเป็นต้องลดตัวลงมาต่ำและเข้ามาซุ่มโจมตีข้าอย่างนั้นหรือ ? ” เจี้ยนเฉินคิดและกลายเป็นคนเคร่งเครียดในทันที.

ในขณะนี้รอยเปื้อนของแสงสีทองปรากฏขึ้นใกล้ขอบฟ้าในระยะไกล มันส่องแสงส่วนหนึ่งของท้องฟ้า สร้างฉากมหัศจรรย์ในโลกที่มืดทึบนี้

เจี้ยนเฉินจ้องแสงสีทองและลังเลก่อนที่จะบินไป กระบี่จือหยิงและกระบี่ฉิงโซวก็บินวนอยู่เหนือศีรษะของเจี้ยนเฉิน ทั้งคู่กระพริบด้วยแสงพร้อมที่จะกำจัดการโจมตีได้ในทันที