เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1537

ตอนที่ 1537: ฮุสตันมาแล้ว

นั่นคือ ?

จอมยุทธขั้นรับมอบจากโลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้งตะโกนออกมา ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็นและความสงสัย ความขึงขังเริ่มปรากฏอยู่บนใบหน้าของจอมยุทธขั้นรับมอบคนอื่น ๆ

ความกดดันที่เกิดขึ้นจากก้นบึ้งหัวใจของพวกเขา เมื่อพวกเขาเห็นเมฆโลหิตเข้ามาใกล้พวกเขาและรู้สึกถึงความเย็นเยียบใจจิตใจของพวกเขา จอมยุทธสามารถสัมผัสได้ถึงภัยคุกคามจากเมฆโลหิตที่คล้ายกับปีศาจ

แม้แต่ความสนใจของจอมยุทธขั้นย้อนกลับที่ไม่ได้ต่อสู้ก็ยังตื่นตัวอยู่ เขาจ้องมองเมฆโลหิตขณะที่ดวงตาของเขาเปล่งประกาย พวกเขาดูเหมือนกับดาบที่คมกริบ พวกเขาพุ่งขึ้นไปบนเมฆเพื่อที่จะได้เห็นสิ่งที่อยู่ภายใน

เมฆไม่อาจบดบังสายตาของจอมยุทธขั้นย้อนกลับได้ เขาค้นพบชายชราในชุดคลุมที่ผมจากผ้าหยาบนั่งอยู่กลางเมฆ หมอกโลหิตไหลบ่าเข้าหาเขาและก่อให้เกิดเมฆโลหิตที่หนาแน่น เมฆเคลื่อนที่เข้าใกล้สนามรบ

โครงกระดูกที่สูงกว่าสามร้อยเมตรแวบอยู่ด้านหลังชายชราอย่างเงียบ ๆ ดูเหมือนมันจะกลายเป็นภูเขาลูกเล็ก ๆ ที่อยู่ด้านหลังชายชราจากขนาดของมัน โครงกระดูกเป็นสีแดง ราวกับว่ามันถูกปกคลุมไปด้วยเลือด มันให้ความรู้สึกที่เลวร้ายแก่ผู้คน โครงกระดูกก็เปล่งประกายด้วยการปรากฏตัวอันยิ่งใหญ่มันอยู่ในขั้นรับมอบ

เราประเมิณความแข็งแกร่งของโลกนี้ต่ำเกินไป ไม่เพียงแค่นั้น พวกเขายังมีจอมยุทธขั้นย้อนกลับเป็นจำนวนมาก แต่จำนวนจอมยุทธขั้นรับมอบก็มีพอ ๆ กับเราเช่นกัน จอมยุทธขั้นรับมอบอีก 2 คนเข้ามาแล้ว ผู้คนจากโลกนี้ช่างน่าประทับใจจริง ๆ พวกเขายังทะลวงได้โดยไม่ต้องมีพลังงานดั้งเดิม ผู้อาวุโสขั้นย้อนกลับช่วงต้นที่เหลือคิด อย่างไรก็ตามแม้จุดแข็งที่แสดงออกโดยทวีปเทียนหยวนนั้นน่าประทับใจมาก แต่ก็ไม่มีที่ไหนใกล้พอที่จะจัดการกับโลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้ง

เนื้อตัวของเจี้ยนเฉินเต็มไปด้วยเลือด ขณะที่เขาต่อสู้กับจอมยุทธขั้นย้อนกลับ 2 คนในอวกาศ บาดแผลของเขาร้ายแรงขึ้นเรื่องซึ่งแม้แต่พลังงานดั้งเดิมของเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงระดับ 9 และร่างบรรพกาลก็ไม่เพียงพอที่จะฟื้นฟูเขาให้ทันได้ หากไม่ใช่เรื่องจริงที่ว่าเขาได้บ่มเพาะร่างบรรพกาล มันก็เป็นการยากที่เขาจะไม่ล้มลงไปนานแล้ว

นั่นลุงเซียว ข้าไม่คิดเลยว่าลุงเซียวจะทะลวงได้ ! แม้ว่าเขาจะอยู่นอกอวกาศ เมฆโลหิตในทวีปเทียนหยวนก็โดดเด่นมาก มันดึงดูดความสนใจของเจี้ยนเฉินทันทีที่ปรากฏและเขาก็รู้ว่าเมฆโลหิตนั้นหมายถึงอะไร มันเกิดจากพลังกลืนกินวิญญาณ

ทวีปเทียนหยวนมีจอมยุทธขอบเขตดั้งเดิม 2 คนเข้ามาและเห็นฮุสตันปรากฏทันที แต่เจี้ยนเฉินไม่ได้เบาใจเลย เขาถอนหายใจอยู่ภายใน โลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้งทรงพลังมากเกินไป จอมยุทธขั้นรับมอบมีจำนวนมากกว่าครึ่งต่อครึ่งของทวีปเทียนหยวน แม้ฮุสตันจะปรากฏขึ้นมา แต่เขาก็พัวพันให้จอมยุทธขอบเขตดั้งเดิมวุ่นวายขึ้นเล็กน้อย มันยังไม่พอที่จะได้ชัยชนะ

แม้ว่าจะใช้พลังทั้งหมด เจี้ยนเฉินก็ทำได้แค่พัวพันจอมยุทธขั้นย้อนกลับได้เพียง 2 คนเท่านั้น เขาใช้เส้นทางกระบี่อย่างต่อเนื่องทุกครั้งที่เขาโจมตี

เจี้ยนเฉินทำได้เพียงใช้กระบี่คู่ของอัครสูงสุดอนัตตาเท่านั้น การออกกระบี่แต่ละครั้งกินพลังงานมากเกินไป แม้ว่าจะไม่สนใจกระบี่ม่วงฟ้าว่าจะถูกทำลายหรือไม่ เขาก็ยังสู้ไม่ถอย

ท้ายที่สุดเส้นทางของปรมาจารย์กระบี่คือจอมปราชญ์สูงสุด เขายืนอยู่ในจุดสูงสุดของโลกอมตะและตายเพราะการสู้ไม่ถอย เป็นผลให้เจี้ยนเฉินไม่กล้าประมาทผลกระทบของพลังตีกลับ