เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1545

ตอนที่ 1545 – ไล่ต้อนจนจนตรอก

เจี้ยนเฉินนิ่งเงียบ เขาจ้องมองที่โอวหยางหยิงเว่ยและรู้สึกหนักใจมาก เขารู้ว่าโอวหยางหยิงเว่ยพูดถูก ด้วยการบาดเจ็บในปัจจุบันของเขา มันคงไม่ใช่เรื่องยากเลยที่โอวหยางหยิงเว่ยจะฆ่าเขา เมื่อเขาปะทะกับโอวหยางหยิงเว่ยก่อนหน้านี้ เขาใช้พลังเต็มที่แล้วไม่ได้ซ่อนอะไรไว้เลย ขณะที่โอวหยางหยิงเว่ยเพิ่งจะหยั่งเชิงเขา

หากโอวหยางหยิงเว่ยใช้พลังเต็มที่ในการต่อสู้ครั้งก่อน เจี้ยนเฉินอาจจะยืนหยัดอยู่ไม่ได้

โอวหยางหยิงเว่ยแข็งแกร่งเกินไปเมื่อเทียบกับเฉียงซ่ง เขาไม่ได้แข็งแกร่งกว่าเพียงเล็กน้อยเท่านั้น

ในขณะนี้เสียงคำรามอันดังกึกก้องปรากฏขึ้น เสือขาวหดตัวลงเหลือยาวแค่ 3 เมตร ปีกของมันมีสีขาวราวหิมะ รอยจารึกบางอย่างกระพริบ รอยจารึกแต่ละเส้นซ่อนเร้นความลึกลับและทรงพลังอันยิ่งใหญ่ขณะที่ พลังสังหารอันทรงพลังปกคลุมกรงเล็บของมัน เสือขาวเหวี่ยงพวกมันไปที่โอวหยางหยิงเว่ยด้วยพลังทำลายล้าง

ขณะที่เสือขาวจู่โจม เจี้ยนเฉินก็เคลื่อนไหวเช่นกัน แม้ว่าเขาจะได้รับบาดเจ็บสาหัส แต่ความเร็วของเขาก็ไม่ได้ลดลงเลย สีหน้าของเขาเย็นชาเมื่อเขาพุ่งเข้าหาโอวหยางหยิงเว่ยเหมือนกระบี่อันทรงพลัง เขารู้ว่าเสือขาวไม่ใช่คู่ต่อสู้ของโอวหยางหยิงเว่ย ดังนั้นเขาจึงจำเป็นต้องให้การช่วยเหลือ

โอวหยางหยิงเว่ยยังคงสงบนิ่งขณะเผชิญการโจมตีอย่างเปิดเผยจากเจี้ยนเฉินและเสือขาว เขาพูดด้วยความประหลาดใจว่า “ข้าไม่เคยคิดเลยว่าจะมีจอมยุทธ 2 คนที่เข้าใจกฎของโลกใบนี้ เป็นเรื่องน่าเสียดายที่ความแข็งแกร่งที่แท้จริงของเจ้าต่ำเกินไปแม้ว่าเจ้าจะเข้าใจกฎแล้วก็ตาม หากเจ้ามาถึงขั้นย้อนกลับ เสือ แม้แต่ขั้นย้อนกลับช่วงต้น ข้าก็จะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเจ้า แม้แต่จอมยุทธบางคนที่มาถึงขั้นแลกเปลี่ยนก็จะไม่สามารถยืนหยัดต่อสู้กับเจ้าได้ แต่มันก็น่าเสียดายที่เจ้ายังอยู่แค่ขั้นรับมอบช่วงต้น” โอวหยางหยิงเว่ยส่ายหน้าด้วยความสงสาร เขามองดูเสือขาวอย่างน่าละอาย การทำความเข้าใจกับกฎในช่วงต้นของขั้นแลกเปลี่ยนเปิดเผยความสามารถที่น่ากลัวอย่างมาก อย่างน้อยที่สุดในโลกแห่งเซียนก็มีจอมยุทธขั้นแลกเปลี่ยนนับไม่ถ้วนที่ปรากฏมาตลอดประวัติศาสตร์ มีเพียงไม่กี่คนที่มาถึงช่วงสูงสุดของขั้นแลกเปลี่ยน กระนั้นมีเพียงผู้เดียวเท่านั้นที่สามารถทำความเข้าใจเกี่ยวกับกฎใด ๆ ได้นั่นก็คือจิตวิญญาณราชันย์ในปัจจุบัน

อย่างไรก็ตาม โอวหยางหยิงเว่ยต้องการฆ่าอัจฉริยะด้วยพรสวรรค์ที่ยอดเยี่ยมเช่นนี้ พวกเขากลายเป็นศัตรูไปแล้ว ดังนั้นหากเขาไม่ได้กำจัดพวกเขาในตอนนี้และปล่อยให้พวกเขาสามารถเติบโตได้สำเร็จในอนาคต พวกเขาจะกลายเป็นภัยคุกคาม

โอวหยางหยิงเว่ยหันกลับมาแล้วฟันออกด้วยความเร็วดุจสายฟ้า กระบี่ของเขาเปล่งประกายด้วยจิตสังหารที่ทรงพลัง มันพุ่งออกมาพร้อมกับแสงสีเงินเคลื่อนไปทางกรงเล็บของเสือขาว

มีเสียงกรีดร้องของโลหะเมื่อกระบี่สัมผัสกับกรงเล็บของเสือ เมื่อพลังแห่งการสังหารบนกรงเล็บสัมผัสกับกระบี่มันก็หายไปอย่างรวดเร็ว มันเป็นพลังของกฎ แต่ความแตกต่างของพละกำลังนั้นมากเกินไป มันยากสำหรับพลังที่จะก่อให้เกิดภัยคุกคามใด ๆ

เพียงชั่วพริบตาเดียว พลังแห่งการสังหารของเสือขาวก็แตกสลายไปโดยโอวหยางหยิงเว่ย ด้วยการสั่นกระบี่ของเขาก็มันพุ่งออกมาพร้อมกับปราณกระบี่ที่มากขึ้นและลงสู่กรงเล็บของเสือขาว

เคร้ง !

กรงเล็บของเสือขาวนั้นแข็งมาก เมื่อปราณกระบี่ฟันเข้าที่กรงเล็บ มันล้มเหลวในการตัดกรงเล็บออก แต่มันสร้างประกายไฟทำให้ปราณกระบี่กระจายออกไปในทุกทิศทาง

ร่างกายของเสือขาวนั้นไม่แข็งแกร่งเท่ากรงเล็บของมัน อุ้งเท้าของมันมีเลือดไหลออกมาทันทีเมื่อปราณกระบี่ที่เหลืออยู่พุ่งไปถึงกึ่งกลางของอุ้งเท้าของมัน ปราณกระบี่ทุกเส้นเจาะทะลุผ่านอุ้งเท้าของมัน ปราณกระบี่บางเส้นถูกร่างของมันแล้วหายเข้าไปในร่างของเสือขาวทันที

เสือขาวสั่นสะท้านและคำรามอย่างเจ็บปวด ทันใดนั้นปีกของมันก็เริ่มเปล่งประกายขึ้น รอยจารึกนับไม่ถ้วนสั่นไหวและเปล่งประกายพลังงานอันทรงพลัง ภายใต้แสงสว่างนั้นปีกดูเหมือนจะรวมตัวกันและลับคมกลายเป็นสิ่งที่คล้ายกับใบมีดโค้ง พวกมันปล่อยแสงเจิดจ้าจนดูคล้ายดวงอาทิตย์ กลุ่มของค่ายกลที่ลึกลับหมุนรอบปีกและด้วยการพลิกจากเสือขาว ใบมีดที่เกิดจากปีกพุ่งเข้าหาโอวหยางหยิงเว่ยทันทีด้วยพลังอันน่าสะพรึงกลัว