เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1573

ตอนที่ 1573 : ร่างบรรพกาลขั้น 6

ท้องฟ้าที่มืดหม่นในโลกที่น่าเบื่อ มันไม่มีดวงอาทิตย์, ดวงจันทร์หรือดวงดาว พื้นดูเปล่าเปลี่ยว มันไม่มีร่องรอยของชีวิตให้เห็นเลย พื้นดินมีแค่ความเงียบสงัด

ชายหนุ่มอายุราว 20 ปีนั่งอยู่ใจกลางโลกแห่งนี้ สองกระบี่ลอยอยู่ตรงหน้าเขา อันหนึ่งเปล่งแสงสีฟ้า อีกอันเปล่งแสงสีม่วง ไฟในมือของชายหนุ่มแผ่ความร้อนอันน่ากลัวออกมา ตอนนี้เขากำลังทำการซ่อมกระบี่ทั้งสองเล่มอยู่

หากมองใกล้ ๆ มันชัดแล้วว่ากระบี่ทรั้งสองมีรอยแตกบาง ๆ รอยแตกนี้มีเต็มไปทั่วตัวกระบี่ราวกับใยแมงมุม

กระบี่ที่แตกนี้ได้รับการซ่อมโดยเปลวไฟที่น่ากลัว แม้ว่าจะไม่ได้ซ่อมตัวรวดเร็วนัก แต่รอยแตกจะหายไปหากยังเป็นแบบนี้ต่อไป

ชายหนุ่มคนนี้คือเจี้ยนเฉิน เขาอยู่ที่นี่มา 3 ปีแล้ว แน่นอนว่า 3 ปีมานี้คือเวลาสำหรับโลกภายนอก แต่ในโลกอันน่าเบื่อนี้ที่ไม่มีความต่างระหว่างกลางวันและกลางคืนนั้น มันเป็นไปไม่ได้ที่จะรับรู้ถึงเวลาที่ผ่านไปเพราะรอบข้างนั้นไม่ได้เปลี่ยนแปลงไปเลย เขาไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปเท่าไหร่ตั้งแต่ที่เข้าเก็บตัวบ่มเพาะ

กว่า 3 ปีที่ผ่านมา เจี้ยนเฉินและซ่างกวนมู่เอ๋อมักจะบ่มเพาะด้วยการดูดซับปราณหยินและหยางจากศิลาเซียนหยินหยาง ความแข็งแกร่งของทั้งสองคนเพิ่มขึ้นอย่างมากระหว่าง 3 ปีที่ผ่านมา อัตราการพัฒนาของซ่างกวนมู่เอ๋อนั้นรวดเร็วจนนางก้าวข้ามเจี้ยนเฉินไปได้

ร่างบรรพกาลของเจี้ยนเฉินยังอยู่ที่ขั้น 5 แม้ว่าจำนวนพลังงานที่เขาดูดซับมาตลอด 3 ปีจะไม่ไม่เพียงพอที่จะให้ร่างบรรพกาลขึ้นไปขั้น 6 ได้ แต่เม็ดพลังบรรพกาลของเขาก็เต็มเปี่ยมแล้ว ถ้ายังเป็นแบบนี้ต่อไปเขาก็จะก้าวข้ามได้ในไม่ช้า

เนื่องจากแต่ละขั้นของร่างบรรพกาลต้องการพลังมากกว่าเดิม 10 เท่า การบ่มเพาะของเจี้ยนเฉินจึงยากขึ้นไปเรื่อย ๆ หากยิ่งก้าวหน้าต่อไป

เจี้ยนเฉินนั่งเปลี่ยนพลังบรรพกาลเป็นเปลวไฟบรรพกาลเพื่อซ่อมแซมกระบี่ทั้งสอง แม้ว่าการควบรวมกระบี่นี้จะล้มเหลวและทำให้กระบี่ทั้งสองเสียหายจนทำให้จิตวิญญาณกระบี่อ่อนแอลง แต่ความเสียหายในครั้งนี้ไม่ได้หนักหนาอะไรมาก เขาแค่ต้องใช้เวลาสักพักในการซ่อมแซมพวกมันและรอยแตกก็จะหายไป

เจี้ยนเฉินไม่รู้ว่าเขาใช้เวลาในการซ่อมกระบี่ที่โลกนี้ไปนานแค่ไหนและไม่อาจรับรู้ถึงเวลาได้ สุดท้ายในที่สุดเขาก็ซ่อมรอยแตกที่กระบี่ทั้งสองเสร็จ แม้ว่าจิตวิญญาณกระบี่จะยังคงอ่อนแอแต่กระบี่นั้นก็เป็นเหมือนกับตอนที่มันสร้างขึ้นมาใหม่ พวกมันยังเปล่งแสงออกมาได้

ในพริบตา เจี้ยนเฉินก็ปรากฏตัวขึ้นในจุดที่ห่างไปหลายสิบกิโลเมตร มีกระท่อมตั้งอยู่บนพื้นดินอันอ้างว้าง มันดูเหมือนเรียบง่ายแต่มีพลังที่แข็งแกร่งแผ่ออกมาจากมัน กระท่อมดินแห่งนี้งอกออกมาจากพื้นผ่านทักษะของซ่างกวนมู่เอ๋อ ดังนั้นมันจึงแข็งแกร่งอย่างมากแม้ว่าจะดูเหมือนกระท่อมธรรมดาก็ตาม

เจี้ยนเฉินยืนอยู่ด้านนอกและมองไปที่กระท่อม สายตาของเขาเหมือนจะมองผ่านกำแพงไปได้และตอนที่เขาเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นด้านใน สายตาเขาก็แสดงวามอบอุ่นออกมา

“มู่เอ๋อ ยังปรับปราณหยินและหยางไม่เสร็จ ดูเหมือนว่าต้องรอด้านนอกอีกสักพัก” เจี้ยนเฉินคิด เขาชินกับการรอหลังจากที่ผ่านมา 3 ปีแล้ว เมื่อไหร่ก็ตามที่ทั้งสองดูดซับปราณหยินและหยาง เขามักจะปรับพลังงานได้อย่างรวดเร็วเพราะร่างบรรพกาลของเขา แต่ซ่างกวนมู่เอ๋อต้องใช้เวลามากกว่าเจี้ยนเฉิน

เมื่อไหร่ก็ตามที่พวกเขาดูดซับปราณหยินและหยาง ซ่างกวนมู่เอ๋อจะใช้เวลาสิบวันรึครึ่งเดือน ส่วนเจี้ยนเฉินนั้นใช้เวลาเพียงแค่ 3 วัน

แต่ เจี้ยนเฉิน ไม่กล้าจะดูดซับปราณหยินและหยางโดยปราศจากซ่างกวนมู่เอ๋อ

ถ้าเขาทำแบบนั้น มันจะหมายถึงความตาย ผลก็คือเจี้ยนเฉินได้แต่รอตอนที่ซ่างกวนมู่เอ๋อปรับพลังงาน ตอนนั้นเองประตูกระท่อมก็เปิดออกช้า ๆ ซ่างกวนมู่เอ๋อ ดผล่มาที่ทางเข้าก่อนจะเดินออกมา