เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1584

ตอนที่ 1584 : ข้อสรุปอันน่ากลัว

“ย้อนกลับไปตอนที่พยัคฆ์ปีกเทวะได้แบ่งขนนี้ออกเป็น 18 ชิ้นส่วน เขาทำมันเพราะเขารับรู้ได้ถึงจุดประสงค์ของ โมเทียนหยุน และรู้ว่าโมเทียนหยุนต้องการทิ้งเป้าหมายของตัวเองไว้ในขนนี้งั้นรึ ? หรือเพราะความแข็งแกร่งของโมเทียนหยุนนั้นสูงกว่าพยัคฆ์ปีกเทวะ หรือพยัคฆ์ปีกเทวะไม่อาจจะหยุดโมเทียนหยุนได้และต้องแบ่งขนนี้เป็น 18 ชิ้นส่วนเพื่อหยุดโมเทียนหยุนจากการใช้ขนนี้ ? ” กุยไฮ่ยี่เต่าคาดเดา

หยางลี่คิดตามก่อนจะส่ายหน้า “ถ้าพยัคฆ์ปีกเทวะต้องการจะหยุดโมเทียนหยุนจากการใช้ขนของเขาเพื่อทิ้งการสืบทอดเอาไว้ เขาก็เอาขนส่วนหนึ่งไปกับตัวหรือซ่อนมันไว้ในมิติด้านนอกได้หลังจากที่แบ่งมันเป็น 18 ชิ้นส่วน มันไม่จำเป็นที่เขาจะต้องทิ้งมันไว้ทั้งหมด ยี่เต่า คำอธิบายของเจ้าฟังดูไม่เข้าท่า”

“ย้อนกลับไปตอนนั้น ทั้งโมเทียนหยุนและพยัคฆ์ปีกเทวะต่างก็ทำให้ข้ารู้สึกอึดอัด แต่หลังจากที่โมเทียนหยุนพบอุโมงค์ไปยังโลกเซียนที่ถูกทอดทิ้ง เขาก็ท่องไปในโลกนั้นด้วยตัวเขาเองและฆ่าจอมยุทธขอบเขตดั้งเดิมทั้งหมดที่นั่น เขายังวางผนึกอันแข็งแก่งคงอยู่นับล้านปีที่แม้แต่ขั้นแลกเปลี่ยนก็ไม่อาจจะทำลายได้ไว้ ถ้าพลังของจิตวิญญาณราชันย์ไม่ขึ้นถึงขอบเขตเทพ ผนึกนั้นก็คงยังอยู่จนถึงตอนนี้ ทั้งหมดนี้บ่งบอกได้ถึงพลังของโมเทียนหยุน ดังนั้นเราจึงไม่อาจจะตัดความเป็นไปได้ที่ว่าโมเทียนหยุนได้ทิ้งการสืบทอดเอาไว้ที่ขนสัตว์นี้โดยที่พยัคฆ์ปีกเทวะไม่รู้ทิ้งไปได้” เทพเจ้าแห่งท้องทะเลพูดขึ้นมา ในฐานะคนที่เกิดขึ้นมาจากยุคเดียวกับโมเทียนหยุนและพยัคฆ์ปีกเทวะ นางรู้เรื่องราวมากมายที่เกิดขึ้นในอดีต ไม่มีใครอื่นที่รู้เรื่องเหล่านี้เนื่องจากพวกเขาต่างก็มาจากยุคอื่นหากตัดเสี่ยวหลิงออกไป

แม้แต่เสี่ยวหลิงก็ไม่รู้เรื่องราวมากมายที่เกิดขึ้นตอนนั้นเนื่องจากนางยังไม่พัฒนาการรับรู้ของตัวเอง บางเรื่องนั้นเกิดขึ้นก่อนที่นางจะมีตัวตน

ทุกคนต่างก็สับสน มีแค่เสือขาวที่ยังคงเงียบแต่เขาไม่ได้ใจเย็นแบบที่เห็นภายนอก เขายังเด็กแต่ก็ผ่านประสบการณ์มามากมายกับเจี้ยนเฉิน ตลอดหลายปีมานี้ ดังนั้นเขาจึงมีจิตใจที่เติบใหญ่ หลังจากที่พบความลับในขนสัตว์อสูร เขาก็ได้ข้อสรุปที่น่าเหลือเชื่อ ข้อสรุปนี้ทำให้เขาตะลึงและทำให้เขายากที่จะเชื่อมากกว่าเดิม

เขาไม่ได้สนใจตอนที่การสืบทอดของโมเทียหยุนปรากฏขึ้นในขนของจักรพรรดิพยัคฆ์ศักดิ์สิทธิ์ ที่เขาคิดคือ โมเทียนหยุนนั้นเข้าใจเส้นทางแห่งการสังหารได้ยังไง นี่เป็นเส้นทางแห่งการสังหารที่จักรพรรดิพยัคฆ์ศักดิ์สิทธิ์เข้าใจเช่นกัน

“ผู้อาวุโส ในช่วงโบราณใครปรากฏตัวขึ้นมาก่อน ? เป็นสัตว์เทวะหรือว่าโมเทียนหยุน ? และท่านรู้รึไม่ว่ามีบันทึกเกี่ยวกับการพัฒนาของพวกเขาหรือไม่ ? ” พยัคฆ์ขาวสนใจเรื่องนี้และถามเทพเจ้าแห่งท้องทะเลขึ้นมาทันที

เทพเจ้าแห่งท้องทะเลเงียบไป นางเหมือนจะนึกย้อนถึงอดีต ยุคนั้นผ่านมานานแล้วกว่าล้านปีได้ นางได้พูดขึ้นมาว่า “ในช่วงโบราณ ทวีปเทียนหยวนนั้นแต่เดิมแล้วเป็นของมนุษย์และสัตว์อสูร หลังจากที่พยัคฆ์ปีกเทวะปรากฏตัวขึ้นมา มันก็นำสัตว์อสูรทั้งหมดโจมตีร้อยเผ่าพันธุ์และยึดครองทวีปสัตว์เทวะในตอนนี้ ร้อยเผ่าพันธุ์นั้นไม่อาจจะปกป้องบ้านเกิดได้หลังจากที่โดนโจมตีหลายครั้ง ดังนั้นพวกเขาจึงโจมตีทวีปเทียนหยวน พวกเขาต้องการยึดอาณาเขตของทวีปเทียนหยวน มนุษย์ที่แข็งแกร่งในยุคนั้นเป็นแค่เซียนจักรพรรดิขั้นสูงและไม่มีใครก้าวข้ามเซียนจักรพรรดิได้ แม้แต่ตระกูลผู้พิทักษ์ก็ยังโดนจัดการจนได้รับความเสียหายอย่างมาก ตอนที่ร้อยเผ่าพันธุ์กำลังจะยึดทวีปเทียนหยวน โมเทียนหยุนก็ปรากฏตัวขึ้นมา เขามีพลังที่เหนือกว่าเซียนจักรพรรดิ ทันทีที่ปรากฏตัวเขาก็เอาชนะเอ่อหยินได้ เขาไล่ร้อยเผ่าพันธุ์ออกจากทวีปเทียนหยวน เขาปกป้องมนุษย์เอาไว้ โมเทียนหยุนปรากฏตัวขึ้นมาจากไหนไม่รู้ มันไม่มีข้อมูลเกี่ยวกับเขาในทวีปเทียนหยวนมาก่อนที่เขาจะปรากฏตัว เมื่อเวลาผ่านไปก็มีหลายคนจดจำโมเทียนหยุนในฐานะจอมยุทธผู้ยิ่งใหญ่ซึ่งซ่อนตัวเองจากผู้คนและเขาก็ไม่เคยเปิดเผยตัวเองเลย” ดวงตาของเทพเจ้าแห่งท้องทะเลมีแสงประกายแปลกโผล่มา นางเหมือนจะพบการเกี่ยวโยงที่สำคัญและพูดต่อ “สำหรับพยัคฆ์ปีกเทวะ เขาปรากฏตัวขึ้นมาก่อนโมเทียนหยุน แต่มันไม่มีข้อมูลเกี่ยวกับเขาในทวีปเทียนหยวนเช่นกัน เขาปรากฏตัวออกมาเหมือนกับโมเทียนหยุน เขามีพลังเหนือกว่าเซียนจักรพรรดิทันทีที่ปรากฏตัวขึ้นมาเช่นกัน”

ตาของ หยางลี่, เฟิงเซียวเทียน, กุยไฮ่ยี่เต่า, เทียนเจี้ยน และฮุสตัน เป็นประกายขึ้นมา ตอนนั้นพวกเขาต่างก็คิดถึงบางสิ่งที่น่าเหลือเชื่อ