เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1640

ตอนที่ 1640: ร่างบรรพกาลขั้นที่ 9

เจี้ยนเฉินรู้สึกเจ็บปวดจากการกลั่นร่างกาย มันเป็นประสบการณ์เดียวกับการทุกข์ทรมาณ นี่เป็นครั้งที่ 9 ที่เขาได้รับรู้ถึงสิ่งนี้ จากแปดครั้งก่อนหน้านี้ที่เขาได้ประสบมา มันก็เหมือนกับการแล่นเรือในแม่น้ำที่เงียบสงบ มันง่ายเหมือนปอกกล้วยสำหรับเขา

ในขณะที่พลังบรรพกาลของเจี้ยนเฉินเพิ่มความแข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ เขาก็ได้รับปรากฏการณ์มากมาย ทำให้เมฆสีแดงโลหิตทั้งหมดปั่นป่วนอย่างดุเดือด ในเวลาเดียวกันเหตุการณ์นี้ก็ค่อย ๆ เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ขยายไปทั่วทั้งเมฆ มันถูกบีบอัดลงบนพื้นที่รอบ ๆ จนมันบิดเบี้ยวท่ามกลางหมู่ดาว พื้นที่ห่างจากเจี้ยนเฉินไม่กี่เมตรก็เกิดรอยแยกของมิติ

การคงอยู่เจี้ยนเฉินทำให้มันเกิดเป็นรอยแยก ด้วยการคงอยู่ของเขาที่มีความสามารถเกินกว่าขั้นแลกเปลี่ยนช่วงต้นมานานมากแล้ว มันเกินว่าขั้นแลกเปลี่ยนช่วงกลาง และแม้กระทั่งจอมยุทธขั้นแลกเปลี่ยนช่วงปลาย คู่แข่งของเขาก็ไม่อาจทะลวงมันได้ มันเกินขีดจำกัดของโลกมานานแล้ว แต่พลังของเขาก็ยังสูงขึ้นไปอีก

ความวุ่นวายเกิดขึ้นกับเจี้ยนเฉินบนอวกาศไม่อาจหลบพ้นจากความรู้สึกของจอมยุทธขอบเขตดั้งเดิมในทวีปเทียนหยวนได้ ในขณะที่ทุกคนเงยหน้าขึ้นพร้อมกับและมองไปยังอวกาศรอบนอกตรงที่เมฆสีแดงเลือดอยู่

ช่างเป็นความกดดันที่น่ากลัวนัก เจี้ยนเฉินทะลวงด่านหลังจากที่เก็บตัวบ่มเพาะกว่า 18 ปี ? เถี่ยต้าถอนหายใจด้วยความประหลาดใจขณะที่เขาบ่มเพาะอยู่ที่หอคอยสัตว์เทวะ เพียงพริบตาเขาก็หายตัวออกไปจากหอคอย

กุยไฮ่ยี่เต่า, หยางลี่และเฟิงเซียวเทียนได้มารวมตัวกันที่ทวีปเทียนหยวน กุยไฮ่ยี่เต่าจ้องมองออกไปที่นอกโลกด้วยความรู้สึกที่หลากหลายและกล่าวว่า ความแข็งแกร่งของเจี้ยนเฉินนั้นยอดเยี่ยมมากจริง ๆ เขาสามารถที่จะต่อกรกับจิตวิญญาณราชันย์ที่อยู่ในขอบเขตเทพ ตอนนี้เขาทะลวงอีกครั้งแล้ว ข้าสงสัยจริง ๆ ว่าเขาจะแข็งแกร่งขึ้นแค่ไหน….

มันเป็นพรสวรรค์ที่น่ากลัวนัก… เฟิงเซียวเทียนพึมพำ เขายิ้มกว้างมากขึ้น

เขาทะลวงอีกครั้ง หลานชายที่ดีของข้านั่นย่อมโดดเด่นกว่าใคร ข้าแค่หวังว่าเขาจะไม่ได้รับผลกระทบใด ๆ จากการเพิ่มความแข็งแกร่งที่รวดเร็วของเขาในเวลาไม่กี่ปี ซึ่งอาจทำให้รากฐานของเขาไม่มั่นคง หยางลี่หัวเราะเสียงดัง เขาเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ แต่ในเวลาเดียวกันเขาก็เป็นกังวล ความแข็งแกร่งของเจี้ยนเฉินนั้นเพิ่มขึ้นเร็วเกินไป แม้แต่หยางลี่ที่มีชีวิตอยู่อย่างยาวนานและได้เห็นหลาย ๆ สิ่งก็ยากที่จะยอมรับมัน

เยี่ยม ! พี่ใหญ่แข็งแกร่งขึ้นอีกแล้ว พี่ใหญ่ไม่ต้องกลัวไอ้คนเลวนั่นแล้ว ตอนนี้คนเลวนั่นไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพี่ใหญ่อีกต่อไป เสี่ยวหลิงปรบมือและกระโดดไปรอบ ๆ ขณะที่นางตะโกนเสียงดัง นางตื่นเต้นมาก ในเวลาเดียวกันเสี่ยวจินและเสี่ยวหลิงก็ยิ้มอย่างมีความสุขที่เมืองอัคนี

จอมยุทธขอบเขตดั้งเดิมทั้งหมดจากทั้งสี่เผ่าพันธุ์ลอยอยู่ห่างจากเมฆสีแดงเลือดไป 100 เมตร เมื่อสิบปีก่อนเจี้ยนเฉินก็ใกล้ที่จะทะลวงก่อนที่จะเกิดการเจรจา

จอมยุทธขอบเขตดั้งเดิมทั้งหมดที่อยู่ในระยะไกลและไม่ได้เข้าใกล้เมฆสีแดงเลือด พวกเขารออย่างเงียบ ๆ เพื่อให้เจี้ยนเฉินปรากฏตัว พวกเขารู้ว่าเจี้ยนเฉินจะออกมาในไม่ช้า

ไม่กี่วันต่อมาเจี้ยนเฉินก็ปรากฏตัวออกมาอย่างเงียบ ๆ ขณะที่เมฆสีแดงเลือดค่อย ๆ จางหายไป เขากลับสู่ความสงบและเม็ดพลังบรรพกาลที่มีขนาดเท่ากำปั้นก็กลับมาเหลือเพียงแค่เม็ดถั่ว มันหดตัวลง แต่มันเต็มไปด้วยพลังบรรพกาลในระดับที่แตกต่างกันอย่างชัดเจนเมื่อเทียบกับขั้นที่ 8

เจี้ยนเฉินยิ้ม เดิมทีเขาคิดว่าการมาถึงขั้นที่ 8 ของร่างบรรพกาลนั้นเป็นข้อจำกัดสำหรับเขาในโลกนี้ แต่เขาไม่คาดคิดว่าจิตมารจะทิ้งความโชคดีไว้ให้กับเขาหลังจากที่เกิดวิกฤตการณ์ของโลก มันได้ทำให้ร่างบรรพกาลทะลวงเข้าสู่ขั้นที่ 9 นี่เป็นเรื่องที่น่าประหลาดใจเสียทีเดียว