เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1649

ตอนที่ 1649: ก่อนเจรจา (3)

ท่านพ่อ ท่านจะพาข้าไปพบกับปู่ย่าเมื่อไหร่ ? ซ่างกวนเอ๋อเจี้ยนถาม ก่อนที่จะคิดอะไรบางอย่างและยิ้ม ก่อนหน้านี้ ตอนที่ข้าต้องการให้เจียงหยางซูเรียกข้าว่าพี่ชาย เขาไม่เต็มใจเท่าไรนัก เมื่อข้าเห็นปู่และย่าเขาจะต้องเรียกข้าว่าพี่ ฮ่าฮ่า ข้าอยากจะได้เห็นใบหน้าของเขาในเวลานั้นจริง ๆ

เจี้ยนเฉินอดไม่ได้ที่จะยิ้มหลังจากที่ได้ยินอย่างนั้น เขามองที่ซ่างกวนเอ๋อเจี้ยนและพูดเบา ๆ ว่า เมื่อเราออกจากเกาะสามเซียน ข้าจะพาเจ้าไปที่ตระกูลเจียงหยาง จากนั้นเจี้ยนเฉินก็มองไปที่ซ่างกวนมู่เอ๋อและพูดว่า เอ่อ เจ้าก็ควรจะมาด้วย มันจะดีมากที่จะหาพ่อแม่ของข้า มีความกระตือรือร้นปรากฏขึ้นในสายตาของเจี้ยนเฉิน

ซ่างกวนมู่เอ๋อเงียบ มีความย้อนแย้งในสายตาของนาง แต่นางก็พยักหน้าเบา ๆ หลังจากที่คิดอะไรบางอย่าง

เจี้ยนเฉินดีใจเป็นอย่างมาก เมื่อเขาเห็นว่าซ่างกวนมู่เอ๋อเห็นด้วย จากความเข้าใจของเขาที่มีต่อซ่างกวนมู่เอ๋อ นางจะปฏิเสธอย่างไม่ลังเลถ้าเขาหยิบยกมันขึ้นมาในอดีต ตอนนี้นางเห็นด้วย นั่นก็หมายความว่านางได้เปลี่ยนแปลงไปมากในหลายปีที่ผ่านมา

เหลือเพียงสองปีก่อนที่เจ้าจะตกลงกับจิตวิญญาณราชันย์ เจ้าคิดถึงเรื่องดินแดนหรือยัง ? เจ้าวางแผนที่จะมอบดินแดนเท่าใดให้กับโลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้ง ? หัวข้อการสนทนาเปลี่ยนไปและซ่างกวนมู่เอ๋อก็ยกเรื่องดินแดนกับเจี้ยนเฉิน

เจี้ยนเฉินส่ายหัวเบา ๆ จนถึงตอนนี้เขายังไม่ได้ตัดสินใจเกี่ยวกับดินแดนที่จะมอบให้กับต่างโลก เรื่องนี้จะส่งผลกระทบต่อเผ่าพันธุ์ทะเล, ร้อยเผ่าพันธุ์และสัตว์อสูรอีกด้วย ดังนั้นเขาจึงจำเป็นต้องหารือกับผู้นำที่เกี่ยวข้อง

ท่านพ่อ ข้าเดินทางไปทั่วทวีปเทียนหยวนในเวลาไม่กี่ปีที่ผ่านมา เนื่องจากทวีปเทียนหยวนกำลังจะสละดินแดนให้กับพวกต่างโลก ข้าจึงไปยังพื้นที่เหล่านั้นเป็นพิเศษ ข้าพบว่ามากกว่าครึ่งของคนที่อยู่ที่นั่นไม่เห็นด้วยกับเรื่องนี้ มีกระทั่งบางคนตั้งใจว่าจะปกป้องบ้านเกิดของเขา พวกเขาติดต่อตระกูลอื่น ๆ และนิกายเพื่อที่จะช่วยเหลือกันและได้ก่อตั้งกลุ่มขึ้นมา คนเหล่านี้วางแผนที่จะหยุดการมาถึงของพวกต่างโลก พวกเขาอยากตายในสนามรบมากกว่ายอมสละที่ดินของเขา หลังจากที่ทั้งนิกายและตระกูลเหล่านั้นได้อยู่แถวนั้นมาหลายปีแล้ว บ้านบรรพบุรุษของพวกเขาบางกลุ่มก็อยู่ที่นั่นเช่นกัน ดังนั้นพวกเขาจึงยากที่จะยอมรับ พวกเขาไม่หวั่นแม้ว่าจะเผชิญหน้ากับสถานการณ์ที่สั่นคลอนอาณาจักร ซ่างกวนเอ๋อเจี้ยนกล่าว

เจี้ยนเฉินขมวดคิ้วเมื่อได้ยินอย่างนั้น เขาขยายสัมผัสวิญญาณของเขาทันทีและครอบคลุมทั้งทวีปเทียนหยวนไม่นาน ในขณะนั้นผู้คนมากมายที่อาศัยอยู่ที่นั่นก็อยู่ภายใต้การสังเกตของเขา ตามที่คาดไว้เขาเห็นมนุษย์จำนวนนับไม่ถ้วนกำลังเผชิญหน้ากับการย้ายถิ่นฐานของโลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้ง มีทั้งนิกาย, ตระกูลและแม้แต่อาณาจักรที่ทรงอำนาจ เห็นได้ชัดว่าเขาได้จัดตั้งพันธมิตรและชูธงของพวกเขาแล้ว พวกเขาทั้งหมดพร้อมที่จะตายจากกรณีนี้

ในบรรดาผู้คนนับไม่ถ้วนที่คุยกัน เจี้ยนเฉินได้รู้จากคนเพียงไม่กี่คนที่ส่วนใหญ่ไม่ต้องการจะตัดสินใจ พวกเขาไม่เต็มใจอย่างมากเพราะพวกเขาเกิดและเติบโตบนที่ดินของเขา ดินแดนแห่งนี้ยังเป็นทรัพย์สินและมรดกที่สืบทอดมานานนับปีของพวกเขา หากพวกเขาต้องย้ายไปอยู่ที่อื่น อย่างนั้นก็หมายความว่ารุ่นก่อน ๆของเขาก็จะหายไป แม้ว่าผู้มีอำนาจสูงสุดได้สัญญาว่าจะยอมทำตามพวกเขา แม้ว่าพวกเขารู้ดีว่าการเสียสละที่ยิ่งใหญ่ของต่างโลกในการเผชิญกับวิกฤติก็ยังไม่เพียงพอที่จะจะให้พวกเขาสละความมุ่งมั่นในการถือครองที่ดิน เพราะมันเป็นบ้านของพวกเขา