เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1676

ตอนที่ 1676 – เฉินเจี้ยนก้าวเข้าสู่ขอบเขตเทพ

บรรพชนของตระกูลลู่จ้องไปที่ขวดหยกสักพักก่อนที่เขาจะเปิดมันอย่างปวดใจ เขาเทยาเม็ดสีขาวขนาดเท่าลูกตา ห้องทั้งห้องเต็มไปด้วยกลิ่นหอมอันอบอวลในทันที เพียงแค่กลิ่นอ่อน ๆ ของมันก็เพียงพอแล้วสำหรับผู้คนที่จะชะล้างจิตใจและรู้สึกสบายใจ เติมเต็มพวกมันด้วยความรู้สึกที่สุขสบายไปทั่ว

เห็นได้ชัดว่าเม็ดยามีระดับสูงมาก เพียงแค่กลิ่นหอมที่ให้ส่งออกมาก็แสดงให้เห็นถึงผลของการฟื้นฟูบางอย่าง ผลจะชัดเจนยิ่งขึ้นหากมีการกินเข้าไป

บรรพชนของตระกูลลู่มองดูเม็ดสีขาวในมือของเขาอย่างไม่เต็มใจก่อนที่จะหลับตาและกินมันโดยไม่ลังเลอีกต่อไป เมื่อเขากลืนมันลงไปหัวใจของเขาก็เต้นรัว เขาปฏิบัติต่อเม็ดยาอย่างเป็นสิ่งที่เขาใช้เพื่อช่วยชีวิตตัวเอง เนื่องจากเม็ดยานั้นมีระดับสูงมาก มันจะมีผลกระทบที่จะนำเขา ขอบเขตเทพกลับมาจากความตาย มันเทียบเท่ากับชีวิตที่สองของเขา ดังนั้นเขาจึงไม่ต้องการที่จะเสียมันไปแบบนี้

ทางการของแคว้นตงอันปกครองทั่วพื้นที่กว่าร้อยล้านตารางกิโลเมตร พวกเขามีสถานะที่สูงมากและตระกูลทั้งหมดที่อยู่ในดินแดนของพวกเขาต้องส่งมอบสิ่งของบรรณาการมาเป็นระยะ

มีเมืองใหญ่ตั้งอยู่บนพื้นที่ราบกว้างใหญ่ในใจกลางของแคว้นตงอัน เมืองนี้มีความสง่างามอย่างมากที่กำแพงเมืองมีความสูงหลายร้อยเมตร จากระยะไกลดูเหมือนเป็นฉากกั้นที่เชื่อมต่อกับท้องฟ้าในขณะที่กำแพงแผ่ออกไปสุดสายตา

เมืองนี้เป็นเมืองหลักประจำแคว้นตงอันและเรียกอีกอย่างว่าตงอัน เมืองหลวงทั้งเจ็ดแห่งในทวีปเทียนหยวนนั้นมีขนาดเท่ามดเมื่อเปรียบเทียบกับเมืองนี้ พวกมันต่างกันอยู่สองระดับโดยสิ้นเชิง

เมืองหลักเป็นตัวแทนของแคว้นตงอัน โดยพื้นฐานแล้วตระกูลส่วนใหญ่ที่มีอำนาจจำนวนหนึ่งอาศัยอยู่ในเมืองนำไปสู่การเมืองที่ค่อนข้างซับซ้อนระหว่างตระกูล ไม่มีใครรู้ว่ามีกี่ตระกูลในเมือง

ในขณะนี้ชายวัยกลางคนที่มีรูปร่างสง่างามสวมใส่เสื้อผ้าหรูหรานั่งในห้องโถงใหญ่ เขาดื่มชาอย่างสบาย ๆ ภายในคฤหาสน์ขนาดใหญ่ในเมือง มีสาวใช้คอยรับใช้อย่างสุภาพ 2 สองคน

“ซานยี่ คารวะท่านผู้นำตระกูล ! ” ในขณะนี้ ชายสวมชุดสีดำปรากฏตัวขึ้นอย่างเงียบ ๆ ตรงหน้าชายวัยกลางคนและพูดอย่างสุภาพ

ดวงตาของชายวัยกลางคนทอประกายขณะที่ตัวตนของซานยี่ปรากฏขึ้น ถึงแม้ว่าจะมีความอดทนทางจิตใจ แต่เขาก็อดไม่ได้ที่จะมีความกระตือรือร้นและความคาดหวังปรากฏขึ้นในดวงตาของเขา เขาไล่ออกสาวใช้ 2 คนออกไปก่อนที่จะร่ายม่านพลังรอบ ๆ พวกเขาอย่างระมัดระวัง จากนั้นเขาก็พูดว่า” ซานยี่ เจ้าได้รับมาแล้วหรือยัง ? เจ้าจัดการกับลู่เฟยได้หรือไม่ ? ”

“ท่านผู้นำตระกูล ข้ายังคงคอยอยู่ในสถานที่ที่ตกลงกันมาหลายวันแล้ว ข้าไม่เห็นลู่เฟยเลย” ซานยี่ตอบอย่างสุภาพ

“อะไรกัน ! ” สีหน้าของชายวัยกลางคนมืดครึ้มลงและจ้องมองของเขารุนแรงขึ้นในตอนนี้ เขาพูดอย่างหนัก ๆ ” เจ้าได้ยินอะไรจากตระกูลลู่หรือเปล่า ? ”

“ท่านผู้นำตระกูล เรื่องการหักหลังของลู่เฟยได้รับการถ่ายทอดจากตระกูลลู่ แต่ลู่เฟยดูเหมือนจะไม่รอด ดูเหมือนว่าจะถูกบรรพชนของตระกูลลู่ฆ่าตาย” ซานยี่ตอบ

“ลู่เฟยช่างไร้ประโยชน์ ข้าให้จานค่ายกลแก่เขาซึ่งเพียงพอที่จะกักตัวขั้นเทพช่วงต้นไว้ได้เป็นเวลา 2 วัน มันเกินพอแล้วที่เขาจะหลบหนีไปยังจุดที่เรานัดพบกัน ลู่เทียนยังคงจับเขาได้ในท้ายที่สุด ไม่เพียง แต่ข้าได้สูญเสียจานค่ายกลที่มีค่าเช่นนี้เท่านั้น แต่ตระกูลลู่ก็ยังต้องเพิ่มความระวังเช่นกัน มันยิ่งยากที่จะได้รับสิ่งนั้นจากตระกูลลู่ในตอนนี้” ชายวัยกลางคนรู้สึกสับสน เดิมทีมันเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะสูญเสียความสงบ อย่างไรก็ตาม เรื่องของลู่เฟยนั้นสำคัญเกินไปสำหรับเขา ดังนั้นเขาจึงพยายามสงบสติอารมณ์

หลังจากลังเลอยู่สักครู่ ซานยี่พูดต่อ “ท่านผู้นำตระกูล ข้าได้ค้นพบอีกเรื่องหนึ่ง เมื่อเร็ว ๆ นี้ตระกูลลู่ได้ส่งผู้คนจำนวนมากออกมาเพื่อค้นหาคนที่ไม่รู้จัก 2 คนอย่างลับ ๆ ” ซานยี่ส่งภาพวาดให้ชายวัยกลางคนแล้วพูดว่า “ข้าได้รับสิ่งนี้จากการฆ่าคนในตระกูลลู่”

ชายวัยกลางคนคลี่ภาพวาดภาพออกดู มันเป็นภาพของเจี้ยนเฉินและเฉินเจี้ยน

หลังจากเงียบไปสักระยะหนึ่ง ชายวัยกลางคนสั่งซานยี่ว่า “ไปหาสาเหตุที่ตระกูลลู่ค้นหาคน 2 คนนี้ นอกจากนี้จัดคนจับตามองการเคลื่อนไหวทั้งหมดจากตระกูลลู่ จำไว้ว่าให้เคลื่อนไหวอย่างลับ ๆ เราไม่สามารถทำให้องค์กรอื่น ๆ ในแคว้นตงอันพบสิ่งที่เรากำลังทำอยู่”