เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1675

ตอนที่ 1675 – แคว้นตงอัน

” ท่านพ่อ เราจะทำอะไรกันต่อไป ? เราต้องบังคับให้โม่หยานแต่งงานกับนายน้อยคนนั้นเพื่อตระกูลหรือ ? ” สีหน้าของนางเต็มไปด้วยความเศร้าโศกและอับจนหนทาง นางเฝ้าดูโม่หยานเติบโตขึ้นมา ดังนั้นทั้งสองคนจึงเป็นเหมือนพี่น้อง นางไม่ต้องการเห็นโม่หยานแต่งงานกับนายน้อยของสำนักจุลกระบี่

นายคงไม่สนใจถ้าโม่หยานชอบนายน้อยหนุ่ม แต่นางก็ไม่ได้ชอบเขาแม้แต่น้อย นางเกลียดเขา

ผู้นำตระกูลโม่ยืนอยู่ข้างหน้าต่างขณะที่เขาจ้องมองไปด้านนอก สายตาของเขาครุ่นคิดและเขาพูดว่า ลองเกลี้ยกล่อมหยานเอ๋อดู หากหยานเอ๋อปฏิเสธ เราจะยอมแพ้ในเรื่องการแต่งงาน”

“ท่านพ่อ แล้วเราจะทำอย่างไรถ้าตระกูลลู่และตระกูลอันโด รวมตัวกันต่อต้านเรา ? ” ซีหยูถามด้วยความกังวล

แววตาของผู้นำตระกูลทอประกายทันที เขาพูดอย่างเยือกเย็น “ตระกูลลู่และตระกูลอันโดต้องการรวมกลุ่มกันต่อต้านพวกเรา แม้ว่าเหตุผลส่วนหนึ่งเป็นเพราะพรสวรรค์ของเจ้า ดังนั้นพวกเขาจึงต้องการป้องกันไม่ให้เจ้าเป็นขั้นเทพ แต่เหตุผลหลักยังคงเป็นเรื่องสมบัติขุมทรัพย์นี้ถูกซ่อนไว้โดยสามตระกูลของเราเป็นเวลาหลายปี เนื่องจากพวกเขาต้องการทำลายกฎและรับส่วนแบ่งของเรา เราได้แต่ตามน้ำไปกับพวกเขาเท่านั้น เนื่องจากพวกเขาไม่ต้องการให้เราได้รับส่วนแบ่งของพวกเขา เราจึงไม่สามารถปล่อยให้พวกเขาได้รับส่วนแบ่งของเราเช่นกัน”

จากนั้นซีหยูก็ตกใจ นางจ้องมองไปที่ผู้นำตระกูลอย่างไม่อยากจะเชื่อและกล่าวว่า” ท่านพ่อกำลังจะ..”

ถูกต้อง เมื่อมีข่าวเกี่ยวกับการแตกของหยกราชาเทพต้วนมู่ เจ้าควรรู้ว่าความวุ่นวายแบบไหนจะเกิดขึ้น ในเวลานั้น มิใช่ลำพังแต่ตระกูลในแคว้นตงกาน แม้แต่จอมยุทธนับไม่ถ้วนทั่วอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ปิงเทียนก็จะต้องเร่งรีบมา ตระกูลลู่และตระกูลอันโดเป็นใคร พวกเขาคิดว่าพวกเขาสามารถเผชิญหน้ากับตระกูลระดับสูงทั้งหมดเหล่านั้นได้ ? ข้าแค่หวังว่าตระกูลลู่และตระกูลอันโดจะไม่บังคับให้ข้าทำเช่นนั้น”

…

เจี้ยนเฉินรักษาตัวอย่างช้า ๆ ในตระกูลโม่ แม้ว่าเขาจะไม่ได้มีสถานะใด ๆ ในตระกูลโม่ แต่เขาก็ไม่ได้สนใจอะไรเลย ในสายตาของเขา ตระกูลโม่เป็นเพียงแค่ที่หยุดพักพิงสำหรับเขา เขาวางแผนที่จะออกเดินทางทันทีที่เฉินเจี้ยนหายเป็นปกติ

เฉินเจี้ยนตื่นขึ้นอย่างช้า ๆ ในอีกสามวันต่อมา ในไม่ช้าเขาก็เข้าใจสถานการณ์จากเจี้ยนเฉิน จากนั้นเขาก็อุทิศตนเองเพื่อการรักษาทันที

ในช่วงเวลานั้นโม่หยานก็ส่งยามาให้ แม้ว่าพวกมันจะไม่ได้ผลมากนัก แต่เจี้ยนเฉินยังคงยอมรับพวกมันก่อนที่จะใช้พวกมันทั้งหมดกับเฉินเจี้ยนเพื่อให้เขาสามารถรักษาตัวได้เร็วขึ้น

เจี้ยนเฉินได้รู้ข้อมูลพื้นฐานเกี่ยวกับดินแดนที่เขามาถึงจากโม่หยานในขณะที่เฉินเจี้ยนหายเป็นปกติ ในรัศมีรอบ ๆ สิบล้านกิโลเมตรมีทั้งหมดสี่องค์กรหลัก องค์กรทั้งสี่ ได้แก่ ตระกูลโม่ ตระกูลลู่ ตระกูลอันโดและสำนักจุลกระบี่ แต่ละองค์กรมีบรรพชนที่เป็นเทพและปกครองทั่วดินแดนอันกว้างใหญ่ มีตระกูลเล็ก ๆ หลายตระกูลในดินแดนซึ่งเป็นสาวกย่อยของทั้งสี่องค์กร พวกเขาจะส่งทรัพย์สมบัติหรือทรัพยากรต่าง ๆ ทุก ๆ พันปี