ตอนที่ 1719 : ความวุ่นวายในเมืองหลัก
ไม่นานเจี้ยนเฉินก็ออกมาจากห้องโถงที่เจ็ด เขาคิดจะไปที่ตระกูลลู่ทันทีเพื่อเก็บสมบัติ แม้ว่าบรรพชนและผู้อาวุโสส่วนมากของตระกูลลู่จะมาโจมตีตระกูลโม่ แต่หัวหน้าตระกูลลู่นั้นไม่ได้มามีส่วนร่วมด้วย ในฐานะหัวหน้าตระกูลแล้ว เขาต้องมีเหรียญผลึกค่อนข้างมากแน่
นอกจากนี้แล้วโดยพื้นฐานแล้วตระกูลใหญ่ทั้งหมดต่างก็มีสมบติของตัวเอง สมบติส่วนมากจะถูกเก็บไว้และจะใช้พลังทั้งหมดของตระกูลเพื่อปกป้องมัน โดยพื้นฐานแล้วทรัพยากรการบ่มเพาะอย่างเหรียญผลึกนั้นจะถูกเก็บไว้ในคลังและมันไม่น่จะอยู่กับบรรพบุรุษ
นี่เพราะเหรียญผลึกคือของที่ใช้งานที่มักจะถูกใช้และได้รับมาอยู่ตลอด มันไม่ได้เป็นเรื่องพิเศษอะไรที่บรรพชนตระกูลที่จะเข้าเก็บตัวหลายพันปีหรือมากกว่านั้น หากเขาเอาเหรียญผลึกไปกับตัว มันคงไม่สะดวก หากเหรียญผลึกเหล่านั้นอยู่กับหัวหน้าตระกูล งั้นมันก็อาจจะมีเรื่องที่หัวหน้าตระกูลเกิดเหตุไม่คาดฝันได้และทั้งตระกูลก็จะเสี่ยงกันอย่างมาก
ผลก็คือหลายตระกูลไม่คิดจะให้คน ๆ เดียวจัดการดูแลสมบัติทั้งหมด กลับกันแล้ว พวกเขาจะเก็บมันไว้ในคลังที่มีค่ายกลซึ่งทำให้มันปลอดภัยอย่างมาก
ตอนที่เจี้ยนเฉินออกมาจากห้องโถงที่เจ็ด ผู้อาวุโสตระกูลโม่ได้ออกไปล่าคนของตระกูลลู่กัน แม้แต่โม่หลิงเองก็ไปจัดการกับผู้อาวุโสตระกูลลู่ด้วยตัวเอง ส่วนคนของตระกูลอันโดที่หนีไปก่อนหน้านี้นั้นได้มารวมตัวที่บริเวณด้านนอกตระกูลโม่ พวกนั้นต่างก็มีสภาพน่าอดสู ไม่น่าแปลกใจที่อันโดฟูก็เป็นหนึ่งในนั้น
ชัดแล้วว่าพวกเขาได้รู้ว่าตระกูลอันโดนนั้นพ่ายแพ้ พวกเขาได้กลายเป็นนักโทษ แม้แต่บรรพชนตระกูลอันโดก็ไม่อาจจะเปลี่ยนแปลงสถานการณ์ได้
ตาของเจี้ยนเฉินเป็นประกายขึ้นมาเมื่อมองไปยังอันโดฟู เขาไม่อาจจะทิ้งอันโดฟูไว้ที่นี่ได้ เผื่อว่าจะเกิดเรื่องวุ่นวายขึ้นเมื่อเจี้ยนเฉินออกไปยังตระกูลลู่ ยังไงซะเมื่อเจี้ยนเฉินออกจากที่นี่ไป มันก็ไม่มีใครที่สามารถจัดการกับอันโดฟูได้ อันโดฟูอาจจะพาคนของตัวเองหนีไปได้
แม้ว่าจะได้รับบาดเจ็บหนักแต่โม่หลิงก็ยังไม่อาจจะตามอีกฝ่ายทัน หากอีกฝ่ายหนีไป
“อันโดฟู ไปตระกูลอันโดกับข้า” เจี้ยนเฉินบอกกับอันโดฟู เป้าหมายเดิมของเขาคือตระกูลลู่นั้นได้เปลี่ยนไปเป็นตระกูลอันโดแล้ว
อันโดฟูสลด เขาพยักหน้าตอบรับและไม่ได้พูดอะไรมาก เขาได้พาเจี้ยนเฉินไปยังตระกูลอันโดเพื่อที่เขาจะได้มอบสมบัติของตระกูลให้กับเจี้ยนเฉิน
“พี่โม่หลิง ข้าจะไปที่ตระกูลอันโดก่อน ข้าคงต้องรบกวนท่านให้รวบรวมสมบัติจากตระกูลลู่” ในเวลาเดียวกัน เจี้ยนเฉินก็ได้ส่งข้อความให้กับโม่หลิง
“ไม่ต้องกังวล น้องเจี้ยนเฉิน ปล่อยให้เป็นหน้าที่ข้าเอง” ห่างไปหลายแสนกิโลเมตร โม่หลิงได้ฆ่าผู้อาวุโสคนสุดท้ายของตระกูลลู่ก่อนจะตอบกลับเจี้ยนเฉิน เขาได้บินไปยังตระกูลลู่พร้อมกับผู้อาวุโสอีกคนของตระกูลโม่ แม้ว่าตระกูลลู่จะยังมีจอมยุทธขั้นศักดิ์สิทธิ์อีก 2 คนแต่พวกเขาก็ได้สูญเสียขั้นเทพของตนไปแล้ว แม้ว่าจะมีค่ายป้องกันที่คล้ายกับตระกูลโม่ แต่โม่หลิงก็สามารถเข้าไปได้ก่อนที่ค่ายกลจะทำงานและฆ่าพวกนั้นทั้งหมด
เจี้ยนเฉิน, อันโดฟูและโม่หลิงได้ไปถึงตรงหน้าค่ายกลที่ลู่เทียนได้ใช้เอาไว้ พวกเขาไม่ได้เร่งรีบที่จะฝ่าค่ายกลออกไป กลับกันแล้ว พวกเขาได้รอกันสักพักและโจมตีค่ายกลหลังจากที่ตระกูลโม่ได้ฆ่าขุมกำลังที่เหลือของตระกูลลู่ แล้วพวกเขาจึงได้เดินทางออกไป
เมฆและหมอกปกคลุมสันเขาที่ตระกูลอันโดตั้งอยู่ สัตว์อสูรกระจายอยู่ไปทั่ว นกยังคงโบยบินอยู่ในท้องฟ้า มันเหมือนกับเป็นอีกโลก
แม้แต่เจี้ยนเฉินก็ยังต้องชมกับความงดงามของที่นี่เมื่อไปถึง เขาต้องบอกว่าตระกูลอันโดนั้นทำได้ดีในด้านนี้ เจี้ยนเฉินตามอันโดฟูไปยังตระกูลอันโด ตอนนี้อันโดฟูได้กลับมาดูยิ่งใหญ่ดังเดิม สภาพของเขาตอนนี้คงตัวหลังจากที่กินยาไปบ้าง แม้ว่าเขาจะยังไม่หายดีแต่อย่างน้อยสภาพของเขาก็ไม่ได้ดูแย่ สำหรับเจี้ยนเฉินแล้ว เขาไม่ทำตัวโดดเด่น เขาตามอันโดฟูไปติด ๆ ซึ่งทำให้เขาดูเหมือนกับผู้ช่วยของอันโดฟูแทน
แต่เจี้ยนเฉินจับตาดูอันโดฟูอยู่ตลอดคอยสังเกตท่าทีของอีกฝ่ายเพื่อกันไม่ให้อีกฝ่ายตุกติก
ยังไงซะนี่ก็คือฐานของตระกูลอันโด เจี้ยนเฉินต้องระวังตัว เขาไม่ได้กลัวว่าจะมีปัญหาอะไรแต่เขากลัวว่าอันโดฟูจะหนีไป
ตระกูลอันโด, ตระกูลโม่และตระกูลลู่เคยมีเหนือเทพแต่เจี้ยนเฉินรู้มาจากโม่หลิงว่าเหนือเทพทั้งสามได้ตายไปในสุสานราชาเทพและไม่ได้ให้ความสำคัญต่อตระกูลที่พวกเขาสร้างขึ้นมานัก ผลก็คือจอมเทพทั้งสามไม่ได้ทิ้งอะไรไว้ในตระกูล การป้องกันของตระกูลนั้นถูกเพิ่มขึ้นมาโดยลูกหลาน นอกจากบรรพชนที่ก่อตั้งขึ้นมาทั้งสามแล้ว ตระกูลนั้นไม่ได้ให้กำเนิดเหนือเทพหรือแม้แต่ขั้นเทพช่วงปลายอีกเลย ผลก็คือการป้องกันของพวกเขาจึงไม่ได้ยอดเยี่ยมนัก
ตอนที่เจี้ยนเฉินเข้าไปในตระกูลอันโด ตระกูลที่แข็งแกร่งทั้งสิบแปดตระกูลที่ปกครองเมืองหลักไกลออกไปจากตระกูลอันโดได้มารวมตัวกัน พวกเขาได้ส่งบรรพชนขั้นเทพไปกลุ่มละคน จนมี 18 คนมารวมตัวกัน พวกเขาได้ปรึกษากันเรื่องเหรียญผลึกระดับสูงในเหมืองภูเขาเมฆดำที่น่าจะแบ่งกันอย่างเหมาะสม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ
ลงครั้งละ สี่ ห้า บท ได้ไหม...
กรุณาลงบทครั้งละหลายบทหน่อยนะครับ ชอบ ๆ...
รออ...
ตอน 1419-1420 หายครับ...
จบแล้ว......
มีต่อไหมครับ...
เมื่อไรจะอัพเดทค้าบ รอนานแล้ว...
ต่อๆๆๆ...
เลิกอัพแล้วหรา...
good novel...