เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1726

ตอนที่ 1726: เหนือเทพลงมา

“ข้าโดนพิษก็จริง แต่ข้าสามารถห้ามไม่ให้เจ้าเข้าไปได้” เจี้ยนเฉินพูดอย่างเยือกเย็น เขายืนหยัดอย่างมั่นคงด้วยวิญญาณที่ไม่ย่อท้อ ขัดขวางศัตรูด้วยตนเอง

ในที่สุดค่ายกลนอกสุสานของราชาเทพต้วนมู่ก็ถูกเปิดใช้งาน ประตูมิติฉีกเปิดออก เผยให้เห็นมิติโกลาหลข้างใน ทุกอย่างพร่ามัว

“เร็ว น้องเจี้ยนเฉินมาเร็ว ! ” เสียงของโม่หลิงดังออกมาจากระยะไกล

สายตาของกลุ่มขั้นเทพทั้งสี่ของตระกูลวายเนอร์เผาไหม้ด้วยความปรารถนา ในขณะนั้นทั้งสี่ไม่สามารถขัดขวางเจี้ยนเฉินได้อีกต่อไป พวกเขาพุ่งมาพร้อม ๆ เจี้ยนเฉิน ขณะที่พวกเขาพุ่งเข้าไปทางสุสานของราชาเทพต้วนมู่อย่างเร็วที่สุด

แม้หลังจากทรมานกับผลกระทบ วายเนอร์เสินก็ไม่สนใจสภาพที่เลวร้ายของเขาและใช้ทักษะลับในการพุ่งเข้าไปทางสุสานด้วยความเร็วสูงสุดของเขา

“หากข้าอยู่ที่นี่ พวกเจ้าจะไม่มีทางได้เข้าไปในสุสาน” เจี้ยนเฉินพูดอย่างเยือกเย็น เขาสะกดพิษภายในตัวเขาขณะที่เขาขวางทางของบรรดาขั้นเทพ

การต่อสู้ที่ยิ่งใหญ่ปะทุขึ้นในหมู่พวกเขาทั้งสี่อีกครั้ง อย่างไรก็ตามแม้หลังจากโดนพิษแล้ว เจี้ยนเฉินก็ไม่ได้รู้สึกอ่อนแอเลย เขายังคงทรงพลังอย่างยิ่ง เขาขัดขวางกลุ่มขั้นเทพทั้งสี่แห่งตระกูลวายเนอร์ให้ยุ่งอยู่กับเขาเพียงคนเดียว ไม่เพียงแต่พวกเขาทั้งสี่ยังไม่สามารถเข้าใกล้สุสานของราชาเทพได้ แต่พวกเขายังถูกการโจมตีปิดกั้นของเจี้ยนเฉินบังคับให้ถอยไกลออกไป

ปัง !

ปัง !

หลังจากการปะทะกันหลายสิบครั้ง ขั้นเทพช่วงต้นทั้งสองจากตระกูลวายเนอร์ก็ได้รับบาดเจ็บสาหัสจากเจี้ยนเฉิน พวกเขากระอักเลือดออกมาอย่างต่อเนื่อง มีเพียงวายเนอร์ตี้และวายเนอร์เสินเท่านั้นที่ยังพัวพันอยู่ในการต่อสู้กับเจี้ยนเฉิน เสียงการต่อสู้น่าประหลาดใจอย่างบ้าคลั่ง คลื่นพลังงานอันรุนแรงสร้างหายนะในบริเวณโดยรอบ มันฉีกเมฆออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยและทำให้ภูเขาทั้งลูกเสียหาย ลดระดับความสูงของเทือกเขาโบราณจนยุ่งเหยิง มันไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป

ผู้อาวุโสตระกูลโม่และตระกูลอันโดได้เข้าสู่สุสานของราชาเทพต้วนมู่แล้ว มีเพียงโม่หลิงและอันโดฟูเท่านั้นที่ยังคงรออยู่ข้างนอก แสงไฟกระพริบผ่านดวงตาของอันโดฟูในขณะที่เขามองดูเจี้ยนเฉินต่อสู้กับขั้นเทพทั้งสี่ในการต่อสู้ที่รุนแรง เขาเริ่มลังเล

เห็นได้ชัดว่าเขาสงสัยบางอย่าง ท้ายที่สุดถ้าเขาเข้าไปในสุสานในขณะนี้และปิดมัน เจี้ยนเฉินจะไม่สามารถทำอะไรกับเขาได้จากข้างนอก

อย่างไรก็ตามทันทีที่เขานึกถึงความเร็วที่น่ากลัวของเจี้ยนเฉิน เขาก็ลังเลใจ ในที่สุดเขาก็ละทิ้งความคิดที่กล้าหาญ

นี่เป็นเพราะเขารู้ว่าแม้ว่าเขาจะเข้ามาในสุสานของราชาเทพ มันเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะได้รับอะไรเลย เขาไม่ได้คิดถึงมรดกของราชาเทพต้วนมู่ด้วยซ้ำ แม้แต่บรรพชนเหนือเทพ 3 คนยังไม่สามารถได้รับมัน ดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้ที่มันจะลงเอยกับเขา ซึ่งเป็นเพียงขั้นเทพช่วงต้น

ร่างกายเจี้ยนเฉินปกคลุมไปด้วยเลือดแล้วในขณะที่เขายังคงต่อสู้อย่างดุเดือดกับขั้นเทพทั้งสี่คน เห็นได้ชัดว่าเขามีบาดแผลและเขาสูญเสียการควบคุมเพราะพิษภายในตัวเขา ดังนั้นจึงเริ่มพิษจึงเริ่มแพร่กระจายอีกครั้ง เขาจะประสบกับความเจ็บปวดระทมทุกข์ทุกครั้งที่พิษแพร่กระจายไป หลังจากนั้นเขาก็รู้สึกมึนงงราวกับว่าเขาจะสูญเสียการควบคุมในบริเวณที่พิษไปถึง

“ พิษช่างทรงพลังอะไรเช่นนี้” หัวใจของเจี้ยนเฉินจมลงเล็กน้อย เขาถามโม่หลิงอย่างลับ ๆ “พี่โม่หลิง มันใช้เวลานานเท่าไรกว่าประตูทางเข้าสุสานของราชาเทพจะปิด ? ”

“10 วินาที” โม่หลิงตอบกลับในทันทีทันใด

“เอาล่ะ เจ้าสองคนเข้าไปก่อนแล้วปิดทางเข้า ข้าจะตามไปภายใน 10 วินาที” เจี้ยนเฉินตอบ

โม่หลิงลังเลเล็กน้อย ในไม่ช้าเขาก็ตัดสินใจและเข้าไปในสุสานพร้อมกับอันโดฟูทันทีและเก็บหยกของราชาเทพต้วนมู่ไว้.

เมื่อไม่มีหยกควบคุม ทางเข้าสู่สุสานก็เริ่มปิดอย่างช้า ๆ

“ไม่ ! ” กลุ่มขั้นเทพทั้งสี่แห่งตระกูลวายเนอร์ต่างร้องออกมาขณะที่พวกเขาอาบเลือด พวกเขาทั้งหมดเสียใจอย่างมาก สีหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความบ้าคลั่งขณะที่พวกเขาทั้งหมดพุ่งไปยังทางเข้าสุสาน