เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1748

ตอนที่ 1748: นมผา

ปรมาจารย์เฉินหลงถอนหายใจและพูดอย่างเศร้าใจ “ข้าผิดเอง ข้าล้มเหลว ข้าสัมผัสไม่ได้เลยว่าราชาเทพต้วนมู่ได้เตรียมบางอย่างไว้ที่นั่น หากข้าไม่ตอบสนองทันเวลา ปราณกระบี่ก็คงจะฆ่าข้าเช่นกัน ข้าเสียใจอย่างสุดซึ้งต่อสิ่งที่เกิดขึ้น”

“ปรมาจารย์เฉินหลง ดูเหมือนว่าท่านต้องการให้พวกเราทุกคนตายเพื่อให้ท่านสามารถเพลิดเพลินไปกับมรดกของราชาเทพต้วนมู่ได้ด้วยตัวเอง” หยางไคจากอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ปิงเทียนกล่าวอย่างเยือกเย็น เขาเป็นขั้นเหนือเทพช่วงปลาย เขาไม่กลัวปรมาจารย์เฉินหลง

ปรมาจารย์เฉินหลงพูดด้วยสีหน้าใสซื่อว่า “เจ้าเข้าใจผิด ข้าไม่เคยมีความตั้งใจเช่นนั้น ข้าพูดก่อนหน้านี้แล้วว่าข้าจะไปตรวจสอบล่วงหน้าก่อน ข้าไม่เคยบอกว่ามันจะปลอดภัย พวกเจ้าผลีผลามเข้าไปกันเอง”

ขั้นเหนือเทพพูดไม่ออก ปรมาจารย์เฉินหลงพูดความจริง พวกเขาทำได้เพียงโทษตัวเองเท่านั้น

อย่างไรก็ตาม ทัศนคติของทุกคนที่มีต่อปรมาจารย์เฉินหลงเปลี่ยนแปลงไปเล็กน้อยหลังจากเหตุการณ์นี้ พวกเขายังคงระมัดระวังเกี่ยวกับเขา พวกเขาไม่ไว้วางใจเขาเหมือนก่อน

ปรมาจารย์เฉินหลงไม่สนใจเรื่องนี้เลย สมบัติที่ราชาเทพต้วนมู่ทิ้งไว้นั้นช่างดึงดูดใจเหลือเกิน เมื่อเทียบกับพวกเขา ชื่อเสียงและศักดิ์ศรีไม่ได้สำคัญเลย

“ขอบใจน้องเจี้ยนเฉิน” เสียงอันซาบซึ้งของหลิงเฮ่ากงดังขึ้นในหัวของเจี้ยนเฉิน

ขั้นเหนือเทพคนอื่น ๆ ทั้งหมดจากอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ปิงเทียนก็ขอบคุณเจี้ยนเฉินอย่างลับ ๆ หากไม่ใช่เพราะการเตือนของเจี้ยนเฉิน บางคนก็อาจจะถูกปราณกระบี่ปลิดชีวิตไปแล้ว

“น้องเจี้ยนเฉิน เจ้ารู้ได้อย่างไรว่ามีอันตรายข้างหน้า ? ” หยางไคถามอย่างลับ ๆ

“ผู้อาวุโสหยางไคกำลังประเมินข้าสูงเกินไป ข้าจะรู้ได้อย่างไรว่ามีอันตรายหรือไม่ ? ข้าแค่รู้สึกว่ากระท่อมหินทั้งสามหลังนี้เรียบง่ายไปหน่อย” เจี้ยนเฉินตอบ ขั้นเหนือเทพคนอื่น ๆ ก็ได้ยินคำพูดของเขาเช่นกัน

“เฮ้อ ดูเหมือนว่าน้องเจี้ยนเฉินเป็นคนเยือกเย็น ก่อนหน้านี้เราสะเพร่าเกินไป ไม่มีใครสามารถต้านทานสมบัติที่ดึงดูดใจของราชาเทพต้วนมู่ได้ ความปรารถนาของเราจึงทำให้เราหลงลืมตน” ปิงเหลาถอนหายใจอย่างนุ่มนวล

พวกเขาเข้าใจชัดเจนว่าเจี้ยนเฉินกำลังพยายามพูดอะไร พวกเขาสูญเสียความเยือกเย็นตามปกติเนื่องจากถูกดึงดูดไปยังสมบัติในห้องและการยั่วยุของผู้คนรอบตัวพวกเขา

เจี้ยนเฉินไม่พูดอะไรมาก เขาจ้องไปตรงจุดที่ปราณกระบี่เหวี่ยงลงมาก่อนหน้านี้อย่างเคร่งเครียด เขาค่อนข้างสงสัย

เขาเพิ่งเห็นขั้นเหนือเทพ 8 คนกลายเป็นความว่างเปล่าก่อนที่จะมีปราณกระบี่ที่เพียงพอที่จะทำให้ทุกคนในปัจจุบันหน้าซีด พวกเขาไม่ได้ทิ้งแหวนมิติไว้เบื้องหลังด้วยซ้ำ

ขั้นเหนือเทพคนอื่น ๆ สามารถอยู่รอดได้เพราะพวกเขาแค่เฉียดเข้าไป พวกเขาไม่ได้รับการโจมตีเต็มรูปแบบจากปราณกระบี่ ไม่อย่างนั้นพวกเขาอาจจะไม่เหลือชีวิตเช่นกัน

“นี่เป็นพลังของราชาเทพหรือ ? แม้แต่ราชาเทพต้วนมู่ที่ล้มเหลวในอันดับบัลลังก์ของราชาเทพก็ยังทรงพลัง อาเดรียนน่าและผู้พิทักษ์ซุยนั้นทรงพลังเพียงใด ? ” เจี้ยนเฉินคิด เขาอดไม่ได้ที่จะคิดถึงราชาเทพทั้งสองที่เขาพบในทวีปเทียนหยวน

พวกเขาสองคนเป็นจอมยุทธที่ได้รับการจัดอันดับบนบัลลังก์ของราชาเทพ ทำให้พวกเขาแข็งแกร่งกว่าต้วนมู่มาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้พิทักษ์ซุย เขาติดอันดับที่ 9 !

ในอดีต แม้ว่าเจี้ยนเฉินจะรู้สึกว่าอาเดรียนน่าและผู้พิทักษ์ซุยนั้นไม่อาจหยั่งถึงได้ แม้ว่าเขาจะรู้ว่าพวกเขาเป็นราชาเทพ แต่เขาก็ไม่เคยมีแนวคิดเรื่องราชาเทพเลย หลังจากที่ปราณกระบี่จากราชาเทพต้วนมู่ปรากฏตัวขึ้น เขาเพิ่งเข้าใจอย่างลึกซึ้งยิ่งขึ้นว่าอาเดรียนน่าและผู้พิทักษ์ซุยมีพลังที่น่าสะพรึงกลัวเพียงใด

ในสายตาของเขา ขั้นเหนือเทพเป็นจอมยุทธที่สามารถครองตำแหน่งสูงสุดทั่วทั้งภูมิภาค อาณาจักรศักดิ์สิทธิ์มีขั้นเหนือเทพนับสิบ แต่พวกเขาอ่อนแอต่อหน้าปราณกระบี่ของราชาเทพต้วนมู่

พวกเขายังไม่ยิ่งใหญ่เท่ามด !