เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1765

ตอนที่ 1765: ได้ยินเกี่ยวกับลัทธิอีกครั้ง

“เกราะดี ! ” เจี้ยนเฉินอดไม่ได้ที่จะชมออกมา เขาเอาแต่จ้องมองเกราะของหญิงสาว เขาสามารถบอกได้ทันทีว่าเกราะนี้เป็นสมบัติด้านการป้องกันระดับสูงมาก แม้แต่ขั้นเหนือเทพที่เข้ามาในสุสานของราชาเทพต้วนมู่ก็ไม่ได้มีอะไรแบบนี้

หญิงสาวคนนี้มีทักษะด้านกฏถึงสองอย่างและพลังการต่อสู้ของนางก็ทรงพลังมาก นางเป็นอัจฉริยะแน่นอน เมื่อรวมเข้ากับวิธีการที่นางกล้าพอมาที่จะตามตงเทียนแบบนี้ ทุกอย่างชี้ให้เห็นว่านางมีเบื้องหลัง

เจี้ยนเฉินได้รู้มาเนิ่นนานแล้วว่าทั้งสองโลกระหว่างโลกเซียนและโลกอมตะ มีนิกายหรือตระกูลอัจฉริยะขนาดใหญ่ บุคคลใดสามารถเป็นอัจฉริยะที่มีความสามารถพิเศษ ควบคู่ไปกับการสนับสนุนอย่างเต็มที่จากตระกูลหรือนิกายของพวกเขา อัจฉริยะก็จะมีพลังการต่อสู้ที่ยอดเยี่ยมเป็นพิเศษ จะมีใครเป็นคู่ต่อสู้กับพวกเขาได้ในระดับการบ่มเพาะเดียวกัน พวกเขาแทบจะไร้พ่ายในระดับเดียวกัน

อัจฉริยะหลายคนมีพลังมากพอที่จะต่อสู้กับคนที่แข็งแกร่งกว่า เขามักจะสังหารจอมยุทธที่มีระดับบ่มเพาะสูงกว่าเสมอโดยไม่มีปัญหาใด ๆ

ไม่แปลกใจเลย ที่สตรีชุดแดงคนนี้จะเป็นอัจฉริยะ เห็นได้ชัดว่านางเป็นขั้นเทพช่วงปลาย แต่นางก็มีพลังเทียบเท่ากับเหล่าขั้นเหนือเทพช่วงต้นในระดับหนึ่ง แม้ว่ามันจะแทบจะไม่อาจเทียบได้ แต่ก็ยังน่าประทับใจ

สายตาของสตรีชุดแดงเต็มไปด้วยไฟแห่งความโกรธ นางยิ่งโกรธมากขึ้นเมื่อได้ยินว่าเจี้ยนเฉินชมเชยเกราะของนาง นี่เป็นการยั่วยุใจสายตาของนาง นางรู้สึกเหมือนว่าเขากำลังบอกว่านางจะได้รับบาดเจ็บสาหัสหากไม่ใช้เกราะป้องกันชุดนี้

“ข้าจะจำเจ้าไว้ มารอดูกัน ครั้งต่อไปจะไม่มีใครช่วยเจ้าได้” หญิงสาวพูดอย่างเย็นชา นางรู้ว่านางไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเจี้ยนเฉิน ตัวของนางเต็มไปด้วยเพลิงและพุ่งออกไปโดยไม่เหลียวกับมา นางขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน “ตงเทียน ไอ้สารเลว เจ้าคิดว่าเจ้าสามารถหลบข้าได้เพราะเจ้าอยู่กับคนอื่นงั้นหรือ ? หืมม มีเพียงที่ราบเมฆา แม้ว่าเจ้าจะหนีจากข้าที่นี่ได้ ข้าก็ยังหาเจ้าเจอ ข้าสาบาน เมื่อข้าจับเจ้าได้ ข้าจะถลกหนังเจ้าทั้งเป็น….”

เจี้ยนเฉินมองสตรีชุดแดง เขาแอบส่ายหน้าเล็กน้อย ไม่น่าแปลกใจที่ตงเทียนถอนหมั้นด้วยความต้องการของเขาเอง สตรีชุดแดงเป็นสาวงามที่น่าหลงใหล อย่างไรก็ตามอารมณ์ของนางนั้นน่ากลัวอย่างมาก แต่นางก็มีพลังมากกว่าใคร ใครก็ตามที่แต่งงานกับนางจะเจอกับโชคร้าย

หลังจากนั้นเจี้ยนเฉินลุกขึ้นและมองท้องฟ้าก่อนที่จะออกจากที่นั่น หลังจากที่บินมาได้ระยะหนึ่งเขาก็พบกับเมือง ๆ หนึ่งและใช้เหรียญผลึกเพื่อซื้อแผนที่ เขาพบตำแหน่งของเขาและขมวดคิ้วทันที

ตอนี้เขาอยู่ใกล้กับเขตแดนของอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์นวดาราและอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์สามหม้อยา อาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ปิงเทียนนั้นอยู่อีกด้านหนึ่งของอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์นวดารา หากเขาต้องการกลับไปแล้ว เขาต้องข้ามอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์นวดาราไป

อาณาจักรศักดิ์สิทธิ์นวดารานั้นกว้างใหญ่มาก แม้ว่าเขาจะเดินทางเป็นเส้นตรงก็ยังมีระยะทางหลายพันล้านกิโลเมตร !

“ดูเหมือนว่าระยะเวลาเดินทางจะพอ ๆ กับเดือนหนึ่งเพื่อที่จะกลับไปยังแคว้นตงอัน ลุงฉินของตงเทียนนั้นน่ากลัวเกินไป ข้าหมดสติไปเพียง 3 ชั่วยามเท่านั้น แต่เขาก็พาข้ามาที่นี่จากสุสานราชาเทพต้วนมู่” เจี้ยนเฉินยิ้มอย่างขมขื่น เขารู้สึกหมดหนทางมาก ระยะทางที่พวกเขาเดินทางนั้นน้อยกว่า 2 ชั่วยามในขณะที่เขาใช้เวลาเกือบหนึ่งเดือนเพื่อที่จะไปถึง

…

ทันใดนั้นแสงสีขาวก็พุ่งผ่านท้องฟ้าในอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์นวดาราในระดับความสูงหลายหมื่นเมตร มันเหมือนกับสายฟ้าที่เคลื่อนผ่านด้วยความเร็วอย่างไม่น่าเชื่อ มันข้ามทั้งภูมิภาคเพียงแว่บเดียวก็หายไป