เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 177

ตอนที่ 177: เซียนปฐพี

เมื่อได้ยินชายวัยกลางคนพูดออกมา หัวใจของทุกคนก็เต้นแรงไปชั่วขณะ พวกเขาอ้าปากค้างจ้องมองชายในชุดเทา ไม่มีใครคิดว่าคนที่จ่าย 100,000 เหรียญม่วงให้กับสัตว์อสูรขั้นที่ห้านั้นจะเป็นชายชราที่ดูธรรมดามากตรงหน้าพวกเขา

ชายชุดเทาหัวเราะ “ถูกต้อง ข้าเป็นคนซื้อเอง” น้ำเสียงของเขาเฉยเมย

เมื่อได้ยินดังนี้ ชายวัยกลางคนที่พูดออกมาก่อนหน้านี้ก็แสดงสีหน้าสุขใจออกมา เขาจ้องไปที่ชายชุดเทาเพื่อที่จะประเมินความแข็งแกร่งของเขาแล้วพูดออกมา “ดี เจ้ากล้าที่จะต่อต้านตระกูลยู่หลันของข้า ! ช่างเป็นการกระทำที่ไม่ยั้งคิดจริงจริง ทำตัวให้ฉลาดแล้วส่งสัตว์อสูรขั้นที่ห้ามาซะ ไม่งั้นเจ้าจะไม่ได้อยู่สบายแน่”

“ถ้างั้นคนพวกนี้ก็คือส่วนหนึ่งของตระกูลยู่หลันที่คิดว่าตัวเองนั้นหยิ่งยโสจนกระทั่งเอาคนเข้ามาในโรงประมูลแล้วจะทำอะไรก็ได้” เมื่อได้เห็นคนของตระกูลยู่หลันอาละวาด เจี้ยนเฉินก็ขมวดคิ้วคิด

ผู้อาวุโสชุดเทาและชายที่อยู่ถัดจากเขามองหน้ากันและกันพร้อมทั้งยิ้มเล็กน้อย จากนั้น หน้าตาที่เฉยเมยของผู้อาวุโสก็เปลี่ยนเป็นเย็นชาขึ้นก่อนที่จะหันไปหาชายวัยกลางคนที่อยู่ตรงหน้าเขา “ตระกูลยู่หลันไม่มีค่าอะไรในสายตาของข้า ไสหัวไป!”

“เจ้าอยากตายอย่างนั้นหรือ?! ดูจากที่เจ้าทำเรื่องให้ยุ่งยากแล้ว เจ้ามันคงเป็นตาแก่โง่เขลาที่ดื้อรั้น ! “

คนของตระกูลยู่หลันโกรธเกรี้ยวในขณะที่เขาบินไปทางชายชราพร้อมด้วยแขนที่ยื่นไปข้างหน้า

ในตอนที่ชายวัยกลางคนยื่นมือออกไป ตาของเขาก็เบิกกว้างขึ้นอย่างรวดเร็ว เพราะเขาสัมผัสได้ว่าแขนของชายชราคนนั้นบีบอยู่รอบคอของเขาแล้ว เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าชายชรายื่นมือมาถึงเขาได้ไง และเขาก็รู้สึกว่าคอถูกบีบรัดทำให้เขาหายใจไม่ออก

ตาของชายวัยกลางคนเบิกกว้างออกในขณะที่เขามองลงไปที่มือที่กำลังบีบคอของเขาอย่างเหลือเชื่อ มันเป็นความตกใจที่เขาไม่ได้สังเกตเลยในตอนที่ชายชราบีบคอของเขา

ชายชรายังคงบีบคอของชายวัยกลางคนต่อพร้อมกับมองอย่างเหยียดหยาม ขณะที่เขาพูดออกมา “เจ้าหนู เจ้าวู่วามเกินไป ถ้าเจ้าต้องมาตายที่นี่ ก็ไม่ต้องโทษใครแล้วล่ะ”

หลังจากที่พูดแบบนั้น ชายชราก็เหวี่ยงแขนและร่างกายที่หนักอึ้งของชายวัยกลางคนก็ลอยไปไกลทันทีเหมือนว่าเขาเป็นแค่ลูกเจี๊ยบตัวเบา ๆ เขากระแทกไปที่กำแพง แรงที่เขากระทบกำแพงทำให้กำแพงสั่น

ด้วยเหตุการณ์ที่ตามมาอย่างกะทันหันนี้ คนของตระกูลยู่หลันคนอื่นก็อึ้งไป เมื่อเห็นว่าคนของพวกเขาลอยไปที่กำแพง บางคนในกลุ่มก็หน้าซีด พวกเขาทั้งหมดเอาอาวุธเซียนออกมาและพุ่งไปที่ชายชราอย่างลังเล

“หืม เจ้าตีค่าตัวเองมากไปแล้ว!” ชายชุดเทาพ่นลมออกมาทางจมูกและทำสายตาเย็นชา แสงสีแดงสว่างปรากฎขึ้นมาที่มือขวาของเขาในขณะที่อุณหภูมิของห้องก็เพิ่มขึ้นทันที

ในขณะที่ชายวัยกลางคนหลายคนกำลังพุ่งมาทางเขา แสงที่รุนแรงในมือของเขาก็กระจายออกไปทุกทิศทางเหมือนดาวตกทันที ประกายลอยออกไปจากฝ่ามือของเขาและกระแทกไปที่อาวุธเซียนทุกชิ้นที่เล็งมายังเขา

“ชิ้ง ชิ้ง ชิ้ง ชิ้ง…”