เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1782

ตอนที่ 1782 – วิกฤตความเป็นความตาย

“ ไม่มีประโยชน์ ถ้าข้าไม่ยิงปราณกระบี่ลึกซึ้งทั้งคู่ มันจะยากมากสำหรับข้าที่จะสร้างความเสียหายอย่างหนักให้กับอสรพิษยักษ์ เป็นเพราะความแกร่งของร่างกายของมัน อย่างไรก็ตามวิญญาณที่ติดอยู่นั้นดูเหมือนจะกลัวปราณกระบี่ลึกซึ้งของข้าอย่างมาก” เจี้ยนเฉินคิดเรื่องนี้ทันทีเมื่อเขาเห็นปฏิกิริยาของวิญญาณ เช่นเดียวกับครั้งที่แล้วเขาพยายามสร้างความเสียหายให้กับอสรพิษยักษ์ในการต่อสู้แบบประชิด แต่วิญญาณก็หวาดกลัวอย่างมากทันทีที่ปราณกระบี่ลึกซึ้งปรากฏ แม้ว่ามันจะรู้ว่าเจี้ยนเฉินพยายามที่จะทำร้ายมันด้วยปราณกระบี่ลึกซึ้งเพียงแค่เส้นเดียว แต่มันก็ยังคงหวาดกลัว

“ถ้าเจ้ายังยืนขวางทางของข้า ข้าก็จะไม่อดทน” เจี้ยนเฉินกล่าวอย่างเฉยเมย ปราณกระบี่ลึกซึ้งของเขาทั้งสองสายมีค่าอย่างยิ่ง ถ้าเขาสามารถทำให้อสรพิษยักษ์หวาดกลัวได้ เขาก็จะไม่ใช้มัน

“ข้าจะหลบ ข้าจะหลบ…” วิญญาณที่ติดอยู่ควบคุมอสรพิษยักษ์ให้เคลื่อนที่ไปไกล ๆ เมื่อมองไปที่เจี้ยนเฉินด้วยความหวาดกลัว อย่างไรก็ตาม เมื่อตรวจสอบอย่างใกล้ชิดก็ค่อนข้างชัดเจนว่ามันไม่ได้กลัวเจี้ยนเฉิน กลับกัน มันกลัวปราณกระบี่ลึกซึ้งทั้งสองที่อยู่เหนือหัวของเจี้ยนเฉิน

เจี้ยนเฉินเพิกเฉยวิญญาณและพุ่งเข้าใส่ปรมาจารย์เฉินหลงผู้ร่ายค่ายกล สายตาของเขาเย็นชาเมื่อเขาพุ่งเข้ามาราวกับลำแสง จิตสังหารนั้นเพิ่มขึ้นจากตัวเขาและเขาได้ใช้ออกด้วยปราณกระบี่ลึกซึ้งในเวลาเดียวกัน

ขวับ ! ขวับ !

ปราณกระบี่ลึกซึ้งทั้งสองส่งเสียงเบา ๆ ในอากาศเมื่อพวกมันพุ่งเข้าไปหาปรมาจารย์เฉินหลงด้วยความเร็วอย่างไม่น่าเชื่อ

ปรมาจารย์เฉินหลงเข้าใจถึงพลังของปราณกระบี่ลึกซึ้งมานานแล้ว ดังนั้นเขาจึงใช้แผ่นอาคมแปดเหลี่ยมของเขาเพื่อสกัดกั้น ในขณะเดียวกันเขาได้ทำจารึกขั้นสุดท้ายจนสำเร็จ ค่ายกลก็เปิดใช้งานโดยรอบบริเวณหนึ่งร้อยกิโลเมตร

บูม !

ในเวลาเดียวกัน ปราณกระบี่ลึกซึ้งซึ่งบินด้วยความเร็วอย่างไม่น่าเชื่อกระแทกเข้าไปในแผ่นอาคมแปดเหลี่ยมของปรมาจารย์เฉินหลง

คำจารึกบนแผ่นอาคมแปดเหลี่ยมกระพริบและหม่นแสงลง แผ่นอาคมแปดเหลี่ยมถูกผลักถอยหลังกลับและกระแทกเข้ากับร่างของปรมาจารย์เฉินหลงในทันทีซึ่งทำให้ชั้นของอาคมป้องกันบนตัวเขาแตกกระจาย

ปรมาจารย์เฉินหลงหน้าซีด แต่ก่อนที่เขาจะมีเวลาได้หายใจ กระแสปราณกระบี่ลึกซึ้งสายที่สองนั้นกระแทกเข้ากับแผ่นอาคมแปดเหลี่ยมของเขาอย่างหนัก

คำจารึกบนแผ่นอาคมแปดเหลี่ยมนั้นลดน้อยลงไปจนไม่เหลืออะไรเลยหลังจากได้รับปราณกระบี่ลึกซึ้งสองสายติดต่อกัน แผ่นอาคมแปดเหลี่ยมทั้งหมดซีดจางและสูญเสียสีทั้งหมดไปก่อนที่จะกระแทกเข้ากับปรมาจารย์เฉินหลงอีกครั้งด้วยพลังอันมหาศาล

พรวด !

ปรมาจารย์เฉินหลงกระอักเลือดขณะที่เขาปลิวไปราวกับว่าวสายป่านขาด เขามีพลัง แต่ร่างกายของเขาไม่ได้มีส่วนไหนที่ใกล้เคียงกับเจี้ยนเฉิน หลังจากแผ่นอาคมแปดเหลี่ยมกระแทกเขา 2 ครั้ง เขาก็บาดเจ็บสาหัส การโจมตีครั้งที่สองทำให้เกิดการบาดเจ็บเป็นพิเศษ ไม่เพียงแต่อวัยวะและกระดูกทั้งหมดของเขาจะถูกบดจนป่นด้วยพลังอันน่าสะพรึงกลัว แต่เลือดก็ไหลออกมาจากรูขุมขนของเขา ทำให้ร่างเขามีสีแดง

ปรมาจารย์เฉินหลงหล่นลงมาจากท้องฟ้าโดยตรงและกระแทกพื้นอย่างแรง มันสร้างหลุมลึกเมื่อเขานอนอยู่ในนั้นขณะที่หายใจหนัก ๆ ตอนนี้เขาไม่มีพลัง ไม่สามารถปีนขึ้นมาได้ด้วยเท้าของเขา

หากไม่ใช่เพราะการฝึกฝนของเขาที่ปกป้องร่างกายของเขา และแผ่นอาคมแปดเหลี่ยมอาจจะทำให้เขาเป็นแอ่งโลหิต

อย่าลืมว่า เขาไม่ได้ถูกโจมตีด้วยกระบวนท่าธรรมดา แต่โดนทักษะวิชาระดับเทพ ซึ่งก็คือปราณกระบี่ลึกซึ้ง

ที่สำคัญกว่านั้นคือมันเป็นทักาะวิชาที่มาถึงจุดสูงสุดของทักษะการต่อสู้ระดับเทพ