เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1781

ตอนที่ 1781 : การต่อสู้อันดุเดือดกับเฉินหลง

“ เฉินหลง เจ้าเด็กคนนี้อาจจะยังหนุ่ม แต่เขาก็เป็นอัจฉริยะที่ยอดเยี่ยม เจ้าไม่สามารถฆ่าเขาได้ เจ้าแน่ใจหรือว่าต้องการต่อสู้กับเขาต่อไป ? ” วิญญาณที่ติดกับดักถามปรมาจารย์เฉินหลง เห็นได้ชัดว่าเขาค่อนข้างลังเล

สีหน้าของปรมาจารย์เฉินหลงยังคงเหมือนเดิม ไม่เพียงแต่จิตสังหารของเขาไม่ได้ลดลง แต่มันยิ่งเพิ่มมากขึ้นไปอีก เขาพูดอย่างเย็นชา “เจี้ยนเฉินทำลายทุกอย่างของข้า ข้าจะปล่อยเขาไปได้อย่างไร ? ถึงเขาเป็นอัจฉริยะที่ยอดเยี่ยมแล้วจะยังไง ลงมือ”

ด้วยเหตุนี้แผ่นอาคมแปดเหลี่ยมในมือของปรมาจารย์เฉินหลงก็ส่องสว่าง แถวจารึกจำนวนนับไม่ถ้วนที่ซับซ้อนและลึกซึ้งได้ทอประกายสร้างชุดเกราะที่ประกอบด้วยอาคมริบหรี่บนตัวเขาอย่างสมบูรณ์ ในเวลาเดียวกันมือของเขาก็สร้างตราประทับแตกต่างกัน สร้างค่ายกลแล้วค่ายกลเล่าในมิติแล้วให้มันพุ่งไปหาเจี้ยนเฉิน

“ ช่างเป็นคนที่บ้าคลั่ง เฉินหลง เจ้ามันบ้า เจ้าเต็มใจที่จะล่วงเกินผู้มีอำนาจสูงสุด ข้าเห็นแล้วว่าเจ้าจะไม่สามารถมีชีวิตอยู่ต่อไปอีกร้อยปี ข้าเห็นชีวิตของเจ้าจบสิ้นลงในมือของผู้เยาว์ในอีกไม่กี่สิบปีข้างหน้า” วิญญาณที่ถูกขังพูดอย่างโกรธเคือง แม้ว่าจะเป็นสิ่งที่เขาพูด เขาก็ไม่ได้เลือกที่จะยืนนิ่ง ๆ เขาเหวี่ยงหางของเขาและพุ่งตรงไปหาเจี้ยนเฉิน เขาพูดในขณะเดียวกัน “เจ้าหนู เจ้าเห็นทุกอย่างชัดเจน คนที่ต้องการลงมือกับเจ้าไม่ใช่ข้า แต่ชายชราคนนั้นชื่อเฉินหลง ในอนาคตหากเจ้าต้องการแก้แค้น จงไปแก้แค้นโดยตรงกับเฉินหลง อย่าโทษข้า”

ด้วยเหตุนี้ วิญญาณจึงควบคุมอสรพิษขนาดใหญ่ เขาส่งหางอสรพิษไปทางเจี้ยนเฉินอย่างไร้ความปราณี

เจี้ยนเฉินก็ขยับ สายตาของเขาดูเย็นชาเหมือนจิตสังหารที่เย็นชาก็ทอประกายในดวงตาของเขาเช่นกัน พลังบรรพกาลไหลเวียนอยู่ภายในตัวเขาเต็มทั่วร่างของเขาทุกตารางนิ้ว เขาไม่ได้หลบการโจมตีของอสรพิษ เขาพุ่งตรงไปหาปรมาจารย์เฉินหลงโดยตรง

ปัง !

หางขนาดใหญ่ของอสรพิษขนาดใหญ่กระแทกเข้าที่หลังของเจี้ยนเฉิน ทำให้หลังของเขาเปื้อนเลือด มันเผยให้เห็นกระดูกสีขาว

อย่างไรก็ตาม ทันทีที่แผลปรากฏขึ้น แผลก็จะปิดตัวลงอย่างรวดเร็วภายใต้การโคจรของพลังบรรพกาลของเจี้ยนเฉิน เขาดีขึ้นอย่างรวดเร็วจนวิญญาณที่อยู่ภายในอสรพิษสูดหายใจด้วยความประหลาดใจ

เจี้ยนเฉินยืมพลังการจู่โจมพุ่งเข้ามาหาปรมาจารย์เฉินหลงให้เร็วขึ้น เขาเคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูง เขารวมฝ่ามือเข้าด้วยกันขณะที่เขาควบคุมพลังของกฎแห่งกระบี่ ปราณกระบี่สีขาวยื่นออกมาจากมือของเขาเมื่อมันพุ่งขึ้นอย่างสดใส มันแทงเข้าไปที่หัวของปรมาจารย์เฉินหลงราวกับว่ามันหยุดไม่ได้

ปรมาจารย์เฉินหลงเคร่งเครียด เจี้ยนเฉินเคลื่อนไหวเร็วเกินไป อสรพิษขนาดใหญ่ของเขาไม่เพียงแต่หยุดเขาไม่ได้เท่านั้น แต่มันยังทำให้เขาเคลื่อนที่ได้เร็วขึ้นแทน เขาไม่สามารถร่ายค่ายกลสังหารของเขาได้ในเวลานั้น ค่ายกลสังหารที่ไม่สมบูรณ์นั้นไร้ประโยชน์โดยสิ้นเชิงต่อเจี้ยนเฉินด้วยพลังของเขา

โดยที่ไม่มีทางเลือกอื่น ปรมาจารย์เฉินหลงได้สร้างตราประกับสองอันด้วยมือของเขาและร้องออกมาว่า “ระเบิด ! ”

ค่ายกลที่ไม่สมบูรณ์ทำให้เกิดเสียงอันดัง คลื่นกระแทกพลังงานที่น่าสะพรึงกลัวคร่าชีวิตผู้คนไปโดยรอบ พลังงานมีพลังมากจนแม้แต่ระดับเทพ ขั้นสูงสุดก็จะกลายเป็นเถ้าถ่านหากถูกโจมตีด้วยคลื่นกระแทก

คลื่นกระแทกทำให้เจี้ยนเฉินบาดเจ็บทันที เขาโคจรพลังบรรพกาลอย่างรวดเร็ว บนพื้นผิวของร่างกายของเขา พลังบรรพกาลดูเหมือนจะไหลผ่าน เขาใช้ร่างกายที่แข็งแรงของเขาเพื่อต้านคลื่นกระแทก

เสื้อผ้าของเขากลายเป็นฝุ่นเผยให้เห็นร่างผอมเพรียวของเขา หลังจากนั้นไม่นานรอยเลือดปรากฏขึ้นและมีเลือดไหลออกมา อย่างไรก็ตามในช่วงเวลาต่อมาแผลทั้งหมดก็สมานตัวลงในอัตราที่มองเห็นได้