เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1831

ตอนที่ 1831 : การระดมพลของกองทัพศักดิ์สิทธิ์

“ อะไรนะ ? ชายคนนั้นคือเจ้าเองรึ หมายความว่าเจ้าคือคนที่ตัดแขนของหยางเทียไปงั้นรึ ? ” หัวหน้ายามมองมาที่เจี้ยนเฉินด้วยความตะลึง สีหน้าเขาแสดงความเหลือเชื่ออกมาพร้อมกับผงะ

ผู้อาวุโสตระกูลหยางไม่ได้เอาคนที่หาเรื่องตระกูลหยางรวมถึงตัดแขนของหยางเทียไปงั้นรึ ? เขายังอยู่ที่นี่ได้ยังไง

แม้ว่าผู้อาวุโสตระกูลหยางจะไม่เอาชายที่ตัดแขนหยางเทียไป แล้วผู้อาวุโสพากันหนีทำไม ? ทำไมถึงทิ้งชายคนนี้ไว้แล้วพากันกลับไป ?

แม้ว่าเขาจะไม่สนว่าผลลัพธ์มันจะออกมาน่าเหลือเชื่อแค่ไหน แต่มันก็เป็นไปไม่ได้ที่ตระกูลหยางจะทำเรื่องน่าอายแบบนี้ด้วยความแข็งแกร่งและชื่อเสียงที่มี

หากเรื่องนี้แพร่ออกไป ฐานะของตระกูลหยางในอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ปิงเทียนตกต่ำลง มันอาจะส่งผลต่อฐานะพวกเขาในอาณาจักรใกล้เคียงด้วย

“ในฐานะหัวหน้าทหารของเมืองหลวงแล้ว เจ้าควรจะทำตามกฎ ไม่ใช่ว่าเจ้าควรถามถึงเรื่องที่เกิดขึ้นหลังจากที่มาถึงที่นี่ไม่ใช่เอาแต่สนใจแขนของหยางเทียรึไงกัน ? อย่าบอกข้านะว่าในฐานะหัวหน้ายามแล้ว เจ้าเกี่ยวข้องกับตระกูลหยางและเจ้าต้องการใช้ตำแหน่งของเจ้าเพื่อให้ได้รับความชื่นชอบจากตระกูลหยาง ? ” เจี้ยนเฉินพูดขึ้นอย่างใจเย็น เขาไม่ได้ละสายตาไปจากนอกหน้าต่างเลย

สายตาของเขามองไปยังพระราชวังของอาณาจักร ตะกี้นี้เขาพบว่ามีคนส่งการรับรู้วิญญาณที่ปกปิดตัวเองไว้อย่างดีมาที่นี่ แต่แม้ว่าจะพอรู้สึกถึงมันแค่เล็กน้อย แต่เจี้ยนเฉินก็รู้สึกได้ถึงความกดดันมหาศาลจากมัน แม้แต่ความแข็งแกร่งที่เขามีแต่เขาก็ยังต้องขนลุก

“ราชาเทพ” เจี้ยนเฉินคิด ราชาเทพของอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์หันมาสนใจที่นี่

“อาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ปิงเทียนมีราชาเทพ 2 คน ข้าสงสัยว่าการรับรู้วิญญาณที่ข้าเพิ่งพบนี้เป็นของราชาศักดิ์สิทธิ์ที่เป็นจักรพรรดิของอาณาจักรหรือเป็นผู้พิทักษ์จักรวรรดิสูงสุด” เจี้ยนเฉินสงสัย

“ราชาศักดิ์สิทธิ์ได้ขึ้นเป็นราชาเทพมาหลายปีแล้ว บอกกันว่าก่อนที่อาณาจักรจะก่อตั้งขึ้นมา ราชาศักดิ์สิทธิ์ปิงเทียน ก็เป็นราชาเทพแล้ว เขาได้นำลูกน้องของตนสร้างอาณาจักรขึ้นมา เมื่ออาณาจักรคงอยู่มาหลายแสนปี ราชาศักดิ์สิทธิ์คงต้องก้าวหน้าขึ้นมาจากแต่ก่อนอย่างมาก ในอีกด้านแล้วผู้พิทักษ์จักรวรรดิสูงสุดก็เพิ่งจะเป็นราชาเทพเมื่อไม่นานมานี้ บอกกันว่าเขาเพิ่งจะทะลวงผ่านเมื่อไม่กี่แสนปีก่อน “

“ความแข็งแกร่งของราชาศักดิ์สิทธิ์ต้องสูงกว่าผู้พิทักษ์จักรวรรดิสูงสุด ข้าไม่อาจจะรับรู้ได้ถึงการรับรู้วิญญาณของราชาศักดิ์สิทธิ์ ดังนั้นมันน่าจะเป็นของผู้พิทักษ์จักรวรรดิสูงสุด”

เจี้ยนเฉินยืนอยู่ตรงหน้าหน้าต่างหันหลังให้กับหัวหน้ายาม เขามองไปทางพระราชวังพร้อมกับครุ่นคิด

เขาไม่เห็นสีหน้าของหัวหน้ายามที่บิดเบี้ยวไปเมื่อถูกดูถูกกับตำแหน่งที่มี ใบหน้าของเบาหม่นลงพร้อมกับสายตาที่แสดงความอาฆาตออกมา

กฎภายในอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ปิงเทียนนั้นเคร่งครัด ในฐานะหัวหน้ายามแล้ว เขาภักดีต่อราชาศักดิ์สิทธิ์แต่เขาก็ยังคงช่วยตระกูลหยางแบบลับ ๆ ในการทำหลาย ๆ อย่าง ผลก็คือสิ่งที่เขากลัวที่สุดคือคนอื่นอาจจะพูดว่าเขาใช้ประโยชน์จากตำแหน่งที่มี

ชัดแล้วว่าคำพูดของ เจี้ยนเฉิน นั้นทำให้อีกฝ่ายต้องหงุดหงิด

“ข้าจะตรวจสอบดูว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ไม่มีทางที่เจ้าจะปฏิเสธได้ว่าเจ้าตัดแขนหยางเทียไป เจ้ากล้าก่อเหตุอุกอาจในเมืองหลวง ฮึ่ม จับตัวเขาไป” หัวหน้ายามพูดขึ้นมาอย่างเย็นชา

“ขอรับ หัวหน้า” ทหารพากันพุ่งเข้าในห้องเพื่อจับตัวเจี้ยนเฉิน

ตอนนั้นมีเสียงฝีเท้าม้าเป็นร้อยดังขึ้นมาทำให้พื้นดินสั่นไหว