ตอนที่ 1856: ราชาศักดิ์สิทธิ์
พระราชวังแห่งอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ปิงเทียนตั้งอยู่ในใจกลางเมือง มันตั้งอยู่ในใจกลางของเมืองหลวง ภายในรัศมี 10 กิโลเมตร ห้ามมิให้คนเดินถนนและรถม้าทั้งหมดผ่าน มันเป็นเขตต้องห้ามที่ซ่อนผู้เชี่ยวชาญจำนวนนับไม่ถ้วนที่ปกป้องสถานที่แห่งนี้อย่างลับ ๆ
ทางเข้าสู่พระราชวังได้รับการปกป้องจากสมาชิกกองทัพศักดิ์สิทธิ์ที่ขี่ม้าเทวะสามเพลิงตลอดเวลา พวกเขาเป็นหน้าตาและศักดิ์ศรีของพระราชวัง
กองทหารจากกองทัพศักดิ์สิทธิ์ตระเวนไปที่ด้านในของพระราชวัง พวกเขาเดินไปรอบ ๆ หน้าเชิด และมีพลังแห่งการมีอยู่ที่มั่นคงขณะที่พวกเขาลาดตระเวนทุก ๆ ตารางนิ้วของพระราชวังในค่ายกลที่มั่นคง
พระราชวังเปล่งประกายด้วยพลังแห่งการมีอยู่ของผู้ปกครอง มันยิ่งใหญ่และศักดิ์สิทธิ์
เจี้ยนเฉินเดินตรงไปยังพระราชวัง ทันทีที่เขาก้าวเข้าไปในเขตต้องห้ามรอบ ๆ วัง เขารับรู้ถึงการจับจ้องของการรับรู้ทางวิญญาณหลายสิบคนซึ่งรวมตัวกันที่เขาพร้อมกัน
เจี้ยนเฉินรู้ว่าพวกเขาเป็นองครักษ์เงา ดังนั้นเขาจึงไม่ได้ปกปิดพลังแห่งการมีอยู่ของเขา เขาเดินต่อไปเรื่อย ๆ, ก้าวไปยังพระราชวัง
อย่างไรก็ตาม เจ้าของการรับรู้ก็จำเจี้ยนเฉินได้เช่นกัน พวกเขาถอยกลับทันทีที่พวกเขาได้เจอหน้าเจี้ยนเฉินและไม่ปรากฏตัวขึ้นอีกเลย พวกเขาอนุญาตให้เจี้ยนเฉินเข้าไปยังพระราชวัง
หลังจากได้รับการยืนยันตัวตน เจี้ยนเฉินก็เข้าสู่พระราชวังโดยไม่มีสิ่งกีดขวางใด ๆ ทหาร 2 คนบนม้าเทวะสามเพลิงเป็นผู้นำทางให้เจี้ยนเฉินผ่านพระราชวัง ในที่สุดเขาก็เข้าไปในอุทยานที่สวยงามและมีกลิ่นหอม
“ผู้นำตระกูลเทียนหยวน ฝ่าบาทกำลังรอท่านอยู่ในอุทยานหลวง เราจะขอตัวกลับไปปฏิบัติหน้าที่ก่อน ! ” ทหารสองคนป้องมือเคารพเจี้ยนเฉินพร้อมกัน พวกเขาสุภาพมาก พวกเขาถอยหลังออกไปอย่างเงียบ ๆ
เจี้ยนเฉินเคลื่อนผ่านอุทยานหลวงเพียงลำพัง อุทยานหลวงมีขนาดใหญ่มากและเต็มไปด้วยดอกไม้แปลก ๆ มากมายที่ให้กลิ่นหอมที่ทำให้สดชื่น
“ มีดอกพลังงานดั้งเดิม ! ” ดวงตาของเจี้ยนเฉินหรี่ลง เขาค้นพบดอกไม้แปลกใหม่ที่หันหน้าไปทางดวงอาทิตย์เหมือนกับดอกทานตะวัน การดำรงอยู่ของมันสามารถรวบรวมพลังงานจากแหล่งพลังงานดั้งเดิมโดยรอบได้ หากใครก็ตามที่บ่มเพาะใกล้ดอกไม้ พวกเขาจะสามารถก้าวหน้าได้เร็วขึ้นหลายเท่า
เจี้ยนเฉินได้เรียนรู้เกี่ยวกับดอกพลังงานดั้งเดิมจากซวนเตา มันมีค่าอย่างมาก โดยทั่วไปมันเป็นที่ต้องการและไม่มีใครจัดขาย แม้แต่ขั้นเหนือเทพหลายคนก็ไม่ได้ครอบครองมัน เขาไม่เคยคาดหวังที่จะเห็นพวกมันในอุทยานหลวง
ยิ่งไปกว่านั้น มันไม่ได้มีเพียงดอกเดียว มันมีมากกว่าหนึ่งโหล
เจี้ยนเฉินยังจำดอกไม้แปลกใหม่อีกสองสามชนิดที่ไม่ค่อยปรากฏในตลาดมาก่อนนอกเหนือจากดอกพลังงานดั้งเดิม ทุกชนิดมีความพิเศษและมีประโยชน์ มันเติมเต็มความกระตือรือร้นของเขาตามที่เขาต้องการ
“ถ้าข้าสามารถย้ายอุทยานหลวงไปยังตระกูลเทียนหยวนได้ ข้าจะสามารถบ่มเพาะผู้เชี่ยวชาญจำนวนมากได้ไม่นาน” เจี้ยนเฉินคิด เพียงแค่อุทยานหลวงอย่างเดียวก็ประเมินค่าไม่ได้ อย่างไรก็ตาม ส่วนที่เลวร้ายที่สุดของมันคือดอกไม้ล้ำค่าแปลกใหม่ที่สามารถชื่นชมได้ในพระราชวังเท่านั้น
เจี้ยนเฉินเดินไปมาแล้วโค้งคำนับ “ผู้นำเจี้ยนเฉินแห่งตระกูลเทียนหยวนขอคารวะฝ่าบาทและ ผู้พิทักษ์จักรวรรดิสูงสุด ! ”
ราชาศักดิ์สิทธิ์ตรึงสายตาไว้ที่เจี้ยนเฉิน เพียงแค่จ้องมองของเขาอย่างเดียวก็ทำให้หัวใจของเจี้ยนเฉินเต้นตึกตักด้วยความประหม่าอย่างไม่สามารถควบคุมได้ ในขณะนั้น เขาก็รู้สึกเหมือนว่าความลับทั้งหมดที่เขามีได้รับการเปิดเผยต่อราชาศักดิ์สิทธิ์จนหมดสิ้น
แน่นอนว่ามันเป็นเพียงสิ่งที่เขารู้สึก มันไม่ใช่สิ่งที่เกิดขึ้นจริง อย่างไรก็ตาม ถึงแม้จะเป็นอย่างนั้นก็ตาม เจี้ยนเฉินก็ตื่นตัวมากขึ้น ราชาศักดิ์สิทธิ์ทรงพลังยิ่งกว่าผู้พิทักษ์จักรวรรดิสูงสุดเสียอีก
ทันใดนั้นราชาศักดิ์สิทธิ์ก็ยิ้ม เจี้ยนเฉินรู้สึกราวกับว่าเขากำลังยืนอยู่ท่ามกลางสายลมฤดูใบไม้ผลิ หมอกในใจของเขาถูกพัดหายไป
“เจี้ยนเฉิน ข้าเคยได้ยินชื่อเจ้ามาหลายสิบปีก่อน ตั้งแต่นั้นมาข้าจึงให้ความสนใจกับเจ้ามาตลอด ทุกวันข้าคาดหวังในวันที่ข้าจะได้พบเจ้าเป็นการส่วนตัว เพื่อที่ข้าจะได้เห็นขั้นเหนือเทพที่เข้าใจกฎของกระบี่และสามารถสร้างความปั่นป่วนในสุสานของราชาเทพต้วนมู่ ในที่สุดข้าก็ได้พบเจ้า” ราชาศักดิ์สิทธิ์ยิ้ม เขาจ้องมองเจี้ยนเฉินด้วยแววตาแปลก ๆ ก่อนที่จะถอนหายใจเบา ๆ “ การได้เห็นเป็นมากกว่าการได้ยินจริง ๆ ใครจะคิดว่าผู้นำแห่งตระกูลเทียนหยวน ผู้ซึ่งก่อให้เกิดความวุ่นวายอย่างมากในสุสานของราชาเทพต้วยมู่ คนที่เอาชนะค่ายกลของปรมาจารย์เฉินหลงและยืนหยัดอย่างมั่นคงต่อหน้าหยางไค ยังบ่มเพาะไม่ถึงพันปี มันน่าอัศจรรย์จริง ๆ ข้าประหลาดใจอย่างมาก”
ปัง ! ผู้พิทักษ์จักรวรรดิสูงสุดพ่นชาของเขาออกมาในขณะที่เขาจ้องมองราชาศักดิ์สิทธิ์ด้วยความตกใจ เขาพูดตะกุกตะกัก “ปิงเทียน เจ้าพูดว่าอะไร ? เจี้ยนเฉินบ่มเพาะไม่ถึงพันปีงั้นหรือ ? อย่าเล่นตลกกับข้า ข้าจะยอมรับข่าวที่ไม่น่าเชื่อเช่นนี้ได้อย่างไร ? ”
“หากเจ้าไม่เชื่อข้า เจ้าสามารถถามเจี้ยนเฉินได้ด้วยตัวเอง” ราชาศักดิ์สิทธิ์กล่าว สายตาของเขาที่มีต่อเจี้ยนเฉินนั้นเต็มไปด้วยความประหลาดใจราวกับว่าเขากำลังศึกษาสมบัติที่ยิ่งใหญ่
“เจี้ยนเฉิน จริงหรือไม่ ? เจ้าบ่มเพาะมาน้อยกว่าพันปีจริง ๆ หรือ ? ” ผู้พิทักษ์จักรวรรดิสูงสุดจ้องมองเจี้ยนเฉินในขณะที่เขาพูดอย่างเร่งรีบ ข่าวนี้น่ากลัวเกินไป ถ้ามันแพร่ออกไป มันก็เพียงพอแล้วที่จะนำพายุมาสู่ที่ราบทั้บง 49 แห่งและดาวเคราะห์ที่ยิ่งใหญ่ 81 ดวงแห่งโลกเซียน ตระกูลสูงสุดนับไม่ถ้วนและจักรวรรดินิรันดร์จะดาหน้ามาหาเขา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ
จบแล้วหรอ...
ทำไมยังไม่ลงบทใหม่...
ลงครั้งละ สี่ ห้า บท ได้ไหม...
กรุณาลงบทครั้งละหลายบทหน่อยนะครับ ชอบ ๆ...
รออ...
ตอน 1419-1420 หายครับ...
จบแล้ว......
มีต่อไหมครับ...
เมื่อไรจะอัพเดทค้าบ รอนานแล้ว...
ต่อๆๆๆ...