เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1858

ตอนที่ 1858: ภูเขาหยินเจ็ดทลาย

“ฝ่าบาทต้องล้อเล่นแน่ ๆ ลัทธิปีศาจชั้นฟ้านั้นมีอิทธิพลมากแม้กระทั่งผู้ที่ยืนอยู่บนจุดสูงสุดของที่ราบทั้งหมดก็ยังกลัวพวกเขา ถ้าลัทธิปีศาจชั้นฟ้ามาสร้างปัญหาขึ้นจริง ๆ คนที่มีพลังอันน้อยนิดอย่างข้าจะทำอะไรได้ ไม่ต้องเอ่ยถึงเรื่องที่จะหยุดพวกเขาเพราะมันแทบจะเป็นไปไม่ได้เลย” เจี้ยนเฉินยิ้มอย่างขมขื่น

ราชาศักดิ์สิทธิ์ส่ายหน้าเบา ๆ “ลัทธิปีศาจชั้นฟ้านั้นทรงพลังจริง ๆ ไกลเกินกว่าที่เราอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ปิงเทียนสามารถจัดการได้ อย่างไรก็ตาม เจ้าไม่จำเป็นต้องกังวล เจี้ยนเฉิน เมื่อกองทัพที่เก้าของลัทธิปีศาจชั้นฟ้าเข้าโจมตีอาณาจักรอันศักดิ์สิทธิ์สามหม้อยา พวกเขาได้รับความสนใจจากจักรวรรดิโบราณทางภาคใต้. แม้แต่ผู้ปกครองสูงสุดของภาคใต้ จักรวรรดินิรันดร์ตะวันโลหิตก็ยังให้ความสนใจกับสถานการณ์ของอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์สามหม้อยาตลอดเวลา หากลัทธิปีศาจชั้นฟ้ายังคงเดินหน้าอย่างไม่หยุดยั้ง องค์กรขนาดใหญ่และนิกายต่าง ๆ ในภูมิภาคทางใต้ก็จะหมดความอดทน พวกเขาจะยืนหยัดเพื่อหยุดยั้งพวกนั้นอย่างแน่นอน”

“ฝ่าบาทกำลังพยายามจะบอกว่าเหล่าจักรวรรดิจะช่วยอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์สามหม้อยาในการต่อสู้กับลัทธิปีศาจชั้นฟ้างั้นหรือ ? ” เจี้ยนเฉินถาม เขาใส่ใจเรื่องนี้อย่างจริงจัง

เขาไม่ได้สนใจเกี่ยวกับความอยู่รอดของอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์สามหม้อยา เขาสนใจว่าจะมีใครบ้างไหมที่จะทำอะไรบางอย่างเกี่ยวกับพฤติกรรมที่ไม่เชื่อฟังของลัทธิปีศาจชั้นฟ้า

นี่เป็นสิ่งสำคัญสำหรับเขา เพราะมันจะส่งผลโดยตรงต่อสิ่งที่เขาจะเลือกทำเมื่อเขาเข้ามาพบปะกับลัทธิในอนาคต

“ อาณาจักรศักดิ์สิทธิ์สามหม้อยานำตัวเองตกลงไปสู่การทำลายล้าง แม้ว่าพวกเขาจะมีราชาเทพ 3 คน แม้ว่าพวกเขาจะร่วมมือกัน แต่พวกเขาก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของกองทัพที่เก้า หากไม่มีสิ่งใดผิดแปลกเกิดขึ้น อาณาจักรอันศักดิ์สิทธิ์สามหม้อยาจะถูกลบออกจากแผนที่ของที่ราบเมฆาในไม่ช้า”

“อย่างไรก็ตาม การโจมตีของลัทธิปีศาจชั้นฟ้าต่ออาณาจักรศักดิ์สิทธิ์สามหม้อยาเป็นข้อจำกัดที่จักรวรรดิในภูมิภาคสามารถยอมรับได้ หากลัทธิปีศาจชั้นฟ้านั้นกล้าหาญพอที่จะโจมตีอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์นวดาราหรือแม้แต่อาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ปิงเทียน เหล่าจักรวรรดิก็จะยืนหยัดเพื่อหยุดพวกเขาอย่างแน่นอน พวกเขาจะไม่เพียงแค่เฝ้าดูลัทธิปีศาจชั้นฟ้าเสริมสร้างอิทธิพลในขณะที่ไม่ทำอะไรเลย ด้วยเหตุนี้จึงไม่มีเหตุผลที่จะต้องกลัวลัทธิในตอนนี้” ราชาศักดิ์สิทธิ์กล่าวอย่างสงบ เขาพูดโดยไม่มีอารมณ์ใด ๆ ทำให้เขาดูสงบและใจเย็น

หลังจากนั้นเขาจ้องเจี้ยนเฉินอย่างลึกซึ้งและต่อเนื่อง “ดังนั้นเมื่อเจ้าเจอผู้คนจากลัทธิ เจ้าจะไม่ต้องกังวลกับการแก้แค้นในเวลาแบบนี้ แม้ว่าเจ้าจะฆ่าพวกเขาโดยตรงก็ตาม หากพวกเขาลงมือก่อนอย่างไร้ความปราณี พวกเขาจะเดือดร้อนอย่างหนัก แน่นอนว่าพวกเขาจะไม่กล้าพอที่จะประกาศสงครามกับจักรวรรดิโบราณหลายแห่งในเวลาเดียวกัน นอกจากนี้ ภาคใต้ของเราก็มีจักรวรรดินิรันดร์เช่นกัน”

เจี้ยนเฉินนั่งบนเก้าอี้หินอย่างเงียบ ๆ เขาคิดว่าทำไมราชาศักดิ์สิทธิ์ถึงบอกเขาถึงเรื่องนี้ ราวกับว่าเขามั่นใจว่าผู้คนจากลัทธิจะมา และเขาหวังว่าเจี้ยนเฉินสามารถหยุดหรือฆ่าพวกเขาได้ด้วยตัวเอง

“ในฐานะที่เป็นราชาเทพผู้ยิ่งใหญ่ จึงไม่น่าเป็นไปได้ที่ราชาศักดิ์สิทธิ์จะพูดสิ่งที่ไร้ประโยชน์เหล่านี้โดยไม่มีเหตุผลอันสมควร ผู้คนจากลัทธิจะมาที่อาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ปิงเทียนจริงหรือไม่ ? และพวกเขาจะมาหาหลิงเฮ่ากงจริงหรือ ? ” เจี้ยนเฉินสงสัย เขาค่อนข้างไม่แน่ใจ

อย่างไรก็ตาม เจี้ยนเฉินกลายเป็นสหายกับหลิงเฮ่ากงเมื่อนานมาแล้ว แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้ใช้เวลาอยู่ด้วยกันในสุสานของราชาเทพต้วนมู่นานนัก แต่พวกเขาทั้งสองก็มีมิตรภาพที่ลึกซึ้ง ตราบใดที่เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับหลิงเฮ่ากงและตระกูลหลิง เจี้ยนเฉินก็จะไม่นิ่งเฉย

หากผู้คนจากลัทธิปีศาจชั้นฟ้าเข้ามาสร้างความยุ่งยากให้กับตระกูลหลิง เจี้ยนเฉินจะทำทุกอย่างเพื่อที่จะออกไปช่วยพวกเขาแม้จะไม่มีคำขอของราชาศักดิ์สิทธิ์

แน่นอนว่ามันจะเป็นไปได้หากว่าพวกเขาไม่ใช่ราชาเทพ

หลังจากนั้น ในที่สุดเจี้ยนเฉินก็มีโอกาสระบุว่าทำไมเขาถึงมา เขาถามราชาศักดิ์สิทธิ์เกี่ยวกับสมบัติสวรรค์อื่น ๆ ที่สามารถเยียวยาวิญญาณเหมือนบัวดึงวิญญาณ เขาต้องการรวบรวมบางอย่างเพื่อให้เขาสามารถปลุกไคยะได้