เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1904

ตอนที่ 1904 – พลังของเจี้ยนเฉิน (3)

เจี้ยนเฉินและเฉินเจี้ยนทั้งสองสังเกตเห็นว่ามีผู้พิทักษ์ที่พุ่งตรงไปหาไคยะ อย่างไรก็ตาม พวกเขาทั้งคู่กำลังยุ่งอยู่กับคู่ต่อสู้และไม่สามารถสลัดให้หลุดพ้นได้ในทันที และถึงแม้ว่าพวกเขาจะสลัดคู่ต่อสู้ออกไปได้ชั่วคราว แต่มันก็สายเกินไป

ไคยะอยู่ไม่ไกลจากผู้พิทักษ์หญิง ด้วยการฝึกฝนของผู้พิทักษ์หญิงที่เป็นขั้นเหนือเทพ นางต้องการเพียงแค่เสี้ยววินาทีก่อนที่จะไปถึงไคยะ นางเหวี่ยงพัดของนางเบา ๆ และสร้างกระแสปราณกระบี่ที่เหมือนฝนพุ่งเข้าหาไคยะ

ตาของไคยะหรี่แคบลงอย่างกะทันหัน ในช่วงเวลาความเป็นความตายนี้ นางไม่ได้กลายเป็นคนเฉื่อยชาเลย กลับกัน นางจ้องไปที่การโจมตีของปราณกระบี่ด้วยความสนใจ

ตอนนี้นางเป็นเพียงเซียนจักรพรรดิ ดังนั้นนางจึงอ่อนแอเหมือนมดต่อหน้าขั้นเหนือเทพช่วงกลาง มันเป็นไปไม่ได้เลยที่นางจะรอดพ้นจากการโจมตีของขั้นเหนือเทพช่วงกลางได้แม้กระทั่งมองเห็นมัน

อย่างไรก็ตาม ด้วยความประหลาดใจของนาง นางสามารถเห็นการเคลื่อนไหวของผู้พิทักษ์หญิงทุกคนอย่างชัดเจน เวลาดูเหมือนจะช้ามากในสายตาของนาง นางเห็นวิถีของปราณกระบี่อย่างชัดเจน ในขณะที่พวกมันพุ่งเข้ามาหานางเหมือนพายุ

น่าเสียดายที่แม้ว่าไคย่าจะมองเห็นทุกสิ่ง แต่ในท้ายที่สุดนางก็ยังคงอ่อนแอ นางไม่สามารถหลบการจู่โจมได้

นางรู้ดีว่าจะเกิดอะไรขึ้นถ้านางถูกโจมตี จะไม่มีความหวังในการอยู่รอด นอกจากปล่อยให้วิญญาณของนางแตกสลายไปแม้กระทั่งศพของนางก็ไม่สมบูรณ์

อย่างไรก็ตาม ในเวลานี้เมื่อนางต้องเผชิญกับความตาย จิตใจของนางกลับสงบลงเป็นพิเศษ ในขณะที่สีหน้าของนางไม่เปลี่ยนแปลงเลย

ถ้าเจี้ยนเฉินเห็นไคยะในตอนนี้ เขาก็จะเต็มไปด้วยความสงสัยอย่างแน่นอนเพราะนางดูเหมือนจะเป็นคนที่แตกต่างไปจากไคยะคนที่เขาเคยรู้จัก

พวกนางยังคงเป็นคนคนเดียวกัน แต่จิตใจและตัวตนของนางดูเหมือนจะเป็นของคนอื่น

“โอ๊ะ ! ”

บนท้องฟ้า เจี้ยนเฉินเปล่งเสียงดังในขณะที่เขาต่อสู้กับผู้พิทักษ์ทั้งสอง จิตสังหารเพิ่มขึ้นจากร่างของเขา ตัวตนของเขากลายเป็นที่น่าประหลาดใจอย่างมาก ในขณะนั้นดวงตาทั้งสองของเขาดูเหมือนจะกลายเป็นสีขาวเงินเมื่อพวกมันทอประกายปราณกระบี่อันแหลมคม

เขาพร้อมแล้วที่จะใช้ปราณกระบี่ลึกซึ้งเพื่อฆ่าผู้พิทักษ์หญิงโดยตรงในขณะที่ไคยะตกอยู่ในอันตราย

ในขณะเดียวกัน สีหน้าของซางกวนมู่เอ๋อก็เปลี่ยนไปในบริเวณต้องห้ามของตระกูลเทียนหยวน นางลอยอยู่ในอากาศ ในเวลาเดียวกัน พิณของนางได้ปรากฏตัวขึ้นเงียบ ๆ นางวางมันลงบนหัวเข่าของนางและกำลังจะให้การสนับสนุน

ในขณะนั้น นางไม่สามารถทำตามคำแนะนำของเจี้ยนเฉินเพื่อซ่อนความแข็งแกร่งของนางเอาไว้ได้

อย่างไรก็ตาม เมื่อเจี้ยนเฉินกำลังจะใช้ปราณกระบี่ลึกซึ้งของเขาและซางกวนมู่เอ๋อกำลังจะเล่นพิณของนาง ทันใดนั้นแสงสีฟ้าก็ปรากฏตัวขึ้นทันที มันมาถึงด้านหน้าไคยะก่อนเจี้ยนเฉินและซางกวนมู่เอ๋อร์ มันคลี่เป็นแผ่นสีฟ้าขนาดใหญ่ที่ยืนอยู่ตรงหน้านาง

ติ๊ง ติ๊ง ติ๊ง ติ๊ง …

ปราณกระบี่ที่เหมือนฝนกระทบแผ่นสีฟ้าและพวกมันก็แตกกระจายกันไป พวกมันเปลี่ยนเป็นพลังงานอันทรงพลังที่ทำลายล้าง สร้างความอลหม่านในเมืองโดยการโยนสิ่งปลูกสร้างขึ้นไปในอากาศและสร้างรอยร้าวขนาดใหญ่บนพื้นดิน

“เฉินหลง ? ” ดวงตาของเจี้ยนเฉินหรี่ลง เขาตรวจสอบด้านล่างของเขา ด้วยการรับรู้ของวิญญาณของเขาและเห็นทุกอย่างชัดเจน ทันใดนั้นเขาก็ตกตะลึง

เขาไม่เคยคิดว่าปรมาจารย์เฉินหลงจะช่วยไคยะจริง ๆ ในช่วงเวลาที่สำคัญเช่นนี้

ในพื้นที่ต้องห้ามของตระกูล ซางกวนมู่เอ๋อก็ตกตะลึงเช่นกัน นางจ้องมองไปในทิศทางของไคยะแล้วผลักพิณของนางออกไป

ปรมาจารย์เฉินหลงยืนอยู่ด้านหลังแผ่นสีน้ำเงิน เขายืดมือขวาของเขาและควบคุมแผ่นที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางกว้างสามเมตร ไม่ว่ามันจะมีความรุนแรงแค่ไหน แต่แผ่นก็ปิดกั้นมันได้อย่างง่ายดาย

“เจ้าเป็นใคร ? เจ้าต้องการที่จะเป็นศัตรูกับสำนักจิตวิญญาณปฐพีหรือ ? ” ผู้พิทักษ์หญิงเดือดดาล สีหน้าของนางมืดครึ้มลงอย่างมาก พวกเขามาเพื่อทำลายตระกูลเทียนหยวน เพื่อศิษย์น้องหยานของพวกเขา แต่พวกเขาไม่เคยคิดเลยว่าพวกเขาจะถูกหยุดยั้งครั้งแล้วครั้งเล่า มันทำให้นางโมโห