เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1930

ตอนที่ 1930 – ภาคเหนือ

ผู้หญิงที่ชื่อเทียนซวงอดไม่ได้ที่จะรู้สึกอยากรู้อยากเห็นมากขึ้นเมื่อนางเห็นว่าสีหน้าของนางฟ้าเฮายู่ได้เปลี่ยนไปอย่างฉับพลัน นางถามด้วยความสับสน “พี่สาวเฮายู่เกิดอะไรขึ้นที่ทำให้เจ้าตื่นตระหนกเป็นอย่างมาก ? ข้าไม่เคยเห็นท่านแสดงสีหน้าแบบนี้มาก่อนเลย”

ขณะที่นางพูด นางก็ยืนขึ้นและยื่นนิ้วเรียวยาวไปทางส่วนลึกของพระราชวัง

ด้วยเหตุนั้น ลำแสงก็พุ่งลงมาในทันทีจากบริเวณที่ต้องห้ามในส่วนลึกของพระราชวัง มันเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว ก่อนที่จะมาถึงตรงหน้าเทียนซวงในพริบตา

มันเป็นแผ่นหยกสีขาวที่มีความกว้างเพียง 30 เซนติเมตร จารึกที่ซับซ้อนและลึกซึ้งนั้นกระพริบอยู่บนมันพร้อมกับเศษเสี้ยวของพลังงานโลก มันครอบครองพลังแห่งกฎ

แผ่นอาคมเส้นทางสวรรค์เป็นวัตถุเทพ แม้กระทั่งขอบเขตตั้งต้นจำนวนที่ไม่มีที่สิ้นสุดก็มีเพียงแค่วัตถุเซียนจำนวนไม่มาก ดังนั้นคุณค่าของวัตถุเทพจึงปรากฏอย่างชัดเจน

แม้ว่าแผ่นอาคมเส้นทางสวรรค์จะเป็นเพียงวัตถุเทพประเภทสนับสนุน แต่คุณค่าของมันก็ยังคงน่าตกตะลึง ในบางครั้งมันก็มีประโยชน์มากกว่าวัตถุประเภทโจมตีหรือป้องกัน

การใช้ประโยชน์จากแผ่นอาคมเส้นทางสวรรค์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคือการส่งผ่านผู้คนไปยังสถานที่ที่ห่างไกลมาก ตราบใดที่บางคนมีแผ่นอาคมเส้นทางสวรรค์ พวกเขาจะสามารถไปถึงที่ใดก็ได้บนที่ราบ มันมีพลังในการขนส่งผู้คนข้ามที่ราบ

อย่างไรก็ตาม การเคลื่อนย้ายข้ามที่ราบในแต่ละครั้งจะมีค่าใช้จ่ายสูงมาก

แม้แต่ราชาเทพก็ไม่สามารถแบกรับค่าใช้จ่ายเช่นนั้นได้

“พี่สาว นี่เป็นเหรียญผลึกสามสี” เทียนซวงส่งแผ่นอาคมเส้นทางสวรรค์ให้นางฟ้าเฮายู่ แล้วนางยังมอบเหรียญผลึกสีชมพูที่ส่องประกายสามสีแก่นางฟ้าเฮายู่ด้วย

นางฟ้าเฮายู่รับแผ่นอาคมและวางเหรียญผลึกไว้ตรงกลาง พลันแผนที่ขนาดใหญ่ซึ่งเป็นภาพมายาก็ปรากฏขึ้นจากจานค่ายกล

แผนที่ภาพมายาครอบคลุมพื้นที่ห้าภูมิภาคของที่ราบเมฆาอย่างสมบูรณ์ จากแผนที่ภาพมายาเราสามารถเห็นได้อย่างชัดเจนว่ามหาสมุทรที่ไม่มีขอบเขตแบ่งห้าภูมิภาค

พลังงานการส่งตัวปรากฏขึ้นและนางฟ้าเฮายู่หายตัวไปจากสวนลอยฟ้า ทิ้งภาคเหนือไว้ผ่านแผ่นอาคม

การต่อสู้ระหว่างอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ปิงเทียนและลัทธิปิศาจชั้นฟ้ายังคงดำเนินต่อไปในภาคใต้ของที่ราบเมฆา ในถ้ำที่มืดสลัวไกลจากสนามรบ เจี้ยนเฉินนอนอย่างไร้พลังอยู่บนพื้นที่เปียกชื้นและหนาวเย็น การใช้พลังจิตวิญญาณทำให้เขารู้สึกเวียนศีรษะและเกือบหมดสติไปหลายครั้ง

อย่างไรก็ตาม เขาทนทุกอย่างในขณะที่เขากัดฟันของเขา

“หย่าซีเหลียน ร่างกายของเจ้าอ่อนแอเกินไป เจ้าไม่มีทางที่จะอดทนต่อพลังงานนี้ได้” เจี้ยนเฉินกัดฟันพูดในขณะที่เขาพยายามทำให้ดีที่สุดเพื่อถ่วงเวลา

หย่าซีเหลียนยิ้มเมื่อนางมองเจี้ยนเฉินอย่างยั่วยวน “ น้องชายตัวน้อย เจ้าไม่ต้องกังวลกับพี่สาว ในฐานะจิ้งจอกสวรรค์เก้าหาง ข้ามีวิธีจัดการกับปัญหานี้โดยธรรมชาติอยู่แล้ว เจ้าเคยได้ยินเรื่องความสมดุลของหยินและหยางหรือไม่ ? ”

“ แต่มันไม่สำคัญว่าถ้าเจ้าจะเคยได้ยินมาก่อนหรือไม่ ข้าจะแสดงให้เจ้าเห็นความสุขของความสมดุลของหยินและหยางในไม่ช้า ข้ารับประกันคุณว่าเจ้าจะตกหลุมรักมันอย่างลึกซึ้ง”

หย่าซีเหลียนวางเจี้ยนเฉินเบา ๆ นางใช้ผ้าเช็ดหน้าเช็ดเลือดอย่างช้า ๆ กับเจี้ยนเฉิน เมื่อนิ้วสีขาวนุ่มและเรียวของนางสัมผัสกับผิวหนังของเจี้ยนเฉิน เขารู้สึกว่ามันเหมือนไฟฟ้าช็อต

เห็นได้ชัดว่ามันเป็นเพียงแค่การสัมผัสทางผิวหนัง แต่เมื่อหย่าซีเหลียนทำเช่นนั้น ไม่อยากจะเชื่อว่ามันน่าพอใจ

“ วิธีการบ่มเพาะของข้าแตกต่างกัน แม้แต่ความสมดุลของหยินและหยางก็ไร้ประโยชน์ เจ้าสามารถสร้างสมดุลพลังงานทั้งหมดในโลกผ่านทางนั้นได้หรือไม่ ? ” เจี้ยนเฉินพยายามอย่างต่อเนื่องเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจของนาง

“ฮิฮิ เราจะรู้ได้อย่างไรถ้าเราไม่ลอง? ถ้ามันใช้งานไม่ได้ ข้าจะยอมแพ้แล้ว” หย่าซีเหลียนกระพริบตา การกระทำทั้งหมดของนางมีประสิทธิภาพอย่างยิ่งต่อมนุษย์ แม้แต่ผู้ที่มีความตั้งใจแน่วแน่ก็ยังต้องดิ้นรนเพื่อต่อต้านมัน นางพูดอย่างเย้ายวนว่า “น้องชายตัวน้อย เจ้ากำลังพยายามอย่างหนักที่จะทำให้ข้าผิดหวัง ข้าไม่งดงามงั้นหรือ ? ”

หย่าซีเหลียนบิดตัวเบา ๆ บนร่างของเจี้ยนเฉิน ในขณะที่เสื้อผ้าของนางหลุดออกจากร่างกายช้า ๆ เผยให้เห็นผิวสีขาวผ่องราวหิมะของนาง

เจี้ยนเฉินกัดลิ้นของเขาอย่างหนัก มันถูกทำให้กลายเป็นเนื้อสับ ภายใต้แรงดึงดูดและยั่วยวนของหย่าซีเหลียน เขาเป็นเหมือนเรือลำเล็ก ๆ ในทะเลที่ถูกโหมกระหน่ำซึ่งสามารถจมลงได้ทุกเวลา

ในไม่ช้า หย่าซีเหลียนก็เปลือยเปล่าไร้อาภรณ์บนร่างกาย เรือนร่างที่มีเสน่ห์ของนางถูกเปิดเผยออกมาอย่างหมดจด นางยืนขึ้นและหัวเราะคิกคัก “น้องชายตัวน้อย ข้างดงามหรือไม่ ? ”

เจี้ยนเฉินถอนหายใจ เมื่อสถานการณ์พัฒนาไปมากแล้วมันก็ไม่มีประโยชน์อะไรที่จะพยายามถ่วงเวลา เขารู้ว่าหย่าซีเหลียนกำลังจะเดินหน้าต่อไปกับเขา

เมื่อเจี้ยนเฉินจมลงสู่ความสิ้นหวัง ดวงตาของเขาก็หรี่แคบลง เขาจ้องมองอยู่เบื้องหลังหย่าซีเหลียน

หญิงสาวสวยในชุดสีขาวปรากฏตัวขึ้นเงียบ ๆ ในเวลานั้น

ผู้หญิงคนนั้นยืนอยู่ที่นั่นอย่างเงียบ ๆ ขณะที่นางยิ้มบาง ๆ นางยืนกอดอกของนางขณะที่นางเอามือท้าวคางของนาง นางจ้องไปที่ฉากรัญจวนด้วยความสนใจอย่างมาก