เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1931

ตอนที่ 1931 : พระราชวังของจักรวรรดิเสิ่นเตา

“คณิกา ? พี่สาวเฮายู่ เจ้าคิดจะ….” เทียนซวงพูดอะไรไม่ออกเมื่อได้ยินคำพูดของนางฟ้าเฮายู่ นางมองไปที่นางฟ้าเฮายู่ด้วยสายตาสับสนราวกับว่าเห็นบางอย่างที่ผิดปกติไป

แม้ว่านางคณิกานั้นมักจะชอบใช้เรือนร่างกับผู้ชาย แต่มันเกี่ยวข้องอะไรกับนางด้วย ? มันมีคนแบบนั้นนับไม่ถ้วนในโลกเซียน

ยิ่งกว่านั้นนางก็เป็นแค่เพียงราชาเทพ ด้วยฐานะของนางฟ้าเฮายู่แล้ว นางเบื่อจนอยากจะเล่นกับพวกราชาเทพแล้วหรือไร ?

ตอนนั้นเทียนซวงรู้สึกว่านางไม่เข้าใจความคิดของพี่สาวเฮายู่เอาเสียเลย

“น้องสาวเทียนซวง ข้าขอยืมยาปรับแต่งเก้าชีวิตหน่อย” นางฟ้าเฮายู่บอกกับเทียนซวง

เทียนซวงแปลกใจขึ้นมาเมื่อได้ยินแบบนั้น นางมองไปที่เจี้ยนเฉินซึ่งลอยอยู่ข้าง ๆ นางฟ้าเฮายู่และพูดขึ้นว่า “พี่สาวเฮายู่ ยาปรับแต่งเก้าชีวิตนั้นเป็นยาระดับเทพ เจ้าคิดจะใช้ยาระดับเทพนี้เพื่อรักษาชายผู้นี้หรือ ? มันไม่น่าเสียดายเกินไปหน่อยรึไง ? ”

ด้วยระดับการบ่มเพาะของเทียนซวงแล้ว เป็นธรรมดาที่นางจะมองเห็นเจี้ยนเฉิน แม้ว่าเขาจะถูกรายล้อมไปด้วยแสงจันทร์ก็ตาม

“พี่สาวเฮายู่ นี่ใครกัน ? เขาเป็นศิษย์ของเจ้ารึ ? เจ้าถึงได้ดูแลเขาดีนักถึงกับจะให้ยาปรับแต่งเก้าชีวิตกับเขา” เทียนซวงถามด้วยความสงสัย ด้วยการพลิกฝ่ามือก็มีขวดหยกปรากฏขึ้นในมือของนาง จากนั้นนางก็ได้โยนให้มันกับนางฟ้าเฮายู่

“นางฟ้าเฮายู่ นี่ยาปรับแต่งเก้าชีวิต ข้าไม่ได้มีติดตัวมากนัก”

“ไม่ต้องคิดมากไป น้องสาวเทียนซวง ข้าจะคืนยาที่ระดับสูงกว่านี้ให้กับเจ้าในอนาคต” เฮายู่ยิ้มออกมา จากนั้นนางก็ได้เอาเม็ดยาออกมาจากขวดก่อนจะป้อนเข้าไปในปากของเจี้ยนเฉิน

“เจ้าพูดเช่นนั้นไม่ได้ มันจะทำให้ข้าดูเป็นคนเห็นแก่ได้ ข้าแค่รู้สึกว่ามันไร้ค่ากับการใช้ยาที่ล้ำค่าเช่นนี้ไปกับเหนือเทพ ยาระดับเซียนขั้นสูงสุดนั้นน่าจะเพียงพอรักษาบาดแผลของเขาได้” เทียนซวงเอ่ยขึ้นมา

หลังจากที่กินยาเข้าไปแล้ว บาดแผลของเจี้ยนเฉินก็ฟื้นฟูด้วยความเร็วที่น่าเหลือเชื่อ เขาฟื้นฟูตัวเองได้อย่างรวดเร็วยิ่งกว่าการฟื้นฟูของร่างบรรพกาล

ด้วยยาระดับเทพนี้จึงทำให้ยาปรับแต่งเก้าชีวิตนั้นฟื้นฟูบาดแผลให้กับเจี้ยนเฉินได้ แม้ว่ามันจะเป็นเพียงยาระดับเทพขั้นต้นก็ตาม ในเวลาไม่กี่วินาที เจี้ยนเฉินก็ฟื้นฟูจนหายดี เขาถึงกับฟื้นฟูพลังวิญญาณขึ้นมาได้อย่างมากด้วย

เจี้ยนเฉินลืมตาขึ้น เมื่อมองผ่านแสงจันทร์ออกไปเขาก็พบนางฟ้าเฮายู่ที่ยืนอยู่ข้างกายเขา เมื่อเขาต้องการจะพูดบางอย่างออกมา นางฟ้าเฮายู่ก็สะบัดมือและพูดขึ้น “เจ้าอยู่นิ่ง ๆ ก่อน”

เจี้ยนเฉินพุ่งผ่านอากาศไปโดยยังมีแสงจันทร์รายล้อมตัว เขาพุ่งเข้าไปในพระราชวังของจักรวรรดิเสิ่นเตาโดยไม่อาจจะต้านทานได้แม้แต่น้อย

จักรพรรดิและศิษย์ของเทียนซวงอย่างหมานเย่เห็นทุกอย่าง แต่ก็ได้แต่ยืนนิ่ง ๆ พวกเขาสงสัยในตัวตนของเจี้ยนเฉิน เนื่องจากนางฟ้าเฮายู่นั้นถึงกับใช้ยาล้ำค่าเพื่อช่วยเขาเอาไว้

“พี่สาวเฮายู่ เจ้าคิดจะจัดการกับคนผู้นี้อย่างไรกัน ? เจ้าไม่อาจจะทิ้งนางไว้ที่นี่ตลอดไป มันจะเป็นการทำให้สังคมวุ่นวาย” เทียนซวงพูดขึ้นและชี้ไปที่หย่าซีเหลียนซึ่งลอยอยู่ในอากาศ

นางฟ้าเฮายู่จ้องมองหย่าซีเหลียนด้วยท่าทีเฉยเมย ก่อนจะนั่งลงไปแล้วพูดขึ้นว่า “ผู้หญิงคนนี้มักจะเปิดเผยเรือนร่างให้กับผู้ชายอยู่แล้ว ดังนั้นทิ้งนางไว้ที่นี่ก่อน เราจะจัดการนางเมื่อเขากลับมา” ตอนที่พูดนั้นนางก็ได้มองไปที่ เจี้ยนเฉินซึ่งนางได้โยนเข้าไปยังพระราชวัง บนใบหน้าของนางมีรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ปรากฏขึ้นมาซึ่งทำให้นางดูร้ายกาจขึ้นมาเล็กน้อย

ด้านในพระราชวัง มันมีน้ำพุร้อนอยู่ มีเสียงหัวเราะด้วยความพอใจดังขึ้นมาจากสองสาวงามที่เล่นน้ำอยู่ด้านใน เจี้ยนเฉินตกลงจากอากาศและตกลงไปในน้ำพุร้อน เขาตกลงไประหว่างกลางของผู้หญิงทั้งสองคน ทันใดนั้นน้ำก็กระจายออกมาจนทำให้เกิดระลอกคลื่น

น้ำพุร้อนแห่งนี้คือสถานที่ที่ได้รับการดูแลอย่างดีในพระราชวัง ชัดแล้วว่าผู้หญิงสองคนที่เล่นน้ำนี้ไม่คิดว่าจะมีใครตกมาจากฟ้าลงสู่น้ำพุร้อนได้ พวกนางตะลึงราวกับว่าไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น