เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 195

ตอนที่ 195: หลบหนีจากภัยพิบัติ

เจี้ยนเฉินพยายามลืมตาที่หนักอึ้งและได้เห็นเงารางเลือนก็เริ่มชัดเจนขึ้น สิ่งที่เขาเห็นเป็นอย่างแรกคือกระเบื้องมุงหลังคาเหลือหัวของเขา มีรอยแตกบนกระเบื้องนี้และมีแมงมุมคลานไปทั่ว พวกมันสนุกกับแมลงที่เข้ามาในติดใยของพวกมัน

เจี้ยนเฉินไม่ได้สนใจการเคลื่อนไหวของแมงมุม ขณะที่เขาหันไปมองรอบ ๆ ตัวเอง สิ่งที่เขาได้เห็นทั้งหมดคือเครื่องเรือนภายในห้องที่เขานอนที่เห็นได้เพียงเงาเป็นจุด ๆ อย่างไรก็ตาม เขาก็รู้ได้อย่างแน่ชัดว่ามันเป็นห้องเล็ก ๆ

ห้องพักค่อนข้างเรียบง่าย นอกเหนือจากโต๊ะไม้และเก้าอี้ไม้เก่า ๆ ก็ไม่มีอะไรอย่างอื่นอีก บนพื้นถ้ามันไม่ได้ถูกปูด้วยหินก็อาจจะเป็นอิฐ

นี่มันที่ไหนกัน ? เมื่อเห็นสภาพแวดล้อมที่เขาอยู่ เจี้ยนเฉินก็เริ่มสงสัยมากขึ้นแม้ว่าจะเหนื่อยมากก็ตามที ทันทีที่รู้สึกเจ็บปวด ความทรงจำก็หวนกลับเข้ามาในหัวเขาเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่พึ่งผ่านมา ก่อนที่เขาจะทรุดลงอีกครั้ง ในใจของเขาราวกับมีคลื่นยักษ์โหมกระหน่ำเข้ามา

เจี้ยนเฉินจำได้ว่าเขาถูกกระแทกตกหน้าผาจากฝีมือของเซียนปฐพี เขาตกลงมาที่น้ำและหมดสติไป แต่สิ่งที่เกิดขึ้นหลังจากนั้นเขาไม่รู้

ข้ายังไม่ตาย ดังนั้นที่ข้ารอดได้เพราะว่าใครบางคนยื่นมือเข้ามาช่วย เจี้ยนเฉินสรุปอย่างมีความสุขเล็กน้อย ตอนแรกเขาคิดว่าเขาตายแล้ว เขาไม่คิดว่าเขาจะมีชีวิตอยู่หลังจากที่ตกหน้าผา

ตระกูลฮาริโด้และตระกูลอื่น ๆ ที่โจมตีข้าที่เมืองฟินิกซ์ ข้า เจี้ยนเฉินจะไม่ยอมให้อภัยกับสิ่งที่เกิดขึ้นเหล่านี้ ความทรงจำของเขายังคงไหลเข้ามาในหัวอย่างต่อเนื่อง ขณะที่เขาเกิดความโกรธแค้นและชิงชังจนแสดงออกผ่านสายตา มือทั้งสองของเขากำแน่นขณะที่ย้ำชื่อเหล่านั้นซ้ำ ๆ อยู่ในใจ

ขณะที่เจี้ยนเฉินยืดตัว ความรู้สึกเจ็บปวดก็ไหลเข้ามาในร่างกายของเขาและเขาก็ไม่อาจทำอะไรได้ ทำได้เพียงปล่อยให้ความเจ็บปวดเหล่านั้นแล่นผ่านทั่วร่างกายของเขาไป

เมื่อความเจ็บปวดผ่านไป เจี้ยนเฉินก็สูดหายใจเข้าลึก ๆ ขณะที่เขานอนอยู่บนเตียง เขาจดจ่ออยู่กับร่างกายของเขาและรู้ว่าเขาแค่สวมเสื้อผ้าที่เรียบง่าย นอกจากนั้นเขาก็ยังสามารถรู้สึกได้ว่าบาดแผลบนร่างกายของเขานั้นได้ถูกพันไว้ด้วยผ้าพันแผลอย่างดี

จากนั้นสายตาของเจี้ยนเฉินก็มองไปที่บริเวณเอว เข็มขัดมิติของเขาหายไป

เข็มขัดมิติของข้าหายไปไหนแล้ว ? เจี้ยนเฉินเริ่มตื่นตระหนกเล็กน้อย ข้าวของทั้งหมดของเขารวมถึงมรดกตระกูลไป๋ที่มารดาของเขามอบให้ รวมทั้งแหวนมิติที่บิดาของเขาให้มาก็ถูกเก็บอยู่ในนั้น นอกจากนี้เขายังมีเหรียญม่วงเป็นหมื่น ๆ เหรียญเก็บอยู่ในเข็มขัดมิติของเขา ถ้าเขาทำเข็มขัดมิติหายไป ชีวิตของเขาก็แย่เช่นกัน

นอกจากนี้ในเข็มขัดมิติยังมีแกนอสูรระดับ 4 และ 5 ของเขาด้วย สิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งสำคัญที่สุดในการฝึกฝนของเขา

ดวงตาของเจี้ยนเฉินเต็มไปด้วยความตื่นตระหนกขณะที่เขาพยายามแผ่การรับรู้ของเขาไปทั่วห้องเพื่อหาเข็มขัดมิติของเขา อย่างไรก็ตาม สิ่งที่รออยู่คือความผิดหวังเพียงอย่างเดียว เนื่องจากเขาไม่อาจหาร่องรอยของเข็มขัดมิติได้

ก่อนที่เขาจะได้คิดอะไรเกี่ยวกับเข็มขัดมิติ สักพักเขาก็ได้ยินเสียงฝีเท้าเดินมาที่ห้องของเขา ประตูไม้เลื่อนเปิดออกและเห็นชายที่สวมกางเกงขาสั้น

ชายผู้นี้ดูเรียบง่าย ทำให้เขาดูค่อนข้างธรรมดา ในขณะที่ชายวัยกลางคนก้าวเข้ามาในห้อง เขาก็มองไปที่เจี้ยนเฉินพร้อมกับรอยยิ้ม ในที่สุดเจ้าก็ตื่นเสียที เจ้าหลับไปสองคืนเต็ม ๆ หากไม่ใช่เพราะว่าเจ้ายังหายใจอยู่ ข้าคงคิดว่าเจ้าตายแล้ว