เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1951

ตอนที่ 1951 : กลับมายังแนวหน้าอีกครั้ง

ด้วยฐานะของเจี้ยนเฉินในจักรวรรดิเสิ่นเตาแล้ว การยืมค่ายกลเคลื่อนย้ายนั้นไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร ความเป็นมิตรที่จักรพรรดิมีต่อเจี้ยนเฉินนั้นยังคงอยู่เช่นเดิม เขาพาเจี้ยนเฉินไปยังค่ายกลเคลื่อนย้ายในพระราชวังและอนุญาตให้เจี้ยนเฉินใช้มันได้โดยไม่สนใจว่าต้องเสียอะไรไป

หลังจากที่ปรับตำแหน่ง ค่ายกลก็ได้ทำงานทันที ด้วยพลังของมัน เจี้ยนเฉินที่ยืนอยู่ในค่ายกลก็ได้หายตัวไปในทันที

ในพระราชวังของจักรวรรดิจันทราสวรรค์ เมืองตะวันจันทรา ถนนเต็มไปด้วยเสียงพูดคุยและเสียงตะโกน เจ้าหน้าที่และสมาชิกระดับสูงขององค์กรเดินไปมาตามท้องถนนพร้อมกับผู้บ่มเพาะคนอื่น ๆ ร้านค้าแน่นขนัดทั้งสองข้างทางของถนนและเต็มไปด้วยผู้คน

ในฐานะจักรวรรดิโบราณที่อยู่ระดับเดียวกับจักรวรรดิเสิ่นเตา จักรวรรดิจันทราสวรรค์นั้นมีเมืองหลวงที่ไม่ได้ด้อยไปกว่าจักรวรรดิเสิ่นเตาเลย มีคนมีฐานะหลายคนในภาคใต้ได้มารวมตัวกันที่นี่

ที่ใจกลางเมืองนั้นมีอาคารที่เหมือนกับปราสาท ผู้คนได้ไปจับกลุ่ม 2-3 คนกันที่นั่น ใกล้ ๆ กันนั้นมีรอยสลักค่ายกลเคลื่อนย้าย 4 จุดที่พื้น

สองจุดนั้นค่อนข้างเล็ก มันมีเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 10 เมตร สำหรับอีกสองจุดนั้นมันมีขนาดใหญ่กว้างประมาณ 30 ม.ได้ ไม่ใช่แต่พลังงานที่มันมีนั้นแข็งแกร่งกว่าแต่มันยังซับซ้อนกว่าด้วย

ทุกคนในปราสาทต่างก็จ่ายเหรียญผลึกจำนวนต่าง ๆ ให้กับชายแก่ที่นั่นก่อนจะโดดเข้าไปยังจุดเคลื่อนย้ายที่กว้าง 10 ม.แล้วหายตัวจากที่นั่นไป

จุดเคลื่อนย้ายที่สองขนาดเล็กนั้นมีแสงสีขาวผันผวนอยู่ตลอด แต่ละครั้งที่แสงสีขาวหายไป มันจะมีคนจำนวนตต่าง ๆ ปรากฏตัวขึ้นมา

อันหนึ่งคือทางเข้าและอีกอันคือทางออก !

เทียบกับจุดเคลื่อนย้ายขนาดเล็กทั้งสองแล้ว จุดเคลื่อนย้ายอันใหญ่นั้นดูเงียบกว่า พวกมันไม่ได้ใช้มาหลายเดือนแล้ว

แต่ตอนนั้นเองจุดเคลื่อนย้ายใหญ่อันหนึ่งก็แผ่พลังงานออกมา พลังงานนี้แข็งแกร่งมากกว่าจุดเคลื่อนย้ายเล็กหลายเท่าตัว

“จุดเคลื่อนย้ายภาคกำลังทำงาน มีคนกำลังมาจากอีกภาค”

“จุดเคลื่อนย้ายภาคถูกใช้ไม่กี่ครั้งตลอดหลายปีที่ผ่านมา มันใช้เหรียญผลึกไปจำนวนมาก ข้าสงสัยว่าใครกันที่มาจากอีกภาค”

ผู้คนรอบ ๆ ต่างก็มองไปที่จุดเคลื่อนย้ายนั้นและพากันกระซิบกระซาบกัน

ภายใต้สายตาของทุกคนนั้น ได้มีชายหนุ่มวัยประมาณ 20 ปีปรากฏตัวขึ้นมา เขาสวมชุดสีขาวและปกปิดพลังของตัวเองเอาไว้ ผลก็คือเขาดูเหมือนกับคนธรรมดา

แต่ใบหน้าที่เด็ดเดี่ยว, หล่อเหลารวมถึงความเย็นชาที่เขามีในสายตานั้นทำให้หลายคนรู้สึกกดดันขึ้นมา

“ชายคนนั้นคงต้องเป็นนักสู้ ! ”

หลายคนรอบ ๆ จุดเคลื่อนย้ายคิด สายตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความอิจฉาและเคารพ

ชายหนุ่มคนนี้คือเจี้ยนเฉิน

เจี้ยนเฉินไม่ได้อยู่เฉย ๆ เมื่อเขาออกจากจุดเคลื่อนย้ายมา เขาก็เดินออกมานอกปราสาท เขาได้ซื้อแผนที่และรีบออกมาหลังจากที่จ่ายเงินเสร็จ เขาไม่ได้เสียเวลาเลยแม้แต่น้อย

ตอนที่เขาเลือกเส้นทางถอยให้กับตระกูลเทียนหยวนก่อนหน้านี้ เขาได้สร้างจุดเคลื่อนย้ายไว้ในจักรวรรดิจันทราสวรรค์ แต่จุดเคลื่อนย้ายนั้นห่างจากเมืองหลวงของจักรวรรดิจันทราสวรรค์ ผลก็คือเขาต้องรีบกลับไปยังที่ที่เขาสร้างจุดเคลื่อนย้ายเอาไว้ จากนั้นเขาถึงจะกลับไปยังอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ปิงเทียนได้ในเวลาที่สั้นที่สุด

ในฐานะผู้ปกครองของแคว้นตงอันแล้ว ตระกูลเทียนหยวนนั้นค่อนข้างเฉื่อยชา บรรยากาศที่น่าอึดอัดครอบคลุมไปทั่วทั้งตระกูลเทียนหยวน

นี่เพราะหัวหน้าตระกูลที่สนับสนุนตระกูลได้หายตัวไปหลายวันแล้ว

เจี้ยนเฉินคือทุกอย่างของตระกูลเทียนหยวน แม้ว่าตระกูลจะมีขั้นเหนือเทพหลายคนแต่พวกเขาก็ไม่ได้ใกล้เคียงกับ เจี้ยนเฉินเลย

ผลก็คือการหายตัวไปของเจี้ยนเฉินนั้นส่งผลต่อตระกูลอย่างมาก

“ข้าหวังว่าหัวหน้าตระกูลจะกลับมาได้อย่างปลอดภัย”

“ตระกูลเทียนหยวนไม่อาจจะทนรับการหายไปของเจี้ยนเฉินได้”

ตอนนั้น โม่หลิง, อันโดฟู และอดีตหัวหน้าตระกูลของตระกูลโม่อย่างโม่ซิงเฟิง ได้มารวมตัวกันด้วยสีหน้าที่กังวล

โม่ซิงเฟิงตอนนี้ได้กลายเป็นขั้นเทพแล้วหลังจากที่ได้รับทรัพยากรจำนวนมากจากตระกูลเทียนหยวนจนเขาได้กลายเป็นผู้อาวุโสของตระกูล