เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1998

ตอนที่ 1998: พลังของสายเลือด

“พลังจากสายเลือดของหมาป่านภาโบราณนั้นทรงพลังอย่างมาก ยกเว้นพลังที่อยู่ในกระบี่กระดูกที่ 9 นั้นเป็นเพียงเศษเสี้ยวของมัน หากเขาใช้ให้ดี สามารถบอกได้เลยว่าเขาจะไร้พ่ายในระดับเดียวกัน อย่างไรก็ตามถ้าเขาไม่ได้ทำ….” หงโม่ยิ้มอย่างลึกซึ้ง ด้วยสัมผัสวิญญาณที่ทรงพลังของเขาได้ห่อหุ้มสังเวียนเป็นตายไว้เรียบร้อยแล้ว เขาไม่ได้ให้ความสนใจกับเจี้ยนเฉินหรือหมาป่ากระบี่

“ดูเหมือนว่าหมาป่ากระบี่จะไม่ได้ทำให้เจ้าชอบนะ หงโม่ งั้นก็มาดูกัน ข้าไม่เชื่อว่าราชาเทพหมาป่ากระบี่ที่มีพลังจากสายเลือดหมาป่านภาโบราณจะแพ้ให้กับขั้นเหนือเทพ….”

…

การต่อสู้ระหว่างเจี้ยนเฉินและหมาป่ากระบี่นั้นรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ ในสังเวียนเป็นตาย พวกเขาวูบไปวาบมา พวกเขาปะทะกันอย่างรวดเร็วจนขั้นเหนือเทพหลายคนไม่อาจเห็นร่างของพวกเขาได้ พวกเขาสามารถเข้าใจได้ผ่านสัมผัสวิญญาณของพวกเขา

มีคนรู้ถึงความทรงพลังของราชาหมาป่า แม้ว่าเจี้ยนเฉินจะสู้กับราชาเทพขั้นต้นหลายครั้งในอดีต พวกเขาก็เทียบประสบการณ์ต่อสู้ของราชาหมาป่าไม่ได้

ในฐานะหัวหน้าของกลุ่มนักผจญภัย ราชาหมาป่ามีประสบการณ์สู้ที่เลวร้ายกว่าสาวกของนิกายขนาดใหญ่หลายแห่ง

เมื่อรวมกับสายเลือดที่พิเศษของราชาหมาป่าและร่างกายของเขาในฐานะสัตว์อสูร ทำให้การต่อสู้นั้นเกินกว่าราชาเทพมนุษย์ซะส่วนใหญ่ ท้ายที่สุดมันก็นำไปสู่การต่อสู้ระหว่างเจี้ยนเฉินและราชาเทพที่ยากเป็นพิเศษ

ในขณะนี้พลังงานจลที่ทรงพลังปรากฏขึ้นในสังเวียนเป็นตาย กระบี่กระดูกที่เหนือ 5-6 เล่มที่ด้านหลังของราชาหมาป่าส่องแสงประกายสีขาวเงิน พลังงานที่รุนแรงมากทำให้กระบี่กระดูกแต่ละเล่มเต็มไปด้วยความเร็วดั่งสายฟ้า

สายตาของเจี้ยนเฉินหรี่ลง พร้อมกับเสียงกรีดยาว กำปั้นซ้ายก็พุ่งออกไปพร้อมกับกฏของกระบี่และพลังบรรพกาลได้หยุดกระบี่กระดูกที่พุ่งเข้ามาที่หน้าผากของเขา

ทันใดนั้นเลือดก็กระเด็นและมือซ้ายของเขาก็กับมาอยู่ที่เดิม กระดูกในมือของเขาแตกเป็นเสี่ยง ๆ

กระบี่กระดูกเหลืออีกเพียงสี่เล่มก็เปล่งประกายคลื่นพลังออกมาพร้อมกับพร่าเลือนเข้าใส่เจี้ยนเฉินทันที

เจี้ยนเฉินไม่ได้พยายามหลบกระบี่เล่มที่ 4 มีความมุ่งมั่นในดวงตาของเขา เขาพุ่งเข้าหาตรง ๆ และปล่อยให้มันโจมตีร่างกายาของเขาโดยตรง กระบี่สายรุ้งในมือขวาของเขาส่องแสงจ้าในขณะที่เขาพุ่งไปยังศีรษะของราชาหมาป่าด้วยความเร็วสูง

เจี้ยนเฉินต้องการปะทะ กระบี่ต่อกระบี่ !

ราชาหมาป่าเข้าใจความตั้งใจของเจี้ยนเฉินอย่างชัดเจน เกิดความบ้าคลั่งปรากฏในดวงตาของเขาเช่นกัน เขาก็พร้อมที่จะแลกด้วยเช่นกัน

พรวด ! พรวด ! พรวด ! พรวด !

กระบี่กระดูกทั้ง 4 เล่มแทงไปยังร่างของเจี้ยนเฉิยในเวลาเดียวกัน มีกระดูกสีขาวโผล่ออกจากด้านหลังพร้อมกับเลือดที่หลั่งไหลกับพลังที่ทรงพลัง

อย่างไรก็ตามเจี้ยนเฉินไม่ได้ส่งเสียงใด ๆ เลือดไหลออกมาจากมุมปากขณะที่กระบี่ในมือขวาของเขาแทงไปที่หน้าผากของราชาหมาป่าด้วยความเร็วสูง มันพุ่งเข้าหาหน้าผากของราชาหมาป่าภายในไม่กี่วินาที

ในช่วงเวลาสำคัญนี้ ราชาหมาป่าเอียงหัวเล็กน้อยและหลบการโจมตีที่รุนแรงของเจี้ยนเฉิน ท้ายที่สุดมันก็เขากูถูกแทงคอ ความคมของมันเกือบจะตัดหัวของราชาหมาป่าไปได้ โชคดีที่ยังมีชิ้นเนื้อหลงเหลืออยู่

ในช่วงเวลาที่เจี้ยนเฉินขยับไม่ได้ กระบี่กระดูกทั้งสี่ในร่างกายของเขาก็ระเบิดขึ้นมาอย่างกระทันหัน ราวกับว่ามันต้องการฉีกร่างของเขาให้เป็นชิ้น ๆ มีเลือดพุ่งออกจากบาดแผลของเขา

พลังบรรพกาลแผ่ออกมาจากร่างกายของเจี้ยนเฉินเพื่อเพิ่มพลังป้องกันของร่างบรรพกาลจนถึงขีดสุดด้วยการอดทนต่อกระบี่กระดูก เขาจึงใช้กระบี่สายรุ้งฟันไปที่หลังของราชาหมาป่า

ติ้ง !