เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 200

ตอนที่ 200: วิบัติ

ทุกคนในหมู่บ้านที่อยู่ห่างออกไป 100 เมตรต่างก็มองดูเจี้ยนเฉินด้วยความตกใจ

มีเสียงดังกึกก้องห่างออกไป 2-3 กิโลเมตรทั่วทุกที่ ขณะที่เจี้ยนเฉินกระโดดขึ้นไปบนอากาศเหนือพื้น 50 เมตรก่อนที่จะกระแทกกำปั้นของเขาลงที่พื้นและทำให้เกิดแผ่นดินไหวครั้งใหญ่ ฝุ่นดินฟุ้งกระจายเต็มอากาศ ขณะที่กลุ่มชาวบ้านที่มองเห็นสิ่งนี้ต่างก็พากันอึ้งตะลึงและกำลังทำความเข้าใจว่ามันเกิดอะไรขึ้น

อาจจะกล่าวได้ว่ามันก็ไม่ได้พูดเกินจริงที่แสดงให้เห็นถึงความแข็งแกร่งเช่นนั้น พวกเขาไม่เคยพบเห็นมาก่อน คนในหมู่บ้านส่วนใหญ่เป็นคนที่ไม่เคยเดินทางไปในทวีปมาก่อน หรือมีความรู้ว่าเซียนเหล่านี้มีความแข็งแกร่งแค่ไหนจึงจะทำให้เกิดสิ่งเหล่านี้ได้ แม้กระทั่งหัวหน้าหมู่บ้านที่เป็นเซียนระดับสูงก็ยังรู้เรื่องภายนอกผ่านทางลมปากเท่านั้น หากการมองเจี้ยนเฉินที่กระโดดขึ้นท้องฟ้าและลงมาต่อยพื้นจนเกิดเป็นหลุมเป็นบ่อเหล่านี้ มันเป็นครั้งแรกที่เขาเห็น

ในขณะนี้ใบหน้าของชาวบ้านแต่ละคนต่างก็แสดงความตกใจอย่างมาก พร้อมกับชื่นชมอีกด้วย เห็นความเคารพนับถือในดวงตาของพวกเขาปะปนกับการไม่อยากจะเชื่อในทีแรก

แม้ว่าพวกเขาจะเห็นเหตุการณ์ที่น่ากลัวเหล่านี้ด้วยดวงตาของพวกเขาเอง พวกเขาก็ยังไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่พวกเขาเห็น เด็กคนนี้อายุน่าจะไม่เกิน 20 ปี แต่กลับมีพลังทำลายล้างสูงถึงเพียงนี้

เมื่อรู้สึกถึงการเคลื่อนไหวของพลังเซียนทำให้หัวใจของเจี้ยนเฉินเต็มไปด้วยความมั่นใจอย่างมาก ด้วยความแข็งแกร่งของเขาในปัจจุบันแม้ว่าจะยังไม่เพียงพอที่จะป้องกันตัวเองกับเซียนปฐพี แต่กับกลุ่มเซียนผู้เชี่ยวชาญพิเศษที่มักจะต้องทำให้เขาหลบหนีตลอดเวลาและไม่อาจใช้จิตวิญญาณกระบี่เป็นไพ่ตายสุดท้ายของเขา

เจี้ยนเฉินมองกระบี่วายุโปรยในมือขวาของเขา หลังจากที่เขาทะลวงขึ้นมาเป็นเซียนผู้เชี่ยวชาญพิเศษ ตัวเขาก็สามารถบอกได้เช่นกันว่ากระบี่วายุโปรยของเขาก็มีความเปลี่ยนแปลงเช่นกัน กระบี่ของเขาในตอนนี้ดูเหมือนจะเงางามกว่าแต่ก่อน ใบมีดของมันสามารถส่องสะท้อนได้ราวกับกระจกและมีแสงประกายสีขาวที่พร่างพราว ประกายแสงของมันดูเหมือนจะไม่มีอะไรที่น่าทึ่งนักในตอนแรก แต่ประกายแสงเหล่านี้สามารถตัดหิน ฟันเหล็กได้ด้วยพลังที่ไม่อาจจินตนาการได้

นอกจากนี้ความแข็งแกร่งของกระบี่วายุโปรยยังได้รับการพัฒนาขึ้นมามากมายเช่นกัน เจี้ยนเฉินมั่นใจว่าพลังของเขานั้นแตกต่างจากตอนที่เขาเป็นเซียนผู้เชี่ยวชาญ ใครก็ตามที่ต้องการทำลายกระบี่ที่กว้าง 2 นิ้วของเขาเล่มนี้จะต้องพบว่ามันเป็นเรื่องยากมากที่จะทำเช่นนั้น

เจี้ยนเฉินมองดูรอบ ๆ ตัวเขาและเห็นห้องที่เสียหายยับเยิน เขามีใบหน้าที่ขมขื่นขณะที่เขาเดินไปหารอสโก้ซึ่งอยู่ห่างออกไป 100 เมตรช้า ๆ และพูดด้วยความเสียใจว่า ท่านลุง ข้าเสียใจจริง ๆ ที่ข้าทำลายห้องของท่าน

แม้ว่ารอสโก้จะแอบตกใจอย่างมากกับพลังของเจี้ยนเฉิน แต่เขาก็เป็นทหารรับจ้างที่มีประสบการณ์ ดังนั้นเขาจึงสามารถยับยั้งอารมณ์ของเขาได้อย่างรวดเร็ว เขาตบไหล่เจี้ยนเฉินและหัวเราะ ไม่ต้องห่วงหรอก มันไม่ได้มีอะไรมากไปกว่าห้องพักเท่านั้น สิ่งที่เราต้องการคือเวลาและมันก็สามารถสร้างใหม่ได้ เจ้าหนุ่ม ข้าได้มองพลาดอย่างมากตอนนี้ ข้าไม่คิดว่าเจ้าจะแข็งแกร่งขนาดนี้ตั้งแต่ยังเยาว์ ข้าตกใจจริง ๆ รอสโก้พูดด้วยน้ำเสียงอันตื่นเต้นของเขา

ฮ่าฮ่า น้องเจี้ยนเฉินไม่ต้องสุภาพเกินไปนัก มันเป็นแค่ห้องเล็ก ๆ เราสามารถสร้างมันใหม่ได้ภายใน 3 ชั่วยามหรือน้อยกว่า แต่พลังของน้องเจี้ยนเฉินทำให้พวกเราได้เปิดหูเปิดตาจริงๆ ทุกคนไม่คิดเช่นนั้นหรือ ? หัวหน้าหมู่บ้านหัวเราะด้วยความดีใจ

ใช่ ถูกต้อง..

ทุกคนที่อยู่ด้านหลังหัวหน้าหมู่บ้านขานรับและพูดด้วยความเคารพและนับถือ