เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 2014

ตอนที่ 2014: พลังของเสียงหอน

ปราณกระบี่สองเส้นเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วมาก มันไม่สนใจระยะทางและไปถึงหน้าผากของสัตว์อสูรเนบิวล่าทั้งสองตัวขณะที่พุ่งออกไป

พรวด ! พรวด !

สัตว์อสูรเนบิวล่าราชาเทพขั้นต้นสองตัวไม่อาจตอบสนองได้ทันต่อปราณกระบี่ทั้งสองเส้นและปล่อยให้มันทะลุหัวกระโหลกที่ใหญ่โตของมันไป

ทันใดนั้น ร่างกายของพวกมันก็แข็งเกร็งและล้มลงอย่างรวดเร็วและดวงตาที่ชั่วร้ายของพวกมันก็กลายเป็นเบิกโพลง สัญญาณชีวิตของมันได้หายไปจากร่างกายของพวกมันแล้ว

หลังจากที่ใช้ปราณกระบี่ทั้งสองเส้นไปแล้ว พลังวิญญาณของเจี้ยนเฉินก็หายไปครึ่งหนึ่ง

โชคดีที่วิญญาณของเขาบรรลุถึงราชาเทพแล้ว มันมีพลังมากกว่าที่เคยเป็นมา การปล่อยปราณกระบี่ลึกซึ้งทั้งสองไม่อาจทำให้พลังวิญญาณของเขาหมดได้อีกแล้ว

มองไปที่สัตว์อสูรเนบิวล่าที่ตายไปสองตัว ดวงตาของเจี้ยนเฉินก็เบิกกว้าง เขาพบว่าหลังจากที่วิญญาณของเขาบรรลุถึงขั้นราชาเทพแล้ว พลังของปราณกระบี่ของเขาก็เพิ่มขึ้นด้วยเช่นกัน ไม่อย่างนั้นเมื่อเขาใช้พลังปราณทั้งสองนี้ในระดับเดียวกันเขาต้องใช้พลังวิญญาณไปถึงหนึ่งในสามและพลังทำลายของมันก็ไม่ถึงระดับนี้

อย่างไรก็ตามเมื่อเขาใช้พลังไปถึงครึ่งหนึ่ง ส่วนที่เหลือของมันได้เพิ่มความแข็งแกร่งของปราณกระบี่ลึกซึ้ง

เจี้ยนเฉินไม่ได้หยุด เขาใช้ปราณระบี่เพื่อตัดหัวของสัตว์อสูรเนบิวล่าออกเป็นชิ้น ๆ และเอาผลึกพลังงานที่มีขนาดเท่ากำปั้นออกมาจากหัวของพวกมัน ในเวลาเดียวกันเขาก็ใช้ผนึกและใช้กระบี่ต้าหลัวกับสัตว์อสูรเนบิวล่าราชาเทพที่กำลังสู้กับไคยะ

สัตว์อสูรเนบิวล่ากำลังพัวพันอยู่กับไคยะพร้อมกับสัตว์อสูรเนบิวล่าตัวอื่น ๆ ที่มีความแข็งแกร่งพอ ๆ กัน ร่างกายของมันเต็มไปด้วยบาดแผลหลายแห่งและถูกเผาด้วยกฏแห่งไฟกับกฏแห่งการทำลายล้าง เห็นได้ชัดว่ามันได้รับบาดเจ็บสาหัส

เมื่อเจี้ยนเฉินเข้าร่วมการต่อสู้ด้วยแล้วสัตว์อสูรเนบิวล่าก็ไม่อาจสู้ได้เลย ขณะที่แสงสีทองวาบผ่าน หัวของมันก็หลุดลงอย่างง่ายดาย

ในเวลาเดียวกันมือของไคยะก็จับไปที่หัวของสัตว์อสูรเนบิวล่าราชาเทพสี่หัวในมือเดียว มือที่ขาวเนียนของนางมีพลังอย่างไม่น่าเชื่อ กฎทำลายล้างพุ่งเข้าหาหัวเหล่านั้นและทำให้มันกลายเป็นชิ้น ๆ

พริบตาเดียวเจี้ยนเฉินและไคยะก็สังหารสัตว์อสูรเนบิวล่าขั้นราชาเทพไป 4 ตัว

เจี้ยนเฉินและไคยะเก็บผลึกอสูรออกไป โดยไม่ลังเลใด ๆ เขาเรียกปรมาจารย์เฉินหลงและพุ่งออกไปทันที

เจี้ยนเฉินและไคยะไม่ได้ออมมือเลย กฎแห่งการทำลายล้างและกฎแห่งไฟและกฎแห่งกระบี่ปะปนอยู่รอบ ๆ และสังหารสัตว์อสูรเนบิวล่าอย่างไร้ความปราณีโดยมันอยู่ในขั้นเหนือเทพเป็นส่วนมากและขั้นศักดิ์สิทธิ์เป็นส่วนน้อย

ด้วยพลังต่อสู้ของพวกเขาที่เทียบเท่ากับราชาเทพ การสังหารอสูรเนบิวล่านั้นง่ายมาก ไม่ว่าพวกเขาจะไปที่ไหนที่นั่นก็เต็มไปด้วยเลือด

อย่างไรก็ตาม เจี้ยนเฉิน, ไคยะและปรมาจารย์เฉินหลงไม่ได้รู้สึกผ่อนคลายเลย เขากลัวมากขึ้นกว่าเดิม

นี่เป็นเพราะพวกเขาสังเกตเห็นได้ว่าอสูรเนบิวล่าล้อมรอบพวกเขาไว้แล้ว พวกมันล้อมกันเป็นวงกลมขนาดใหญ่และพร้อมเข้าโจมตีจากทุกทิศทุกทาง ไม่ว่าพวกเขาจะอสูรเนบิวล่าไปกี่ตัว พวกมันก็เข้ามาเติมเต็มและไม่อาจหลุดพ้นได้

เมื่อเวลาผ่านไปและผู้บ่มเพาะจากยานอวกาศตายอย่างต่อเรื่องอสูรเนบิวล่าก็ดูจะมีอิสระมากขึ้นเรื่อย ๆ และเข้ารุมผู้บ่มเพาะที่เหลือ

ทำให้แม้ว่าพวกเขาทั้งสามคนจะฆ่าอสูรเนบิวล่าที่แข็งแกร่งได้เป็นจำนวนมาก แต่จำนวนของสัตว์อสูรก็เพิ่มขึ้นมาทดแทน

เจี้ยนเฉินไม่ได้มีเวลาในการเก็บผลึกอสูรของอสูรเนบิวล่าขั้นเหนือเทพที่พวกเขาฆ่า สิ่งที่เขาทำได้คือเฝ้าดูมันลอยอยู่ตามมิติอย่างเงียบ ๆ