เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 2059

ตอนที่ 2059 : เก็บกวาดสวนสมุนไพรศักดิ์สิทธิ์ (1)

“ข้าไม่เป็นอะไร” ไคยะพูดขึ้นอย่างใจเย็นราวกับไม่รู้เลยว่านางเพิ่งพูดอะไรออกไป

เจี้ยนเฉินไม่ได้พูดคุยต่อ เขามองไปที่ไคยะด้วยความแปลกใจและสงสัย

“การเพิ่มความแข็งแกร่งนี้ทำให้คนเรามั่นใจขึ้นได้และด้วยพลังที่ไคยะมีตอนที่นางยังเป็นขั้นเหนือเทพ ความแข็งแกร่งตอนนี้ก็ไม่น่าจะอ่อนแอกว่าข้าหลังจากที่ได้เป็นราชาเทพ จิตใจของนางเปลี่ยนไปหลังจากที่สถานะเพิ่มขึ้นมาเพราะความแข็งแกร่งเพิ่มขึ้นหรืออย่างไรกัน ? ” เจี้ยนเฉินคิด เขาอดไม่ได้ที่จะเป็นห่วง ไคยะ

เขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับนาง เขาไม่รู้ด้วยว่ามันดีหรือแย่ ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป ไคยะจะเย็นชาและไร้อารมณ์ยิ่งกว่าเดิมตอนที่นางทะลวงผ่านขึ้นไปขั้นบรรพกาลหรือไม่ ?

ตามที่เขารู้มา นักสู้หลายคนจะกลายเป็นคนเฉยชาทั้งในโลกเซียนและโลกอมตะ พวกนั้นมองทุกชีวิตไม่ต่างอะไรจากมดปลวก

“ไคยะ ไม่ใช่ว่าเจ้าก้าวหน้าเร็วไปหน่อยหรือ ? ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปจิตใจของเจ้าคงปรับตัวไม่ทัน เจ้าน่าจะลดความเร็วลงและสนใจจิตใจตนเองบ้าง” เจี้ยนเฉินพูดขึ้นด้วยความจริงใจและเคร่งเครียด

“อื้อ” ไคยะ รู้สึกอบอุ่นใจขึ้นมาเมื่อนางเห็นว่าเจี้ยนเฉินห่วงนางและนางก็ตอบกลับอย่างสุภาพ สีหน้าของนางดูอ่อนโยนขึ้นมาอีกครั้งโดยไม่มีความเย็นชาและจริงจังดังเช่นแต่ก่อน

“เราจะทำเช่นกันดี ? ไปจัดการกับองค์ชายห้าเลยรึ ? ” เฉินหลงถามขึ้นมา

“เมื่อเจ้าตกลงกับเฮยหยาแล้ว เราก็ไม่อาจจะปล่อยองค์ชายห้าไปได้” ไคยะมองไปที่เจี้ยนเฉินและพูดขึ้นมา

เจี้ยนเฉินก้มหน้าครุ่นคิด “ยังไม่ต้องเร่งรีบไปจัดการกับองค์ชายห้าหรอก เขายังมีคนจำนวนมากรอบตัว ดังนั้นการฆ่าเขาตอนนี้คงเป็นเรื่องยากแต่การต่อสรู้นั้นเป็นเรื่องธรรมดาในพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูน ข้าคิดว่าเขาคงไม่อาจจะหลีกเลี่ยงการต่อสู้ได้ตราบใดที่เขายังอยู่ที่นี่และตราบใดที่มันมีการต่อสู้ คนของเขาต้องได้รับบาดเจ็บหรือล้มตายไป เมื่อคนของเขาหายไปจำนวนมากแล้ว เราก็สามารถจัดการกับเขาได้และนั่นคงไม่สายเกินไป “

“ไม่ใช่ว่าเจ้ากลัวหยุนซินจะตายรึไง ? ” ไคยะถามขึ้นมา

เจี้ยนเฉินส่ายหน้าพร้อมกับยิ้ม “ความสัมพันธ์ของเรากับครอบครัวหยุนเป็นแค่คู่ค้า แม้ว่าหยุนซินจะจากไปพร้อมกับองค์ชายห้าเพื่อกันไม่ให้พวกเราคอยติดตามนาง แต่นั่นก็เท่ากับการสิ้นสุดข้อตกลงที่จะปกป้องนาง เราทำให้ครอบครัวหยุนได้รากจิตวิญญาณวิถีสวรรค์ไปแล้วซึ่งนั่นเพียงพอจะชดเชยทุกอย่างได้ ผลก็คือเราไม่ได้ติดค้างครอบครัวหยุนอีกต่อไป ไม่ว่ารากจิตวิญญาณวิถีสวรรค์จะกลับกลายเป็นคำสาปหรือคำอวยพรนั้นก็คงขึ้นกับตัวหยุนซินเอง แน่นอนว่าหากนางออกจากพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนไปได้ นางคงจะปลอดภัยกว่าเดิม แต่เราทำทุกอย่างที่เราทำได้ไปแล้ว สิ่งที่หยุนซินเลือกไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับเรา ไปที่สวนสมุนไพรศักดิ์สิทธิ์กันเถอะ ด้วยความแข็งแกร่งที่เรามีตอนนี้และการมีเฉินหลง การเก็บเกี่ยวสมบัติสวรรค์ที่นั่นคงง่ายกว่าเดิมอย่างมาก”

ทั้งสามคนตอนนี้ล้วนมั่นใจเต็มที่ ไม่ใช่แค่ความแข็งแกร่งที่ก้าวกระโดดขึ้นมา แต่พวกเขายังมีภูเขาเนปจูนเป็นเส้นทางให้ถอยกลับได้ แม้ว่าจะเจอกับศัตรูที่ไม่อาจจะเอาชนะได้ แต่พวกเขาก็สามารถถอยกลับมาที่นี่ได้

หลังจากนั้นทั้งสามก็รีบกลับไปที่สวนสมุนไพรศักดิ์สิทธิ์พร้อมกันกับเสี่ยวเจิ้ง เจี้ยนเฉินได้แอบถามเฉินหลง อย่างลับ ๆ ว่า “เฉินหลง เจ้าควบคุมค่ายกลของพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนในตอนนี้ได้หรือไม่ ? ”

เฉินหลงรับรู้ถึงคำพูดที่ส่งมาทางจิตและส่ายหน้า “ข้าทำไม่ได้ ข้าควบคุมได้แค่ค่ายกลของจอมปราชญ์สูงสุดภายใน ภูเขาเนปจูน”

เจี้ยนเฉินพยักหน้า เขาเข้าใจสถานการณ์ตอนนี้แล้ว

ไม่นานพวกเขาก็ได้กลับมาที่สวนสมุนไพรศักดิ์สิทธิ์ภายใต้การนำทางของเสี่ยวเจิ้ง แต่ตอนที่กำลังจะเข้าไปในสวนนั้น พวกเขาก็ต้องแปลกใจ

สวนขนาดใหญ่นี้เต็มไปด้วยสมบัติสวรรค์ที่แผ่พลังงานอันบริสุทธิ์ออกมาแต่ตอนนี้มันกลับไร้ผู้คน

“มันต้องมีบางอย่างผิดปกติ นี่มันแปลกเกินไป นอกซะจากว่าพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนกำลังจะปิดที่นี่ มันเป็นไปไม่ได้เลยที่สวนจะว่างเปล่าเช่นนี้ได้ มันต้องมีเรื่องผิดปกติเกิดขึ้นเมื่อไม่นานมานี้ ข้าจะไปถามสถานการณ์จากคนอื่นดู” เสี่ยวเจิ้งพูดด้วยสีหน้าจริงจังก่อนจะมุ่งหน้าออกไปตรวจสอบเรื่องนี้

ไม่นานเสี่ยวเจิ้งก็กลับมา เขาได้บอกกับทั้งสามคนว่า “มรดกของขั้นบรรพกาลได้ปรากฏขึ้นมาห่างจากสวนไปหลายแสนเมตร มรดกนั่นแตกต่างกันไป อาจจะมีใครได้รับการยอมรับ ผลก็คือมีหลายคนมุ่งหน้าไปที่นั่นเพื่อลองเสี่ยงโชค ทุกคนในสวนนี้คงจะไปที่นั่นกันเช่นกัน”

ประกายในแววตาของเจี้ยนเฉินสั่นไหวขึ้นมา เขาถามเฉินหลง, ไคยะ และเสี่ยวเจิ้ง “พวกเจ้าสนใจมรดกของขั้นบรรพกาลหรือไม่ ? ”

เฉินหลงและ ไคยะต่างก็พากันส่ายหน้า

“มันไม่สำคัญที่หากข้าจะสนใจมัน ไม่ต้องคิดเลยด้วยซ้ำว่าที่นั่นคงมีคนอยู่เยอะ มันยากที่จะได้รับการยอมรับ มันไม่ต่างอะไรกับการไปเสียเวลา มันจะดีกว่าที่จะทำอะไรที่มีประโยชน์แทน” เสี่ยวเจิ้งถอนหายใจออกมา เขารู้จักตัวเองดี

เจี้ยนเฉินพยักหน้า เขาเลือกสนใจมรดกนั่นและเริ่มทำลายค่ายกลที่อยู่รายล้อมสมบัติสวรรค์ทิ้ง

ค่ายกลที่ปกป้องสมบัติสวรรค์นี้แข็งอย่างมากแต่ไม่ว่าค่ายกลจะแข็งแกร่งเพียงใดแต่ก็ต้องการพลังงาน ผลก็คือ ปรมาจารย์เฉินหลงได้สร้างค่ายกลปิดล้อมสวรรค์รอบดอกไม้แห่งวิถีซึ่งตัดแหล่งพลังงานของค่ายกลไป ผลก็คือมันเป็นไปไม่ได้เลยที่ค่ายกลจะได้พลังงานทดแทน