เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 2060

ตอนที่ 2060 : เก็บกวาดสวนสมุนไพรศักดิ์สิทธิ์ (2)

“เฉินหลง เจ้าจัดการกับค่ายกลปิดกั้นสวรรค์และเราจะทำลายค่ายกลกัน เราต้องรวดเร็วให้ได้มากที่สุดและเก็บเอาสมบัติสวรรค์กลับไปให้มากที่สุดก่อนที่คนอื่น ๆ จะกลับมา” เจี้ยนเฉินเร่ง สมบัติสวรรค์พวกนี้มีค่าต่อเขาอย่างมาก พวกมันมีค่าเท่ากับเงินทองจำนวนมาก มันจะส่งผลต่อบทบาทของเขาในการไปยังที่ราบอัคคีฟ้าและที่ราบน้ำแข็งขั้วโลก

ด้วยหอคอยอนัตตานี้ พวกเขาสามารถทำลายค่ายกลได้เร็วกว่าเดิมหลายเท่า ค่ายกลที่ตอนแรกใช้เวลากว่า 20 ชั่วโมงในการทำลาย ตอนนี้กลับใช้เวลาแค่เพียง 4 ชั่วโมงเท่านั้น

วิธีของพวกเขาในการทำลายค่ายกลก็ง่ายดาย ค่ายกลทุกอันจะถูกล้อมด้วยค่ายกลปิดกั้นสวรรค์ไว้ก่อนเพื่อตัดแหล่งพลังงาน จากนั้นพวกเขาก็จะโจมตีมันด้วยหอคอยอนัตตาไป 1 ครั้งซึ่งจะทำให้พลังงานของมันหายไปเจ็ดถึงแปดส่วน พลังงานที่เหลือจะถูกลบไปด้วยการโจมตีจากเจี้ยนเฉิน, ไคยะและเสี่ยวเจิ้ง

“น่าเสียดายที่ข้าไม่อาจจะควบคุมพลังของหอคอยอนัตตาทั้งหมดได้ ดังนั้นข้าจึงไม่อาจจะใช้มันฟาดใส่ค่ายกลเป็นครั้งที่สองได้ ไม่งั้นแล้วเราคงทำลายค่ายกลได้ในเวลาไม่กี่อึดใจ เราคงเพิ่มความเร็วขึ้นมาได้อย่างมาก” เจี้ยนเฉินมองไปยังหอคอยที่เสียหายในมือที่หดขนาดลงมาเท่ากับฝ่ามือพร้อมกับรู้สึกเสียดาย

ต่อมาทั่งสี่คนก็ยุ่งอยู่กับการรวบรวมสมบัติสวรรค์ พวกเขาลืมเลือนเวลาและเอาแต่เก็สมบัติสวรรค์อยู่ทั้งวัน ผลก็คือเวลาแค่ 1 เดือน พวกเขาก็เก็บสมบัติสวรรค์ระดับเทพในขั้นต่าง ๆ ไปหลายร้อยชิ้น

ระหว่างนั้น ไคยะ, เฉินหลงและเสี่ยวเจิ้ง ต้องพักอยู่หลายครั้งเพราะการใช้พลังดั้งเดิมที่มากเกินไป พวกเขาใช้เหรียญผลึกขั้นสูงสุดเพื่อการฟื้นฟูพลัง

มีแค่เจี้ยนเฉินที่เหมือนจะไม่หมดแรงเลยแม้แต่น้อย เพราะการที่เขาบ่มเพาะพลังบรรพกาลซึ่งใช้ไปเพียงน้อยนิด เขารู้สึกหมดแรงก็ตอนที่จุดบรรพกาลในตันเถียนนั้นหดขนาดลงเล็กน้อยหากเทียบกับแต่ก่อน

“เฮ้อ โชคร้ายจริง ๆ มันมีราชาเทพมากมายแต่พวกนั้นต่างก็พ่ายแพ้ให้กับขั้นเหนือเทพ และปล่อยให้ขั้นเหนือเทพผู้นี้ได้รับมรดกของขั้นบรรพกาลไป”

“ใช่ มันยากที่จะรับความจริงนี้ได้ มรดรกจากผู้ที่อยู่ขั้นบรรพกาล แม้ว่าเราจะไม่ได้มันมาแต่อย่างน้อยหากราชาเทพคนอื่นได้ไปก็ยังพอรับได้ แต่นี่กลับตกเป็นของขั้นเหนือเทพ”

“แต่ขั้นเหนือเทพผู้นั้นก็ไม่ธรรมดา มรดกนั้นใช่ว่าจะได้มาง่าย ๆ มันมีราชาเทพหลายคนที่ยังอยู่ภายนอก ทันทีที่นางออกมา พวกนั้นคงไม่ปล่อยนางไปแน่”

“นั่นไม่สำคัญอีกต่อไป พรสวรรค์ที่เรามีนั้นจำกัด เราไม่อาจจะเทียบเคียงกับพวกระดับสูงได้ มันคงเป็นเรื่องไกลตัวที่จะได้รับมรดกของผู้ที่อยู่ขั้นบรรพกาลมา มันจะดีกว่าหากเรอยู่ที่สวนและเก็บเอาดอกไม้แห่งวิถีเพื่อที่เราจะได้เตรียมตัวทะลวงผ่านขึ้นไปยังขอบเขตตั้งต้นในอนาคต”

ตอนนั้นเองชายหญิงกว่า 5 คนที่สวมชุดคล้ายกันได้เดินออกมาภายนอกพร้อมกับพูดคุยกัน พวกเขาต่างก็มุ่งหน้าตรงกลับไปที่สวน

แต่ไม่นานทั้งห้าคนก็ต้องตะลึงเมื่อมองไปภายหน้า

สิ่งที่พวกเขาเห็นคือหอคอยที่สูงกว่า 10 เมตรลอยอยู่บนฟ้า หอคอยนี้ได้รับความเสียหายและ 9 ชั้นนั้นเต็มไปด้วยรอยกระบี่ มันแทบจะพังจนถึงจุดที่ไม่อยู่ในสภาพเดิมอีก

แต่แม้ว่าหอคอยนี้จะเสียหาย แต่มันก็ยังแผ่พลังอันแข็งแกร่งออกมากดดันทั้งห้าคนอย่างมากจนพวกนั้นแทบจะหายใจกันไม่ได้

ตูม !