เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 2073

ตอนที่ 2073 : ห้อมล้อม

ราชาเทพที่ไล่ตามจื่อหยุนในตอนแรกนั้นถูกสลัดหลุดตั้งแต่ที่นางได้เผาแก่นเลือดของนาง แต่ตอนนี้ทุกคนกลับตามมาทันแล้ว พวกนี้มีกันกว่า 50-60 คนและทุกคนก็แผ่พลังที่แข็งแกร่งออกมา พวกนี้ล้อมเขาไว้ไม่เปิดช่องทางให้หนี

ยิ่งกว่านั้นตอนที่พวกนี้ไล่ตามมานั้น พวกนี้ก็ได้เรียกเพื่อนและคนของตัวเองในพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนมาด้วย มันเท่ากับการเพิ่มจำนวนราชาเทพขึ้นไปอีก

ราชาเทพที่ล้อมพวกเขาไว้เพิ่มขึ้นมาอย่างรวดเร็วจนเกิดวงล้อมขนาดใหญ่ที่ล้อมรอบ เจี้ยนเฉิน, ไคยะ และคนอื่น ๆ เอาไว้

พวกนี้ต่างก็มองไปที่จื่อหยุน แม้แต่พวกที่มาจากกลุ่มเดียวกันก็ไม่อาจจะต้านทานความโลภจากมรดกจากขั้นบรรพกาลได้

แต่ไม่มีใครกล้าโจมตีก่อน พวกเขายังคงรักษาระยะห่างกันไว้และมองไปที่จื่อหยุน รวมทั้งระวังคนรอบตัว

เจี้ยนเฉินมองไปรอบ ๆ และขมวดคิ้ว นักฆ่าที่ใช้กฎความมืดได้โจมตีพวกเขามาก่อนแล้วซึ่งทำให้พวกเขาเสียเวลา หลังจากนั้นเพราะสิ่งที่เกิดขึ้นกับ เสี่ยวม่าน พวกเขาจึงเสียเวลาเพิ่มขึ้นไปอีกซึ่งทำให้เสียโอกาสที่จะหนีและตกอยู่ในวงล้อม

เจี้ยนเฉินมองไปยังเสี่ยวม่านและรู้สึกว่าเริ่มมีปัญหา ด้วยความแข็งแกร่งที่เขากับไคยะมีแล้ว เขามั่นใจว่าทั้งสองหนีออกจากวงล้อมนี้ไปได้ตราบใดที่พวกในบัลลังก์ราชาเทพไม่ปรากฏตัวขึ้นมา แต่เขาไม่อาจจะเข้าใกล้เสี่ยวม่านได้เลยแม้แต่น้อยเพราะการปกป้องจากพลังลึกลับ ดังนั้นจึงเป็นธรรมดาที่เขาจะพานางไปกับเขาด้วยไม่ได้

เขาไม่อาจจะทิ้งเสี่ยวม่านไว้ที่นี่โดยที่เขาหนีไปพร้อมกับไคยะและจื่อหยุนไม่ใช่รึ ?

ตอนนั้นมีราชาเทพอีกหลายคนเข้ามาร่วมวงล้อมนี้ด้วย แต่ตอนที่พวกนั้นเห็นเจี้ยนเฉิน พวกนั้นก็ดีใจขึ้นมา “เจี้ยนเฉิน ข้าไม่คิดว่าเจ้าจะอยู่ที่นี่ เราตามหาเจ้าอยู่นาน”

ราชาเทพคนอื่นต่างก็แปลกใจเมื่อได้ยินชื่อนี้ แต่ไม่นานพวกนั้นก็พากันดีใจไปด้วย

“อะไรนะ ? เขาคือเจี้ยนเฉินงั้นหรือ ? ชายในข่าวลือที่บอกกันว่าเอาสมบัติสวรรค์ระดับเทพจากสวนไปจำนวนมากน่ะรึ ? ”

“เขาคือเจี้ยนเฉินจริง ๆ รึ ? ดูเหมือนว่าเขาจะดวงกุด เราถึงได้หาเขาเจอง่ายดายแบบนี้”

“ว่ากันว่าเจี้ยนเฉินและคนของเขาได้ขุดเอาสมบัติในสวนไปกว่า 1 ใน 4 ชิชิ มันมีสมบัติสวรรค์กว่าพันชิ้นที่นั่น ดังนั้น 1 ใน 4 ก็เท่ากับ 200 กว่าชิ้น…”

แม้ว่าจะมีราชาเทพไม่กี่คนที่เห็นภาพย้อนอดีตแต่เรื่องนี้ก็กระจายออกไปราวกับไฟป่า ไม่นานข่าวนี้ก็ไปถึงหูทุกคน ดังนั้นทุกคนจึงจำชื่อเจี้ยนเฉินได้เป็นอย่างดี ยกเว้นแค่พวกคนที่เก็บตัวบ่มเพาะอยู่