เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 2080

ตอนที่ 2080 : ชายหนุ่มในชุดทอง

ตอนที่คังหยิงอยู่กับโม่เฉิง เขายังแสดงท่าทีใจเย็นและไร้อารมณ์อออกมาอยู่ตลอด ไม่ว่าจะเกิดเรื่องอะไรใหญ่โตขึ้นมา มันก็ยากที่จะทำให้สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปได้ ผลก็คือเขาดูราวกับคนฉลาดเฉลียวมีความรู้ราวกับว่าเคยเห็นมาทั้งโลกแล้ว

แต่ตอนที่ชั้นเกล็ดที่มือเขาแตกออก คังหยิงก็ยากจะรักษาสีหน้าดังเดิมไว้ได้ หัวใจเขาที่สงบนิ่งราวกับน้ำตอนนี้เหมือนกับมีคนโยนหินก้อนใหญ่ลงไปทำให้น้ำกระเซ็นไปทั่ว

เกราะเกล็ดของเขาคือวัตถุเทพเทียม แม้ว่ามันจะไม่ใช่วัตถุเทพที่แท้จริง แต่มันก็ไม่ได้อ่อนแอกว่าของจริงมากนักแต่การโจมตีครั้งกลับทำให้มันเสียหาย

คังหยิงคงไม่แปลกใจหากคนที่ทำการโจมตีนี้เป็นราชาเทพช่วงสูงสุดที่อยู่สิบอันดับแรกของบัลลังก์ราชาเทพ

นั่นเพราะมีข่าวลือกว่าพวกนั้นมองข้ามขั้นในการในบ่มเพาะและรับมือกับนักสู้ขอบเขตตั้งต้นได้หรืออาจจะฆ่าขั้นอสงไขยได้ พวกนั้นแข็งแกร่งอย่างมาก

แต่คนที่สร้างความเสียหายให้กับเกราะของเขานั้นเป็นผู้หญิงที่เพิ่งเป็นราชาเทพได้ไม่นาน มันเป็นไปไม่ได้ที่ คังหยิงจะไม่ตกตะลึงกับเรื่องนี้

แต่ความตกตะลึงนี้ไม่นานก็ตามมาด้วยความยินดีและความต้องการ มันคือตอนที่คังหยิงเห็นว่าไคยะนั้นสำคัญยิ่งกว่าเสี่ยวม่าน

“ข้าต้องจับผู้หญิงคนนี้และทำความเข้าใจความลับเบื้องหลังการใช้กฎของนาง ไม่ว่ายังไงก็ตามข้าก็ต้องเอาทักษะลับนี้มาให้ได้” คังหยิงตัดสินใจและโจมตีออกไปอย่างเต็มกำลังเพื่อที่จะจับตัวไคยะ

แต่แม้ว่าไคยะจะอ่อนแอกว่าคังหยิงในด้านการบ่มเพาะ แต่ความเชี่ยวชาญเรื่องการใช้กฎนั้นทำให้พลังของนางไม่ได้อ่อนแอไปกว่าคังหยิงมากนัก

ยิ่งกว่านั้นนางก็ยังมีเจี้ยนเฉินคอยช่วย ด้วยการร่วมมือกันของทั้งคู่ คังหยิงก็ไม่อาจจะทำอะไรกับทั้งคู่ได้มากนัก แม้ว่าเขาจะเป็นถึงราชาเทพช่วงสูงสุดในบัลลังก์ราชาเทพก็ตาม

ยิ่งกว่านั้นเหตุผลส่วนใหญ่ที่คังหยิงแสดงพลังอันน่าตกใจออกมาได้ก็เพราะเกล็ดสีครามของเขาที่สยบวัตถุเซียนขั้นสูงสุดได้และเป็นรองแค่วัตถุเทพ เมื่อมันแตกออก มันก็ส่งผลต่อพลังในการต่อสู้ของเขาในระดับหนึ่ง

ด้านหลังพวกเขา ปรมาจารย์ชูได้ฟื้นฟูบาดแผลของตนหลังจากที่กินยาฟื้นฟูระดับเทพเข้าไป เขาพุ่งเข้ามาโดยไม่ลังเลหลังจากที่ได้ยินคำพูดของคังหยิง เขาเข้าสู้กับเจี้ยนเฉินด้วยพัดวายุนิลหายนะในมือเขา

ปรมาจารย์ชูเข้าใจสถานการณ์มานานแล้ว ถ้าพวกเขาต้องการจัดการกับเจี้ยนเฉินและไคยะ มันเป็นไปไม่ได้ที่จะลงมือเพียงลำพัง มีแค่การร่วมมือกันเท่านั้นที่จะทำได้ตามเป้าหมายของพวกเขา

เจี้ยนเฉินยุ่งอยู่กับปรมาจารย์ชู ส่วนไคยะนั้นเผชิญหน้าการโจมตีจากคังหยิงด้วยตัวนางเอง ทันใดนั้นความกดดันที่นางได้รับก็เพิ่มขึ้นมาหลายเท่า นางพบว่ามันหนักหนาขึ้นมาเรื่อย ๆ

ถึงจะเป็นเช่นนั้นแต่มันก็ยังคงยากที่คังหยิงจะจับตัวไคยะได้

การต่อสู้ระหว่างทั้งสี่คนได้มาถึงจุดเข้มข้น ไม่มีใครยั้งมือเลยแม้แต่น้อย พวกเขาใช้พลังทั้งหมดที่มีออกมา มันรุนแรงจนโลกรอบตัวดูหมองหม่นลงไป มันทำให้ทั้งชั้นเก้าต้องสั่นไหว