เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 2095

ตอนที่ 2095: ความตายของเจี้ยนเฉิน (2)

ด้านหลังชายหนุ่มนั้นมีทหาร 5 นายสวมเกราะทองคำ เกราะปกคลุมใบหน้าของพวกเขาอย่างสมบูรณ์ บดบังรูปลักษณ์ที่ปรากฏ ซึ่งเพิ่มความลึกลับมากขึ้น

ราชาเทพหลายคนรวมตัวกันเป็นกลุ่มเล็ก ๆ รอบชายหนุ่ม แต่โดยทั่วไปทุกคนต่างก็จ้องมองไปที่ชายหนุ่มในชุดขาวหรือจะพูดให้ถูกคือพวกเขาจ้องผู้คุ้มกัน 5 คนในชุดเกราะสีทองด้านหลังเขา พวกเขาทั้งหมดแสดงความประหลาดใจและความกังวลใจ

ชายหนุ่มเพิกเฉยต่อสายตาของทุกคน เขายิ้มอย่างอ่อนโยน “ไปกันเถอะ ไปข้างบนแล้วถามคนรอบ ๆ คนเหล่านี้เพิ่งเข้ามา ถามพวกเขาไปก็ไร้ประโยชน์” ขณะที่ชายหนุ่มยิ้ม เขาก็รีบออกไปในขณะที่ทหารในชุดเกราะสีทอง 5 คนติดตามเขาไปอย่างใกล้ชิด

“ข้ามองไม่ผิดใช่หรือไม่ ? คนห้าคนในชุดเกราะสีทองดูเหมือนแม่ทัพศักดิ์สิทธิ์จากพระราชวังสวรรค์แห่งบิเชิง”

“ไม่ผิดแน่ แม่ทัพศักดิ์สิทธิ์แห่งพระราชวังสวรรค์แห่งบิเชิงทุกคนสวมใส่ชุดเกราะที่ได้มาตรฐานซึ่งมีตราสัญลักษณ์ของพระราชวังสวรรค์แห่งบิเชิง ไม่มีใครกล้าเลียนแบบ พวกเขาจึงเป็นแม่ทัพศักดิ์สิทธิ์แห่งพระราชวังสวรรค์แห่งบิเชิงอย่างแน่นอน”

“แต่-แต่มันไม่สมเหตุสมผล พระราชวังสวรรค์แห่งนั้นมีการดำรงอยู่อย่างสูงสุด เช่นนั้นทำไมพวกเขาจึงส่งแม่ทัพศักดิ์สิทธิ์ไปยังพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูน ? ข้าไม่คิดว่าพระราชวังสวรรค์แห่งบิเชิงจะสนใจพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูน”

“เจ้าสามารถบอกได้อย่างรวดเร็วเพียงครั้งเดียวว่าแม่ทัพศักดิ์สิทธิ์ทั้งห้าคนกำลังติดตามชายหนุ่มคนนั้น แต่ชายหนุ่มคนนั้นคือใคร ? ”

“เขาเป็นลูกศิษย์ของหนึ่งในองค์ชายจากพระราชวังสวรรค์แห่งบิเชิงหรือไม่ ? ”

การสนทนาอย่างร้อนแรงเริ่มขึ้นที่ทางเข้าของชั้นหนึ่งทันทีหลังจากที่ชายหนุ่มจากไป แม่ทัพศักดิ์สิทธิ์แห่งพระราชวังสวรรค์แห่งบิเชิงกำลังคุ้มกันเขา ซึ่งทำให้ทุกคนให้ความสนใจ แม้แต่สุดยอดราชาเทพในหมู่พวกเขาก็ยังงุนงง

“ไม่สำคัญว่าชายหนุ่มคนนั้นคือใคร เราไม่สามารถกลายเป็นศัตรูของเขาได้ แม้ว่าบรรพชนเคยกล่าวไว้ว่าจอมปราชญ์สูงสุดอนัตตาเสียชีวิตไปเมื่อสามล้านปีก่อน แต่พระราชวังสวรรค์แห่งบิเชิงยังคงได้รับการสนับสนุนจากองค์ชายของพวกเขา นอกเหนือจากองค์หญิงแปดแล้ว บรรพชนของเราก็ไม่สามารถถูกยั่วยุองค์ชายหรือองค์หญิงอีก 3 คนได้.เพียงแค่พวกเขาสะบัดนิ้ว มันก็จะเพียงพอที่จะทำลายตระกูลของเรา” ในเวลานั้น ราชาเทพจำนวนมากพูดกับคนของพวกเขาอย่างลับ ๆ แม้แต่สุดยอดราชาเทพหลายคนก็ยังเตือนผู้คนที่อยู่ข้าง ๆ พวกเขาอย่างเข้มงวด

ไม่ต้องแปลกใจเลยที่ชายหนุ่มในชุดขาวที่ทุกคนพูดถึงคือหมิงตง ผู้ซึ่งมาถึงพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนเพื่อเจี้ยนเฉินโดยเฉพาะ

ในเวลานี้หมิงตงเดินผ่านพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนนานพร้อมกับแม่ทัพศักดิ์สิทธิ์ทั้งห้าของพระราชวังสวรรค์แห่งบิเชิง เขาจะไปข้างหน้าและถามคนที่เขาพบทุกคนเกี่ยวกับเจี้ยนเฉินโดยไม่คำนึงถึงการบ่มเพาะของพวกเขา

“เจี้ยนเฉิน ? ไม่เคยได้ยินชื่อเขาเลย”

“น้องชาย ข้าเพิ่งเข้ามาในพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนเมื่อไม่นานมานี้ ข้าจึงไม่รู้ว่าเจี้ยนเฉินคือใคร ทำไมเจ้าไม่บอกวิธีติดต่อเจ้าให้กับข้า เมื่อข้าได้รับข่าวเกี่ยวกับเจี้ยนเฉิน ข้าจะสามารถบอกเจ้าได้ทันที”

หมิงตงถามคนหลายคนติดต่อกันแต่ผลลัพธ์ที่ได้ก็ชัดเจนมาก ทุกคนที่เขาเจอเพิ่งเข้ามาในพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนเมื่อไม่นานมานี้ เร็วกว่าเขาเพียงเล็กน้อย ดังนั้นพวกเขาจึงไม่รู้จักเจี้ยนเฉิน

เมื่อผู้คนที่หมิงตงหยุดพูดคุยด้วยเห็นเครื่องแต่งกายพิเศษของแม่ทัพศักดิ์สิทธิ์และตราประจำตำแหน่งของพระราชวังสวรรค์แห่งบิเชิง พวกเขาทั้งหมดกลายเป็นคนสุภาพและพูดด้วยความเคารพอย่างมาก พวกเขาไม่กล้าทำให้เขาต้องเสียเวลา

พระราชวังสวรรค์แห่งบิเชิงนั้นอยู่ไกลเกินกว่าที่ผู้บ่มเพาะระดับล่างที่ต้องดิ้นรนจะรู้จัก บางคนไม่มีสิทธิ์ที่จะรู้ อย่างไรก็ตามเหล่าศิษย์และลูกหลานขององค์กรขนาดใหญ่ต่างคุ้นเคยกับมัน

“ไม่มีใครในชั้นล่างรู้อะไรเลย ดูเหมือนว่าข้าจะต้องขึ้นไปชั้นบน” หมิงตงคิด จากนั้นเขาก็มองแม่ทัพศักดิ์สิทธิ์ทั้งห้าคนที่อยู่ข้างหลังเขาแล้วพูดว่า “ชุดเกราะที่พวกเจ้าใส่นั้นดูสะดุดตาเกินไป แม้ว่าข้าจะมาที่พระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนเพื่อค้นหาเจี้ยนเฉิน น้องชายของข้า แต่ผู้อาวุโสแปดก็ตั้งเกณฑ์นี้เพื่อฝึกข้าเช่นกัน หากพวกเจ้ายังใส่ชุดเกราะ ข้าจะไม่สามารถฝึกซ้อมได้เลย พวกเจ้าควรถอดชุดเกราะออก อย่าสวมมันเว้นแต่ว่าข้ากำลังเผชิญกับอันตรายร้ายแรง”

“ขอรับ องค์ชาย ! ” แม่ทัพศักดิ์สิทธิ์ทั้งห้าคนตอบพร้อมกันและเก็บชุดเกราะสีทอง เผยให้เห็นรูปร่างหน้าตาของพวกเขา ทั้งห้าคนเป็นชายวัยกลางคน พวกเขาไม่แสดงอารมณ์ขณะที่ดวงตาของพวกเขาเย็นชา ทุกคนดูโหดเหี้ยมเหมือนคนที่ผ่านการต่อสู้มานับไม่ถ้วนและได้เดินทางมาถึงยังตำแหน่งปัจจุบันเหนือซากศพของผู้อื่น

อย่างที่คาดไว้ไม่มีใครสามารถจำได้ว่าพวกเขามาจากพระราชวังสวรรค์แห่งบิเชิงอีกต่อไป หลังจากนั้นหมิงตงจึงนำแม่ทัพศักดิ์สิทธิ์ 5 คนไปกับเขาขณะที่เขาเดินอยู่ในพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูน เขาเดินไปตลอดทางจนถึงชั้น 9 และในที่สุดก็หยุดราชาเทพคนหนึ่งที่ผ่านมา เขาป้องมืออย่างสุภาพและถามว่า “ท่านได้ยินเรื่องของคนที่ชื่อเจี้ยนเฉินหรือไม่ ? ”

“เจี้ยนเฉินรึ ? ชายหนุ่มที่ดูเหมือนจะอยู่ในวัยยี่สิบปีใช่หรือไม่ ? คนที่เข้าใจกฎของกระบี่ ? ” ราชาเทพผู้นั้นรู้สึกประหลาดใจและตอบคำถามมากขึ้น

“ใช่, ใช่, ใช่ ท่านพูดถูก นั่นคือเขา ถ้าท่านรู้ว่าเจี้ยนเฉินอยู่ที่ไหน โปรดบอกข้า ข้าจะรู้สึกขอบคุณเป็นอย่างยิ่ง” หมิงตงยิ้มแย้มแจ่มใสทันที เขาแยกทางกับเจี้ยนเฉินมาหลายปีแล้ว และในที่สุดพวกเขาก็สามารถพบกันได้อีกครั้งแม้จะอยู่ต่างแดน เขาพยายามที่จะสงบสติอารมณ์ในขณะที่เขารู้สึกตื่นเต้น