เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 2094

ตอนที่ 2094: ความตายของเจี้ยนเฉิน (1)

เจี้ยนเฉินเริ่มเก็บเหรียญผลึกแห่งไฟ เขายื่นมือเข้าไปคว้าเหรียญผลึกแห่งไฟแล้วกลับไปที่หอคอยอนัตตาภายในพริบตา

เจี้ยนเฉินปรากฏตัวอยู่สักที่ในหอคอยอนัตตา เขาโยนเหรียญผลึกแห่งไฟลงบนพื้นก่อนที่จะนั่งลงทันทีเพื่อรักษาบาดแผลของเขาโดยการไหลเวียนพลังบรรพกาล

เขาใช้เวลาข้างนอกไปเพียง 15 วินาทีเท่านั้น แต่ร่างกายของเขาก็ได้รับบาดเจ็บจากความร้อนอันน่าสะพรึงกลัว แม้จะใช้เวลาสั้น ๆ ผิวของเขาแตกและมันก็กลายเป็นสีแดงเหมือนกุ้งมังกร

เสื้อผ้าของเขาขาดไม่เหลือชิ้นดีทันทีที่เขาออกไป ดังนั้นเขาจึงเปลือยเปล่าในตอนนี้

ไคยะยืนอยู่ข้างเขาและมองเจี้ยนเฉินที่เปลือยเปล่า สีหน้าของนางค่อนข้างแปลกประหลาดและหลังจากนั้นนางก็ส่งเสียงรำคาญเล็กน้อย นางหยิบชุดเสื้อผ้าออกจากแหวนมิติและวางมันลงให้กับเจี้ยนเฉินก่อนที่จะมองดูเหรียญผลึกแห่งไฟที่เจี้ยนเฉินนำเข้ามาที่นี่

มีเพียง 8 ชิ้นเท่านั้น อย่างไรก็ตามแต่ละชิ้นมีขนาดเท่ากำปั้น และมันก็ส่งพลังแห่งการมีอยู่ออกมาอย่างร้อนแรงราวกับพลังงานบริสุทธิ์ขนาดมหึมาซึ่งไหลเวียนอยู่ภายในมัน

“ดูเหมือนว่ามีเหรียญผลึกแห่งไฟมากมายอยู่ด้านล่างของลาวา” ไคยะคิด ดวงตาของนางเป็นประกายขึ้นมา นางเริ่มรู้สึกตื่นเต้น

เจี้ยนเฉินหายเป็นปกติอย่างรวดเร็วเพราะเขาหมุนเวียนพลังบรรพกาลเพื่อมุ่งเน้นการรักษา ดังนั้นเขาจึงฟื้นตัวได้อย่างสมบูรณ์ภายในเวลาเพียง 3 ชั่วยาม

“เจี้ยนเฉิน สภาพภายนอกเป็นอย่างไรบ้าง ? ” ไคยะถามทันทีหลังจากเจี้ยนเฉินรักษาหายแล้ว แม้ว่านางจะไม่อ่อนแอกว่าเจี้ยนเฉิน แต่นางก็ไม่ได้มีร่างกายที่แข็งแกร่งเหมือนเจี้ยนเฉิน ดังนั้นนางจึงไม่กล้าออกไปโดยไม่มีเหตุผล เป็นผลให้นางไม่มีความคิดเกี่ยวกับสภาพภายนอก

“มันเป็นจริงอย่างที่ข้าคาดหวังไว้ มีเหรียญผลึกแห่งไฟมากมายอยู่ด้านล่างของลาวา แต่ข้าต้องหาวิธีในการเก็บรวบรวมมัน ข้าจะเก็บไม่ได้มากนักถ้าข้าแค่ใช้มืออย่างเดียว” เจี้ยนเฉินยิ้ม ลาวาร้อนเกินไป เขาจึงไม่กล้าเอาแหวนมิติออกไปกับเขา เป็นผลให้เขาต้องการวิธีการอื่นเพื่อเก็บรวบรวมเหรียญผลึกแห่งไฟ

หลังจากนั้นครู่หนึ่งเจี้ยนเฉินก็นำเกราะไหมบรรพกาลออกจากแหวนมิติของเขา เกราะไหมบรรพกาลหักเป็นสองส่วนเมื่อมันป้องกันวิกฤตของโลก แต่เจี้ยนเฉินได้หลอมรวมมันหลังจากนั้น เป็นผลให้เขาสามารถควบคุมความยาวได้ตามที่เขาต้องการ

เจี้ยนเฉินใช้ความคิดควบคุมส่วนหนึ่งของเกราะไหมบรรพกาลทันทีเพื่อถักให้มันเป็นเกราะรอบตัวเขาในขณะที่ส่วนอื่น ๆ กลายเป็นตาข่ายทองคำขนาดใหญ่

“จิตวิญญาณกระบี่ได้กล่าวไว้ว่าเกราะไหมบรรพกาลสามารถขัดเกลาให้กลายเป็นขุมทรัพย์อันสูงสุดของโลกด้วยพลังพิเศษ แต่การขัดเกลาสมบัติแบบนั้นย่อมต้องใช้วัสดุคุณภาพสูงมากมายและมีข้อกำหนดที่เข้มงวดสำหรับผู้ที่กลั่นกรองเช่นกัน”

“ด้วยความแข็งแกร่งในปัจจุบันของข้า ข้าไม่สามารถหลอมมันให้เป็นสมบัติได้ อย่างไรก็ตามคุณภาพของมันยังคงเหมือนเดิม ดังนั้นมันจึงไม่ควรละลายในลาวาอย่างง่ายดาย” เจี้ยนเฉินคิด เขาสวมใส่เกราะไหมทองคำ ในขณะที่เขาถือตาข่ายทองคำไว้ในมือเดียวก่อนที่จะออกจากหอคอยอนัตตาอย่างรวดเร็วอีกครั้ง

ข้างนอก ทันทีที่เจี้ยนเฉินมาถึงลาวา เขาให้ความสนใจอย่างใกล้ชิดกับการเปลี่ยนแปลงของเกราะไหมบรรพกาล เขาไม่ต้องการที่จะทำลายสมบัติที่มีค่าอีกครั้งที่นี่