เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 2117

ตอนที่​ 2117: จะกลับ​ไป​ไหน​

“บางที​มัน​อาจจะ​เป็น​เจ้า ซุย​หยุ​น​หลาน​ เจ้าต้องการ​ความมั่งคั่ง​ของ​อัคร​สูงสุด​ ? แต่​นั่น​ก็​ไม่สมเหตุสมผล​เช่นกัน​ ศาลา​เทพธิดา​น้ำแข็ง​ของ​เจ้าเป็น​อย่างไร​กัน​ ? แม้ว่า​เจ้าจะขาด​ทรัพยากร​ แต่​สิ่งที่​เจ้าต้อง​ทำ​คือ​การ​แสดงให้เห็น​ว่า​เจ้าต้องการ​มัน​ และ​องค์กร​ขนาดใหญ่​นับไม่ถ้วน​ของ​โลก​เซียน​จะต่อสู้​กันเอง​เพื่อ​เสนอ​ความมั่งคั่ง​ให้​กับ​เจ้า ทำไม​เจ้าถึงสนใจ​สมบัติ​ของ​อัคร​สูงสุด​จาก​พระราชวัง​ศักดิ์สิทธิ์​เนปจูน​ ? ”

เมื่อ​นาง​พูดถึง​ตอนนี้​ เอ​เดรียน​น่า​ก็​ส่งยิ้ม​แปลก ๆ​ “บางที​เจ้าอาจ​ไม่ได้​กลับ​ไป​ที่​ศาลา​เทพธิดา​น้ำแข็ง​กับ​เทพธิดา​หิมะ​ที่​นับถือ​ของ​เจ้า ? หาก​เป็น​เช่นนั้น​ เจ้าต้องการ​ให้​ข้า​ส่งข้อความ​ไป​ที่​ศาลา​เทพธิดา​น้ำแข็ง​เพื่อให้​พวกเขา​ส่งคน​มารับ​เจ้าและ​เทพธิดา​หิมะ​หรือไม่​ ? ”

“เอ​เดรียน​น่า​ เจ้าอย่า​กล้า​ให้​มาก​นัก​ ! ”

คำตอบ​ของ​ซุย​หยุ​น​หลาน​นั้น​รุนแรง​มาก​เมื่อ​นาง​ได้ยิน​ข้อเสนอ​ของ​เอ​เดรียน​น่า​ ทันใดนั้น​นาง​ก็​หันหน้า​ออก​ไป​และ​สายตา​ของ​นาง​ก็​ส่องแสง​สีขาว​ สายตา​ของ​นาง​แหลมคม​ราวกับ​กระบี่​ขณะที่​จ้องมอง​ไป​ที่​เอ​เดรียน​น่า​อย่าง​มั่นคง​ นาง​พูดว่า​ “เอ​เดรียน​น่า​ ถ้าเจ้าทำ​อย่างนี้​จริง ๆ​ มัน​คง​ไม่ง่าย​ที่จะ​ปรับความเข้าใจ​ระหว่าง​เรา​ทั้งสอง​ ถึงแม้ว่า​ฝ่าบาท​จะได้รับบาดเจ็บ​ใน​ตอนนี้​แต่​นาง​ก็​ยังคง​มีชีวิต​อยู่​ แต่​เทพเจ้า​สงคราม​ของ​เจ้ายัง​ไม่เติบโต​เต็มที่​ ข้า​หวัง​ว่า​เจ้าจะไม่นำ​หายนะ​มาสู่เผ่า​เทพ​ของ​เจ้า”

“ฮิฮิฮิ เทพธิดา​น้ำแข็ง​ของ​ศาลา​เทพธิดา​น้ำแข็ง​ของ​เจ้าได้รับ​การรักษา​มาหลาย​ล้าน​ปี​แล้ว​ และ​ตอนนี้​นาง​ก็​ยังคง​เงียบสงบ​ นาง​ไม่ได้​ปรากฏตัว​หรือ​มีอะไร​มาก​พอที่จะ​บอก​ได้​ว่า​เทพธิดา​หิมะ​ของ​เจ้ากลับมา​แล้ว​ ใคร​จะรู้​ว่า​นาง​ยัง​มีชีวิต​อยู่​หรือไม่​ ในทางกลับกัน​ แม้ว่า​เทพเจ้า​สงคราม​ที่​ยิ่งใหญ่​ของ​เรา​จะยัง​ไม่เติบโต​เต็มที่​แต่​มัน​ก็​ไม่นาน​นัก​ ยิ่งไปกว่านั้น​ด้วย​ความ​แข็งแกร่ง​ใน​ตอนนี้​ของ​เผ่า​เทพ​ของ​เรา​ เรา​ยังคง​สามารถ​ครอบครอง​และ​ยืนหยัด​ใน​ฐานะ​องค์กร​ชั้นสูง​ได้​โดย​ไม่ต้อง​มีเทพเจ้า​สงคราม​ กลับกัน​ มีใคร​บ้าง​ที่​ยืน​รับหน้า​ให้​กับ​เทพธิดา​น้ำแข็ง​หรือ​เทพธิดา​หิมะ​ของ​เจ้า ? มีใคร​บ้าง​ที่​มีอำนาจ​คุกคาม​เผ่า​เทพ​ของ​เรา​และ​จะนำ​หายนะ​มาสู่เรา​ ? ” เอ​เดรียน​น่า​เย้ยหยัน​

ใบหน้า​ของ​ซุย​หยุ​น​หลาน​ที่ซ่อน​อยู่​ใน​หมวก​เกราะ​ของ​นาง​นั้น​หมองหม่น​นาน​แล้ว​ นาง​รู้​ว่า​เอ​เดรียน​น่า​พูดถึง​ศาลา​เทพธิดา​น้ำแข็ง​ซึ่งไม่มีคน​มาก​นัก​และ​ไม่เคย​รับ​สาวก​อย่าง​เปิดเผย​เหมือนกับ​สำนัก​ขนาดใหญ่​แห่ง​อื่น​ ๆ พวกเขา​ไม่เหมือนกับ​พระราชวัง​สวรรค์​แห่ง​บิ​เชิงอีกด้วย​ซึ่งมีองค์​ชาย​และ​องค์​หญิง​ทั้ง​แปด​ แม้ว่า​ไม่มีอัคร​สูงสุด​อนัตตา​ หนึ่ง​ใน​เจ็ด​จอม​ปราชน์ ​ ไม่ปราก​ฎตัว​ พวกเขา​ก็​ยัง​ยืนหยัด​อยู่​ได้​

ความจริง​ศาลา​เทพธิดา​น้ำแข็ง​ไม่มีผู้เชี่ยวชาญ​คนอื่น​ ๆ ที่จะ​แยก​ความแตกต่าง​ระหว่าง​เทพธิดา​น้ำแข็ง​และ​เทพธิดา​หิมะ​ออก​ได้​

เทพธิดา​น้ำแข็ง​ได้รับ​บาดเจ็บสาหัส​และ​สภาพ​ใน​ปัจจุบันนี้​ของ​นาง​ก็​ยัง​ไม่อาจ​รู้​ได้​ นาง​ไม่เคย​แม้แต่​จะปรากฏตัว​ใน​ช่วงเวลา​สำคัญ​เช่น​การ​กลับมา​ของ​เทพธิดา​หิมะ​ ดังนั้น​สถานการณ์​คง​ไม่ดี​อย่าง​ที่​คิด​

สำหรับ​เทพธิดา​หิมะ​ นาง​ยัง​ไม่ได้​ปลุก​ความทรงจำ​ของ​นาง​ ดังนั้น​นาง​จึงจำเรื่อง​อดีต​ไม่ได้​ การคืน​ความ​แข็งแกร่ง​ของ​นาง​ให้​อยู่​ใน​สภาพ​สูงสุด​ของ​นาง​จะต้อง​ใช้เวลา​อีก​นาน​หาก​ไม่มีทรัพยากร​ที่​เพียงพอ​ของ​ศาลา​เทพธิดา​น้ำแข็ง​

เอ​เดรียน​น่า​รู้สึก​พอใจ​อย่างยิ่ง​เมื่อ​เห็น​การ​จ้องมอง​ของ​ซุย​หยุ​น​หลาน​ นาง​พูดว่า​ “ซุย​หยุ​น​หลาน​ อย่า​ทำ​หน้า​แบบ​นั้น​ แม้ว่า​ข้า​จะเกลียด​เจ้า ข้า​ก็​ไม่ใช่คน​ที่​ไม่รู้​อะไร​คือ​เรื่องใหญ่​และ​ข้า​ก็​ไม่ใช่คน​ขี้ลืม​ แม้ว่า​ข้า​จะไม่พอใจ​เจ้า ข้า​จะเอาชนะ​เจ้าอย่าง​ผ่าเผย​จาก​การฝึกฝน​อย่าง​หนัก​ของ​ข้า​ ข้า​ไม่ใช่คน​เจ้าเล่ห์​เหมือนกับ​เจ้าและ​เทพธิดา​หิมะ​ ข้า​จะไม่พูดถึง​ข่าว​ของ​เจ้าและ​เทพธิดา​หิมะ​”

“เจ้าควรจะ​เลิก​เสแสร้ง​ต่อหน้า​ข้า​ในอนาคต​ เพราะ​ใน​สายตา​ของ​ข้า​ เจ้าไม่มีที่ไหน​ให้​กลับ​ไป​ ไม่มีสิ่งใด​ที่จะ​ทำให้​เจ้าภูมิใจได้​อีกแล้ว​ ข้า​จะต่อสู้​กับ​เจ้าไม่ช้าก็เร็ว​เพราะ​สิ่งที่​เกิดขึ้น​ใน​ทวีป​เทียน​หยวน​”

ตา​ของ​ซุย​หยุ​น​หลาน​ก็​หรี่​แคบ​ลง​ นาง​มอง​ไป​ที่​เอ​เดรียน​น่า​อย่าง​ซาบซึ้ง​ก่อนที่จะ​มองออก​ไป​ นาง​ก้มหน้า​ลง​เล็กน้อย​ นาง​จ้องมอง​พื้น​อย่าง​เงียบ ๆ​ ด้วย​สายตา​ที่​เบื่อหน่าย​

สิ่งที่​เอ​เดรียน​น่า​พูดว่า​นาง​ไม่มีที่ไหน​ให้​กลับ​ไป​ยังคง​ดังก้อง​ใน​หัว​ของ​นาง​ราวกับ​คำสาป​ มัน​สั่นคลอน​ความคิด​ของ​นาง​และ​เพิ่ม​ความ​โศกเศร้า​ให้​กับ​นาง​

ซ่างกวน​มู่เอ๋อ​ไม่ทราบ​ว่า​มีการ​เกิด​มีปากมีเสียง​กัน​ระหว่าง​เอ​เดรียน​น่า​และ​ซุย​หยุ​น​หลาน​ นาง​มอง​ไป​ที่​พิณ​ปีศาจ​ร่ำไห้​อีกครั้ง​และ​รู้สึก​ดีใจ​มาก​ นาง​รู้สึก​ถึงความหวัง​

“บรรพชน​นั้น​พูด​ถูก​ ชั้น​ที่​ 12 ของ​พระราชวัง​ศักดิ์สิทธิ์​เนปจูน​สามารถ​ทำให้​จิตวิญญาณ​วัตถุ​ตื่นขึ้น​มาได้​เร็ว​มาก​ เพราะ​มีพลัง​ลึกลับ​ใน​พื้นที่​นี้​ พิณ​ปีศาจ​ร่ำไห้​จะดูดซับ​ด้วย​ตัว​ของ​มัน​เอง​ เป็น​เพราะว่า​พลัง​นี้​มัน​พิเศษ​อย่าง​มาก​ทำให้​คนอื่น​ไม่อาจ​รู้สึก​ได้​ แม้ว่า​ข้า​จะไม่อาจ​รู้สึก​ถึงพลัง​ลึกลับ​ได้​ หาก​ไม่ใช่เพราะ​ความจริง​ที่ว่า​ข้า​ได้รับ​การ​ยอมรับ​เบื้องต้น​จาก​พิณ​ปีศาจ​ร่ำไห้​…..” ซ่างกวน​มู่เอ๋อ​คิด​ นาง​ไม่ต้องการ​มรดก​ทั้ง​สามที่นี่​ นาง​กลับ​มุ่งความสนใจ​ของ​นาง​ไป​ที่​พิณ​ปีศาจ​ร่ำไห้​อย่าง​ใจจดใจจ่อ​เพื่อ​รอเวลา​จิตวิญญาณ​วัตถุ​ตื่นขึ้น​ใน​เร็ว ๆ นี้​

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ