เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 2118
ตอนที่ 2118: ชาติกำเนิดของเสี่ยวม่าน
“เจี้ยนเฉิน ความเข้าใจของเจ้าเกี่ยวกับกฏแห่งการทำลายล้างได้มาถึงขั้นเหนือเทพช่วงปลาย ดังนั้นความเข้าใจของเจ้าเกี่ยวกับกฏจะแตกต่างอย่างมากเมื่อเทียบกับเมื่อก่อน ข้าจะแสดงให้เห็นว่าข้าใช้กฏแห่งการทำลายล้างได้อย่างไร รวมถึงเคล็ดลับในการใช้กฏ” ไคยะกล่าวกับเจี้ยนเฉิน นางรู้สึกมีความสุขที่เห็นเจี้ยนเพิ่มความเข้าใจในกฏแห่งการทำลายล้างขึ้นเป็นขั้นเหนือเทพช่วงปลายได้ในช่วงเวลาสั้น ๆ
“ไคยะ เจ้าเหนื่อยมากไปแล้วหลังจากทิ้งจารึกไว้ เจ้ายังฟื้นฟูไม่สมบูรณ์ ดังนั้นอย่าแสดงอะไรให้ข้าอีกเลย เพราะข้าคงจะไม่สบายจากวิธีการที่เจ้าใช้” เจี้ยนเฉินเกลี้ยกล่อมเพื่อตัวของไคยะ เขาไม่ต้องการเห็นนางหมดแรงเพื่อตัวของเขา
แม้ว่ามันจะเป็นเพียงแค่การย่อกฏแห่งการทำลายล้าง ซึ่งโดยปกติแล้วมันจะไม่ส่งผลกระทบต่อไคยะเลย เจี้ยนเฉินยังคงหวังว่านางจะฟื้นฟูให้เสร็จสมบูรณ์ในไม่ช้า
“เจ้าไม่สามารถเข้าใจก่อนหน้านี้ เพราะเจ้าไม่เข้าใจกฏแห่งการทำลายล้าง เมื่อกฏแห่งการทำลายล้างของเจ้ามาถึงขั้นเหนือเทพช่วงปลายแล้วและอยู่ห่างจากราชาเทพเพียงไม่กี่ก้าวก็มีความแตกต่างกันมากขึ้น อย่าลืมว่าจะมีการต่อสู้ครั้งใหญ่ เนื่องจากเจ้ามีโอกาสที่จะเพิ่มความแข็งแกร่งของเจ้าในตอนนี้ เจ้าไม่อาจเสียเวลาโดยเปล่าประโยชน์ได้” ไคยะกล่าว ก่อนที่เจี้ยนเฉินจะตกลง นางก็เริ่มใช้กฏแห่งการทำลายล้าง
ชัดเจนว่านางหวังจะให้เจี้ยนเฉินเข้าใจวิธีการและเคล็ดลับนี้ได้
เจี้ยนเฉินไม่อาจทำอะไรได้ เขาไม่อาจปล่อยให้ความตั้งใจของไคยะสูญเปล่า ดังนั้นเขาจึงนั่งลงด้านหน้าไคยะและจดจ่ออยู่กับการใช้กฏแห่งการทำลายล้างของไคยะ เขาหลับตาและใช้ความเข้าใจของเขาเป็นครั้งคราวเพื่อทำความเข้าใจอย่างใกล้ชิด
ก่อนที่เขาจะเข้าใจกฏแห่งการทำลายล้าง เจี้ยนเฉินรู้เพียงว่าความเข้าใจและการใช้กฏแห่งการทำลายล้างของไคยะนั้นยอดเยี่ยมเป็นอย่างมาก นางได้ยกระดับเป็นผู้เชี่ยวชาญแล้ว ตอนนี้เขาเข้าใจกฏแห่งการทำลายล้างแล้ว เขาได้รับความเข้าใจที่แตกต่างเมื่อไคยะใช้กฏแห่งการทำลายล้าง สิ่งที่เขาพบนั้นน่าตกใจมากว่าความรู้และความเข้าใจของไคยะในกฏแห่งการทำลายล้างนั้นน่ากลัวกว่าที่เขาคิดเอาไว้ มันไม่ใช่สิ่งที่ราชาเทพจะทำความเข้าใจได้ มันทำให้เขาตัวสั่น
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อไคยะทิ้งจารึกกฎแห่งการทำลายล้าง มันยิ่งลึกซึ้งเข้าไปอีก มันมีความลับมากมายในกฏภายใน ทำให้เจี้ยนเฉินรู้สึกเหมือนกับดูตัวเองวิวัฒนาการของกฏ ความซับซ้อนของมันขยายเกินขอบเขตความเข้าใจของเขา
“เจี้ยนเฉิน เจ้าได้รับประโยชน์จากมันหรือไม่ ? ”
หนึ่งปีต่อมาไคยะหยุดทำเพราะความอ่อนเพลีย นางมองไปที่เจี้ยนเฉินอย่างกระตือรือร้น
เจี้ยนเฉินส่ายหน้าและพูดอย่างเสียใจ “วิธีการควบคุมของเจ้านั้นลึกซึ้งเกินไป ข้าไม่อาจทำความเข้าใจได้เลยในตอนนี้”
“ลึกซึ้งเกินไป ? จริงหรือ ? ” ไคยะค่อนข้างประหลาดใจ นางรู้ว่าความสามารถของเจี้ยนเฉินนั้นมากมายเพียงใด แต่ท้ายที่สุดแม้แต่เขาก็บอกว่ามันลึกซึ้งเกินไป การเข้าใจวิธีการใช้งานของนางนั้นยากขนาดนั้นจริง ๆ หรือ ?
ถ้ามันยากนัก ทำไมนางเข้าใจได้อย่างง่ายดาย ?
เจี้ยนเฉินมองไปที่ไคยะด้วยอารมณ์ที่หลากหลาย เขารู้ว่าไคยะนั้นกลับชาติมาเกิดจากผู้เชี่ยวชาญที่ยิ่งใหญ่และค่อย ๆ ฟื้นพลังในอดีตของนาง ไม่อย่างนั้นมันคงเป็นไปไม่ได้ที่พลังของนางจะพุ่งเร็วราวกับจรวดหลังจากตื่นจากการหลับใหลของนาง การใช้กฏของนางนั้นเหนือกว่าผู้เชี่ยวชาญระดับเดียวกันทั้งหมด แม้แต่ตัวเขาก็ไม่อาจเทียบได้
แม้ว่าไคยะในตอนนี้จะค่อย ๆ ฟื้นฟูพลังของนาง แต่ความทรงจำของนางก็ไม่มีอะไรแปลกไป สิ่งที่นางรู้มันมีเพียงแค่ในชีวิตนี้
“ไม่มีเวลาเหลืออีกแล้วหลังจากที่พระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนเปิด กิ้งก่าด้านนอกก็ยังคงไม่ไปไหน ดังนั้นข้าจึงไม่อาจรวบรวมเหรียญผลึกแห่งไฟได้ ไคยะ เจ้าฟื้นฟูก่อนเลย ข้าคิดว่าเราจะออกจากที่นี่ไม่ช้านี้ ข้าจะไปดูจื่อหยุนและเสี่ยวม่านก่อน มีบางอย่างที่ข้าต้องเข้าใจ” เจี้ยนเฉินมองไปที่ไคยะก่อนจะหายตัวไปอย่างเงียบ ๆ เขาใช้พลังของหอคอยอนัตตาเพื่อส่งตัวเขาออกไป
เมื่อเจี้ยนเฉินมาถึงข้าง ๆ จื่อหยุนและเสี่ยวม่าน พวกนางไม่ได้บ่มเพาะ กลับเป็นจื่อหยุนที่กำลังอธิบายเรื่องการบ่มเพาะให้กับเสี่ยวม่านอย่างจริงจังแทน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ
ลงครั้งละ สี่ ห้า บท ได้ไหม...
กรุณาลงบทครั้งละหลายบทหน่อยนะครับ ชอบ ๆ...
รออ...
ตอน 1419-1420 หายครับ...
จบแล้ว......
มีต่อไหมครับ...
เมื่อไรจะอัพเดทค้าบ รอนานแล้ว...
ต่อๆๆๆ...
เลิกอัพแล้วหรา...
good novel...