เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 2127

ตอนที่​ 2127: กลับ​ไป​ที่​ภูเขา​เนปจูน​

คำพูด​เหล่านี้​ทำให้​ปรมาจารย์​ชูตกใจ​และ​ใบหน้า​ของ​เขา​ก็​แดงก่ำ​

จอม​ปราชน์​นั้น​ยอดเยี่ยม​เพียงใด​ ? ทั่ว​ทั้งโลก​เซียน​มีเพียง​ไม่กี่​คน​เท่านั้น​ พวกเขา​เป็น​ดั่ง​ตำนาน​

ถึงแม้ว่า​จักรวรรดิ​นภา​ของ​พวกเขา​จะมีมรดก​และ​มีสิทธิ​ใน​การ​พยายาม​ที่จะ​ทำให้​กลายเป็น​จักรวรรดิ​นิรันดร์​ แม้ว่า​เขา​จะกลายเป็น​จักรวรรดิ​นิรันดร์​ แต่​จอม​ปราชน์​ก็​ยังคง​มีอยู่​

การ​ขอความช่วยเหลือ​จาก​จอม​ปราชน์​นั้น​ไม่แตกต่าง​จาก​นิทาน​

ยิ่งไปกว่านั้น​จักรวรรดิ​นภา​ของ​พวกเขา​สามารถ​ขอให้​จอม​ปราชน์​จัดการ​ได้​ พวกเขา​จำเป็นต้อง​กลัว​เจี้ยนเฉิน​อีกต่อไป​อีก​หรือ​ ? ความจริง​ที่ว่า​เจี้ยนเฉิน​อาจ​คุกคาม​พวกเขา​ได้​ในอนาคต​ แม้แต่​ชนชั้นสูง​ก็​ไม่กล้า​พอที่จะ​ทำลาย​องค์​ชาย​ห้า​ในขณะที่​เขา​ได้​รับมรดก​

ในเวลานี้​ ผลึก​ชั้น​น้ำแข็ง​บาง​ ๆ ขยาย​ตัวอย่าง​รวดเร็ว​บน​ร่าง​ปรมาจารย์​ชู ใน​เวลา​เพียง​เสี้ยว​วินาที​เขา​ก็​กลายเป็น​รูปปั้น​น้ำแข็ง​

ปรมาจารย์​ชูไม่ใช่คนเดียว​ที่​ถูก​แช่แข็ง​ แม้แต่​องค์​รักษ์​ที่​เหลืออยู่​และ​คนใน​ครอบครัว​หยุ​น​ก็​ถูก​ตรึง​ไว้​โดย​ซุย​หยุ​น​หลาน​ แม้แต่​หยุ​น​ซิน​ก็​ไม่อาจ​หลีกเลี่ยง​ชะตากรรม​นี้​ได้​

ถึงแม้ว่า​พวกเขา​จะเป็น​ราชา​เทพ​และ​ปรมาจารย์​ชูจะมีวัตถุ​เทพ​ ซุย​หยุ​น​หลาน​ก็​มีพลัง​มากเกินไป​ ปรมาจารย์​ชูและ​คนอื่น​ ๆ ก็​ไม่อาจ​ต้านทาน​พวก​นาง​ได้​

“ข้า​จะไม่เอาชีวิต​เจ้า เมื่อ​ข้า​เจอ​องค์​ชาย​ห้า​ของ​เจ้าและ​ได้รับ​ของ​จาก​แหวน​มิติ​ ข้า​จะปล่อย​เจ้าไป​” ชุน​หยวน​หลาน​พูด​อย่าง​อารมณ์เสีย​ก่อนที่จะ​เก็บ​พวกเขา​ไว้​ใน​โถงศักดิ์สิทธิ์​ จากนั้น​นาง​ก็​เห็น​เจี้ยนเฉิน​ที่​หนี​ไป​อย่าง​รวดเร็ว​อย่าง​มาก​จาก​ระยะไกล​ ๆ และ​มีความรู้สึก​หลากหลาย​ปะปน​อยู่​ใน​แววตา​ของ​นาง​

“ตอนแรก​ข้า​คิด​ว่า​จะไม่ได้​เจอ​กับ​เจ้าอีกแล้ว​ และ​หาก​ข้า​เจอ​เจ้ามัน​ก็​ต้อง​เป็น​สนามรบ​ เพราะ​ท้ายที่สุด​เมื่อ​เจ้าไป​ที่​โลก​อมตะ​และ​เจ้าสืบทอด​นิกาย​กระบี่​สวรรค์​ม่วง​ เจ้าก็​จะกลายเป็น​ศัตรู​กับ​ทุกคน​รวมถึง​ศาลา​เทพธิดา​น้ำแข็ง​ไม่ช้าก็เร็ว​ แม้ว่า​เจ้าจะเป็น​พี่น้อง​กับ​ฝ่าบาท​ใน​โลก​ที่​ต่ำกว่า​ นั่น​ก็​เพราะ​ก่อนที่​ฝ่าบาท​จะฟื้น​ความทรงจำ​ของ​นาง​ มัน​จะเกี่ยวข้อง​กับ​ชีวิต​ก่อนหน้านี้​ของ​นาง​ เมื่อ​ฝ่าบาท​ฟื้น​พลัง​ของ​นาง​ ข้า​เชื่อ​ว่า​นาง​จะไม่เก็บ​เจ้าไว้​ นาง​จะฆ่าเจ้าด้วยตัวเอง​”

“แต่​เป็น​เพราะ​ศาลา​เทพธิดา​น้ำแข็ง​แตกต่าง​จาก​เมื่อก่อน​ นอกจาก​โม่เทียน​หยวน​แล้ว​ ไม่มีใคร​ช่วย​เรา​ได้​และ​สำหรับ​ข้า​ที่จะ​ได้​พบ​กับ​โมเทียน​หยุ​น​ ข้า​ต้อง​ผ่าน​ทาง​เจ้า” ซุย​หยุ​น​หลาน​ก็​เต็มไปด้วย​ความขมขื่น​ หลังจากที่​ถอนหายใจ​เบา​ ๆ นาง​พุ่ง​ตาม​เจี้ยนเฉิน​ไป​อย่าง​ช่วยไม่ได้​

ด้านหน้า​ เจี้ยนเฉิน​ก็​ตกใจ​มาก​เมื่อ​เขา​หนี​มาที​ชั้น​ 11 เมื่อ​เขา​เห็น​ว่า​องค์​ชาย​ห้า​รอดชีวิต​และ​หายตัว​ไป​ด้วย​ยันต์​ เขา​มอง​ไป​ที่​สุดยอด​ราชา​เทพ​ที่​เข้ามา​ใกล้​ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง​เมื่อ​เขา​เห็น​ว่า​มีบาง​คนใช้​วัตถุ​เทพ​กับ​เขา​อย่าง​ไม่ลังเล​ เขา​เตรียม​ที่จะ​ใช้อสนีบาต​เพื่อ​พุ่ง​เปิดทาง​

ทันใดนั้น​ ก็​มีแสงสีฟ้า มัน​เหนือกว่า​ราชา​เทพ​ขั้นสูงสุด​ทั้งหมด​พุ่ง​เข้าหา​เจี้ยนเฉิน​ด้วย​ความเร็ว​ที่​ไม่อาจ​อธิบาย​ได้​

คัง​ห​ยิง​ลงมือ​ เขา​ส่อง​ประกาย​แสงสีฟ้าราวกับว่า​เขา​กลายเป็น​เผิง​ เขา​ใช้ทักษะ​เผิง​สยาย​ปีก​เพื่อ​ตาม​เจี้ยนเฉิน​และ​หยุด​เขา​ไม่ให้​หลุด​ไป​ได้​

แม้ว่าความ​แข็งแกร่ง​ของ​คัง​ห​ยิง​จะอยู่​ใน​อันดับ​ต่ำสุด​ใน​บรรดา​สุดยอด​ราชา​เทพ​ แต่ทว่า​เขา​ก็​ไม่อาจ​เอาชนะ​อีก​ฝ่าย​ขณะที่​เขา​ใช้ทักษะ​เผิง​สยาย​ปีก​และ​มีเพียง​ไม่กี่​คน​เอาชนะ​เขา​ได้​

“เจี้ยนเฉิน​ แม้ว่า​เจ้าจะมีหมิง​ตง​ช่วยเหลือ​ เจ้าก็​ไม่อาจ​หลบหนี​ข้า​ได้​ใน​วันนี้​” มีความมุ่งมั่น​ใน​สายตา​ของ​คัง​ห​ยิง​ เขา​กลัว​ความ​แข็งแกร่ง​ของ​หมิง​ตง​อย่าง​มาก​ แต่​ตอนนี้​สุดยอด​ราชา​เทพ​ไล่ตาม​เจี้ยนเฉิน​ เขา​เชื่อ​ว่า​แม้ว่า​หมิง​ตง​จะปรากฏตัว​ มัน​ก็​ไม่อาจ​พลิก​สถานการณ์​ได้​ เขา​เพียงแค่​พัวพัน​เจี้ยนเฉิน​เพียง​ไม่กี่​วินาที​และ​สุดยอด​ราชา​เทพ​ทั้งหมด​จะล้อมรอบ​เขา​เอาไว้​

เมื่อ​คัง​ห​ยิง​พุ่ง​ออก​ไป​ กระบี่​บิน​ทั้งสอง​ที่​เปล่งประกาย​เจิดจ้า​ไป​ทั้ง​ท้องฟ้า​รวมถึง​พลัง​แห่ง​การ​มีอยู่​ของ​วัตถุ​เทพเจ้า​มุ่งตรง​มาที่​เจี้ยนเฉิน​

“คัง​ห​ยิง​ ! ” เจี้ยนเฉิน​รู้​ได้​ทันที​ว่า​เป็น​ฝีมือ​ของ​คัง​ห​ยิง​ที่​ไล่ตาม​เขา​มาอย่าง​กระชั้นชิด​ มีแสงวาบ​อย่าง​เย็นชา​ผ่าน​ดวงตา​ของ​เขา​พร้อมกับ​จิต​สังหาร​ เห็ร​ได้​ชัด​ว่า​เป็น​คัง​ห​ยิง​เอง​ที่​ใช้ปราณ​กระบี่​ทั้งสอง​พุ่ง​ใส่เขา​อย่าง​ไม่กลัวเกรง​ อย่างไรก็ตาม​คัง​ห​ยิง​ไม่รู้​ว่า​เขา​ได้​กลั่น​ปราณ​กระบี่​ลึกซึ้ง​เส้น​ที่สาม​แล้ว​

แต่​ในเวลานี้​ เจี้ยนเฉิน​ไม่มีความตั้งใจ​ที่จะ​ใช้ปราณ​กระบี่​ลึกซึ้ง​เส้น​ที่สาม​ คัง​ห​ยิง​รวดเร็ว​มาก​ แต่​เมื่อ​เทียบ​กับ​อสนีบาต​ เขา​ก็​ยัง​ช้ากว่า​มาก​

ทันใดนั้น​มีแสงสีเขียว​พุ่ง​เข้ามา​ เอ​เดรียน​น่า​ใช้พลัง​ชีวิต​ที่​หนาแน่น​ของ​นาง​เพื่อ​ควบคุม​การเจริญเติบโต​ เถาวัลย์​นับไม่ถ้วน​ได้​หลั่งไหล​เข้ามา​ล้อมรอบ​คัง​ห​ยิง​ด้วย​ความเร็ว​สูงและ​วัตถุ​เทพ​ทั้งสอง​เพื่อ​ซื้อเวลา​ให้​เจี้ยนเฉิน​

การ​แทรกแซง​ของ​เอ​เดรียน​น่า​ทำให้​เจี้ยนเฉิน​ตกใจ​เล็กน้อย​ เขา​มอง​ย้อนกลับ​ไป​ยัง​ทิศทาง​ของ​เอ​เดรียน​น่า​และ​ใน​วินาที​ต่อมา​เขา​ก็​ถูก​ปกคลุม​ด้วย​แสงที่​สว่างไสว​ มัน​เป็น​พลัง​ของ​ปราณ​กระบี่​ เขา​พุ่ง​ไป​ยัง​ทางเดิน​ด้วย​ความเร็ว​สูงเพื่อ​ไป​ยัง​ชั้น​ที่​ 11

นอกจากนี้​นาง​ไม่เพียง​ต้อง​เผชิญหน้า​กับ​สุดยอด​ราชา​เทพ​หลาย​คน​ แถมส่วนใหญ่​ยังอยู่​ใน​ร้อย​อันดับ​แรก​ พวกเขา​แข็งแกร่ง​มาก​

…

เจี้ยนเฉิน​ใช้อสนีบาต​อย่าง​ต่อเนื่อง​ ไม่นาน​เขา​ก็​ไป​ถึงชั้น​ 10 อย่างไรก็ตาม​ด้วย​การ​ที่​เขา​ใช้อสนีบาต​อย่าง​ไม่หยุดพัก​เป็นระยะ​ทางไกล​ ๆ เขา​เดินทาง​ถึงหลาย​สิบ​ล้าน​กิโลเมตร​จาก​ทางเข้า​ จากนั้น​เขา​ก็​เปลี่ยน​รูปลักษณ์​และ​สัดส่วน​ของ​เขา​ จน​กลายเป็น​ชาย​ชรา​หน้าแดง​ที่​บิน​อยู่​บน​ชั้น​ 9 อย่าง​มั่นคง​

“สุดยอด​ราชา​เทพ​เหล่านั้น​จะตามทัน​ในไม่ช้า​ แต่​ตอนนี้​ข้า​เปลี่ยน​โฉมแล้ว​ ตราบที่​ข้า​ไม่ใช้พลัง​บรรพกาล​และ​ปราณ​กระบี่​ พวกเขา​ก็​ไม่อาจ​จำข้า​ได้​” เจี้ยนเฉิน​คิด​และ​สร้างเรื่อง​โกหก​เพื่อ​รับมือ​กับ​พวกเขา​ได้​อย่าง​เหมาะสม​เพื่อ​ถูก​คนอื่น​ถาม

แต่​เขา​ก็​ต้อง​ประหลาดใจ​ การ​เดินทาง​นั้น​ราบรื่น​อย่าง​มาก​ เขา​ไม่ได้​พบ​กับ​สุดยอด​ราชา​เทพ​แม้แต่​คนเดียว​บน​ชั้น​ 10 และ​มาถึงชั้น​ 9 อย่าง​ราบรื่น​ อย่างไรก็ตาม​เขา​ได้​พบ​กับ​ราชา​เทพ​และ​ขั้น​เหนือ​เทพ​ไม่กี่​คน​ที่​เคลื่อนไหว​รอบ​ ๆ และ​บังเอิญ​เจอกัน​

เจี้ยนเฉิน​บิน​เป็น​เส้นตรง​และ​ยังคง​รักษา​ภาพลักษณ์​บ้าน​ ๆ บน​ชั้น​ 9 ไม่นาน​เขา​ก็​กลับ​ไป​ยัง​ภูเขา​เนปจูน​ที่​จาก​มาเมื่อ​หลาย​ปีก่อน​

ทันทีที่​เขา​เข้ามา​ใน​เขต​แกน​ของ​เทือกเขา​เนปจูน​ เฉิน​หลง​ก็​มาปรากฏตัว​ด้านหน้า​ของ​เขา​อย่าง​เงียบ ๆ​ ราวกับ​เขา​โผล่​ออก​มาจาก​ความว่างเปล่า​ เขา​ไม่ได้​มีความกดดัน​ใด​ ๆ เลย​ที่​ทำให้​เจี้ยนเฉิน​สัมผัส​ได้​ เขา​ต้อง​มอง​ด้วย​ตา​ของ​เขา​เท่านั้น​

“ข้า​รู้​ว่า​เจ้าคง​ไม่ตาย​ง่าย ๆ​ ” เฉิน​หลง​ยิ้ม​ การ​กลับมา​ของ​เจี้ยนเฉิน​ทำให้​เขา​โล่งใจ​

“เจ้ารู้​ว่า​เป็น​ข้า​ได้​อย่างไร​ ? ” เจี้ยนเฉิน​ลูบ​จมูก​เมื่อ​เขา​ถามเช่นนี้​ด้วย​ความประหลาดใจ​ เขา​ปลอมตัว​กลายเป็น​ตา​เฒ่าหน้าซีด​และ​ปกปิด​พลัง​แห่ง​การ​มีอยู่​ของ​เขา​เอง​ แต่​เฉิน​หลง​ก็​ยัง​จำเขา​ได้​ใน​การ​ชำเลือง​มอง​เพียง​แวบเดียว​

“โลก​ภูเขา​เนปจูน​นั้น​เป็น​ดัง​ดินแดน​ของ​ข้า​ ไม่มีใคร​ซ่อนตัว​ใน​ดินแดน​ของ​ข้า​ได้​ ไม่ว่า​เจ้าจะปลอมตัว​อย่างไร​ก็​ไม่อาจ​หลบซ่อน​มัน​จาก​ข้า​ได้​” เฉิน​หลง​ลูบ​เครา​ของ​เขา​ขณะที่​พูด​อย่าง​ภูมิใจ