สรุปตอน ตอนที่ 2128: ล่าองค์ชายห้า (1) – จากเรื่อง เทพกระบี่มรณะ โดย Internet
ตอน ตอนที่ 2128: ล่าองค์ชายห้า (1) ของนิยายแฟนตาซีเรื่องดัง เทพกระบี่มรณะ โดยนักเขียน Internet เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
ตอนที่ 2128: ล่าองค์ชายห้า (1)
เจี้ยนเฉินนึกได้ทันที เขาถอนหายใจด้วยความประหลาดใจอยู่ภายใน เขารู้ว่าการควบคุมภูเขาเนปจูนเริ่มขึ้นหลังจากใช้เวลาหลายปีในที่นั้น
“ไคยะสบายดีหรือไม่ ? ” เฉินหลงถาม เขารู้สึกถึงความคุ้นเคยแปลก ๆ ของไคยะและเมื่อความแข็งแกร่งของเขาเพิ่มขึ้น ความรู้สึกคุ้นเคยก็เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ เป็นธรรมชาติที่เขาเอาใจใส่ไคยะมาก ๆ
เจี้ยนเฉินพยักหน้า เขามองไปที่ด้านหลังของเขาและพูดว่า “เข้าไปข้างในและเราจะได้คุยกัน”
เฉินหลงเห็นความกังวลของเจี้ยนเฉินและอดไม่ได้ที่จะหัวเราะดัง ๆ “ข้าได้ยินเรื่องราวความยุ่งเหยิงทั้งหมดที่เจ้าและไคยะสร้างในพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูน อย่างไรก็ตามเจ้าไม่ต้องกังวลในภูเขาเนปจูน มันจะไม่ขึ้นอยู่กับพวกเขาที่จะตัดสินว่าจะเกิดอะไรขึ้นที่นี่” เฉินหลงพูดด้วยท่าทางที่น่าเกรงขาม สุดยอดราชาเทพไม่ได้ทำให้เขาสนใจเลย
อย่างไรก็ตาม เขามีสิทธิ์อย่างนั้นจริง ๆ เมื่อเขาเข้าใจค่ายกลของจอมปราชญ์สูงสุดในภูเขาเนปจูน แล้วเขาก็ไม่กลัวใครอีกเลยในพระราชวัง
เจี้ยนเฉินและเฉินหลงกลับไปที่ถ้ำที่พวกเขาสร้างกันเมื่อหลายปีก่อนทันที
ในเวลาเดียวกันเจี้ยนเฉินก็เปลี่ยนรูปร่างหน้าตาของเขาอีกครั้งบนชั้น 10 เอเดรียนน่าในชุดเขียวก็โฉบอยู่บนท้องฟ้า พลังชีวิตหนาแน่นและบริสุทธิ์ของนางแผ่กลิ่นอายออกมาทำให้ทุกอย่างที่ได้รับผลกระทบต่างก็เจริญเติบโตอย่ามีชีวิตชีวาอีกครั้ง แสงสีเขียวแผ่ขยายออกไปในระดับที่มองเห็นได้อย่างชัดเจน
เอเดรียนน่าไม่ได้ทำแบบนี้เพราะต้องการ มันเกิดจากพลังชีวิตที่ทรงพลังของนางแผ่ออกมา
“ร่อยรอยทั้งหมดของเขาหายไปจากที่นี่แล้ว” เอเดรียนน่ามองไปรอบ ๆ ในขณะที่ใช้สัมผัสวิญญาณของนางออกไปอย่างมาก ครู่ต่อมานางก็ยิ้มอย่างขมขื่น “เด็กคนนี้เริ่มซ่อนตัวดีขึ้นเป็นอย่างมาก เขาไม่เหลือร่องรอยอะไรเลยแม้แต่น้อย ดังนั้นข้าจะหาเขาเจอได้อย่างไร ข้ารู้ทักษะลับมากมายในการค้นหาผู้คน แต่เขาไม่เคยปรากฏตัวเลย ดังนั้นข้าจึงไม่อาจหาเขาพบ”
“ดูเหมือนว่าข้าต้องทำได้เพียงรวมกลุ่ม….” เอเดรียนน่าเหลือไปที่ชั้น 11 ก่อนออกเดินทาง นางซ่อนตัวห่างออกไปหลายหมื่นกิโลเมตรอย่างระมัดระวัง
ไม่นานสุดยอดราชาเทพกลุ่มใหญ่ก็พุ่งเข้ามา พวกเขามาถึงที่มีร่องรอยของเจี้ยนเฉินหายไปและสีหน้าของพวกเขาทั้งหมดก็ย่ำแย่ บางคนได้รับบาดเจ็บ แม้ว่ามันจะดูไม่รุนแรง แต่พวกเขาก็อยู่ในสภาพที่น่ากลัว
ซุยหยุนหลานไม่ได้อยู่ในกลุ่มพวกเขา
“ร่องรอยทั้งหมดหายไปที่นี่….”
“ถ้าไม่ใช่เพราะความจริงที่ว่าพวกเรายุ่งอยู่กับผู้ที่มีพลังน้ำแข็งนั้นและเสียเวลากับนางมาก เจี้ยนเฉินจะหนีไปจากพวกเราได้อย่างไร….”
“ฮึ่ม เขาไม่อาจหนีได้ ข้าจะใช้ทักษะลับและย้อนเวลากลับไปในอดีต”
ทันใดนั้นเอง สุดยอดราชาเทพก็ก้าวมายืนอยู่ด้านหน้าฝูงชน เขาใช้ทักษะลับในการมองอดีต
ก่อนอื่นเขาเห็นฉากที่เอเดรียนน่าอยู่ที่นี่ อย่างไรก็ตามนางก็ดูพร่ามัวและแทบจะแยกไม่ออก
ทั้งการบ่มเพาะส่วนตัวของเอเดรียนน่าและกฏของนางก็เหนือกว่าสุดยอดราชาเทพที่ย้อนเวลา ดังนั้นมันจึงแสดงให้เห็นเพียงร่างที่พร่ามัวของเอเดรียนน่าด้วยทักษะลับของเขาเท่านั้น
อย่างไรก็ตามไม่มีใครสนใจเอเดรียนน่า พวกเขารออย่างอดทนแทน ท้ายที่สุดร่างของเจี้ยนเฉินก็ปรากฏตัวหลังจากที่ภาพฉายออกมาไม่กี่วินาที สุดยอดราชาเทพรอบ ๆ ก็เห็นสิ่งที่เขาทำรวมถึงทิศทางที่เขาจากไป
สุดยอดราชาเทพทุกคนก็ไปยังทิศทางที่เจี้ยนเฉินไปทันทีโดยไม่ลังเล
“เขาไม่ได้อยู่ที่นี่เช่นกัน ลงต่อไปเถอะ” เฮยหยาพูด
เจี้ยนเฉินพาเฮยหยาไปที่ชั้น 7 อย่างไม่ลังเล
“เจอแล้ว องค์ชายห้าซ่อนตัวที่ชั้น 7 เขาอยู่ตรงนั้นห่างจากเราประมาณ 5 ล้านกิโลเมตร...” ไม่นานสายตาของเฮยหยาก็สว่างขึ้น เขาหาองค์ชายห้าพบแล้ว
แสงไฟที่ชั่วร้ายได้วาบผ่านดวงตาของเจี้ยนเฉิน “เฮยหยา มันไม่เหมาะกับเจ้าที่จะได้เจอกับองค์ชายห้า ในตอนนี้ เจ้าควรจะซ่อนตัวในโถงศักดิ์สิทธิ์ของเจ้าในตอนนี้” เจี้ยนเฉินดึงศาลาศักดิ์สิทธิ์ออกมาและหลังจากปรับแต่งเบื้องต้น เขาก็ปล่อยให้เฮยหยาเข้าไป
โถงศักดิ์สิทธิ์เป็นหนึ่งในสินสงครามของเขา แม้ว่ามันจะไม่ได้มีคุณภาพสูง แต่มันก็เพียงพอที่จะซ่อนใครสักคน
จากนั้นเจี้ยนเฉินก็ปิดบังตัวตนและซ่อนตัว เขาบินไปหาองค์ชายห้าด้วยตัวเอง
ตอนนี้องค์ชายห้าดูกระเซอะกระเซิงอยู่ในหลุมลงไปใต้พื้นดินพร้อมด้วยสีหน้าที่ซีดเซียว กล้ามเนื้อบนใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวอย่างสมบูรณ์ ทำให้เขาดูน่ากลัวมาก ดวงตาที่แดงก่ำของเขาเต็มไปด้วยความเกลียดชังและความโกรธแค้น
“เจี้ยนเฉิน เจี้ยนเฉิน ข้าจะไม่ปล่อยเจ้า ข้าจะไม่ปล่อยเจ้า ข้าสาบาน ข้าจะทำให้เจ้าทรมาณมากที่สุดก่อนในโลกก่อนที่จะเอาชีวิตเจ้า…”
“มันเป็นมรดกของอัครสูงสุด นั่นคือมรดกของอัครสูงสุด สิ่งที่ข้าต้องการคือเพียงแค่ก้าวเล็ก ๆ อีกก้าวเดียวและสุดท้ายมันก็เป็นของข้า…มันเป็นเพราะเจ้าเจี้ยนเฉิน ทั้งหมดนี้เป็นเพราะเจ้า ข้าเสียโอกาสที่จะผงาดขึ้น ข้าต้องการเลาะเอ็นตัดกระดูกและถลกหนังเจ้าทั้งเป็น พลางดื่มกินเลือดเนื้อ ข้าต้องการให้เจ้าตาย….”
องค์ชายห้าคำรามอย่างเกรี้ยวเกราด เขาเกือบจะเป็นบ้า เขาเกลียดเจี้ยนเฉินอย่างมาก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ
จบแล้วหรอ...
ทำไมยังไม่ลงบทใหม่...
ลงครั้งละ สี่ ห้า บท ได้ไหม...
กรุณาลงบทครั้งละหลายบทหน่อยนะครับ ชอบ ๆ...
รออ...
ตอน 1419-1420 หายครับ...
จบแล้ว......
มีต่อไหมครับ...
เมื่อไรจะอัพเดทค้าบ รอนานแล้ว...
ต่อๆๆๆ...