เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 213

ตอนที่ 213: ตระกูลโจว

แม้ว่าเมืองเวคมีแนวโน้มที่จะถูกปิดล้อมจากสัตว์อสูร แต่ก็ไม่มีใครในเมืองเวคที่รู้สึกกลัวหรือวิตกเลย ความแตกต่างเดียวก็คือ บรรยากาศในเมืองนั้นจะตึงเครียดกว่าเล็กน้อย แต่ประชาชนก็ดำเนินธุรกิจไปตามปกติ

เทือกเขาสัตว์อสูรอยู่ห่างจากเมืองเวคประมาณ 20 กิโลเมตร มันเหมือนกว่าเมืองชั้นสามอื่นและมีประสบการณ์สูงในการขับไล่คลื่นการโจมตีของสัตว์อสูร แม้แต่กำแพงเมืองยังเทียบเท่ากับกำแพงเมืองของเมืองชั้นหนึ่ง ทุกครั้งที่สัตว์อสูรเข้ามาโจมตี เมืองชั้นสามนี้ก็จะยืนหยัดอยู่ได้เสมอ ดังนั้นคนที่เกิดและโตในเมืองทั้งหมดจึงคุ้นเคยกับการปิดล้อมจากสัตว์อสูรดี

ภายในเมืองเวค เจ้าเมืองได้ประกาศข่าวเช่นเดียวประกาศงานเอาไว้ที่สหภาพทหารรับจ้าง โดยทั่วไปแล้ว ทหารรับจ้างทุกคนที่รวมตัวกันอยู่ในเมืองเวคนั้นเตรียมพร้อมกับการโจมตีของสัตว์อสูรอยู่แล้ว

ทุกวันนี้ ถนนภายในเมืองเวคมีคนมากกว่าที่เคย ถ้าสังเกตดีดีจะเห็นว่าคนส่วนใหญ่บนถนนนั้นเป็นทหารรับจ้างที่กำลังทำงานของพวกเขาอยู่

“หลบไป ข้าบอกให้หลบไป!”

ในตอนนี้เอง เสียงดังและลนลานก็ดังผ่านถนนมาทำให้ทุกคนหันไปมอง ชายวัยกลางคนหลายคนกำลังเคลื่อนที่ไปตามถนนอย่างรวดเร็วด้วยความสิ้นหวัง แต่ละคนสวมเสื้อสีต่างกัน แต่แถบบนหน้าอกของพวกเขานั้นก็เป็นเอกลักษณ์เหมือนกัน ใครก็ตามที่โชคร้ายไปขวางทางพวกเขาก็จะถูกผลักออกไปอย่างไม่สนใจ ทำให้พวกเขาโดนด่าด้วยความโกรธ

“ดูตราของพวกเขาสิ ไม่ใช่ว่าพวกเขาเป็นคนของกลุ่มทหารรับจ้างโจวหรือ ? “

“พวกเขาเป็นทหารรับจ้างโจวจริง ๆ ทำไมพวกเขาถึงได้ตื่นตกใจเช่นนี้ ? มันเหมือนกับว่าพวกเขากำลังโดนใครสักคนตามล่า”

ในตอนที่คนบางคนบนถนนจำตราของชายพวกนั้นได้ พวกเขาก็แปลกใจที่ได้เห็นเหตุการณ์ที่แปลกประหลาดนี้ แม้แต่คนที่ถูกพวกเขาผลักให้พ้นทางออกไปก็ยังเก็บความโกรธและอาวุธเซียนของพวกเขากลับไปทันทีที่พวกเขาได้ยินว่ากลุ่มนี้เป็นทหารรับจ้างโจว

หัวหน้าของทหารรับจ้างโจว โจวหยุนเป็นเซียนผู้เชี่ยวชาญพิเศษ นี่ไม่ใช่เรื่องธรรมดาในเมืองเวค เพราะว่า เมืองเวคเป็นเมืองชั้นสาม เซียนผู้เชี่ยวชาญพิเศษนั้นถือว่าเป็นยอดจอมยุทธภายในเมือง ในตอนนี้ ทหารรับจ้างโจวมีเซียนผู้เชี่ยวชาญพิเศษในกลุ่มทำให้พวกเขากลายเป็นกลุ่มที่แข็งแกร่งที่สุดในเมือง ในตอนนี้ มีไม่มากคนนักที่กล้าที่จะไปหาเรื่องกลุ่มทหารรับจ้างโจว

คนของทหารรับจ้างพวกนี้วิ่งผ่านถนนไปอย่างรวดเร็วจนกระทั่งพวกเขาหายไปในฝูงคน พวกเขาเป็นที่เตะตาคนที่ยืนดูอยู่รอบ ๆ

ทันทีที่ทหารรับจ้างโจวหายไปในฝูงคน แสงสีขาวก็พุ่งไปที่กลุ่มคนและไล่ตามหลังกลุ่มหทารรับจ้างโจวไปทันที

“เกิดอะไรขึ้น กลุ่มทหารรับจ้างโจวไปเจอกับปัญหาเข้าหรือ??”

“เป็นไปไม่ได้ ในตอนนี้ ทหารรับจ้างโจวมีเซียนผู้เชี่ยวชาญพิเศษและยังมีตระกูลโจวคอยหนุนหลังอีก ใครกันจะกล้ามีปัญหากับกลุ่มทหารรับจ้างโจว”

….

จากเหตุการณ์นี้ ทุกคนบนถนนก็เริ่มพากันคาดเดาถึงความเป็นไปได้ในเรื่องนี้

ทหารรับจ้างโจวยังคงพุ่งไปอย่างบ้าคลั่งและสิ้นหวังอีก 10 กิโลเมตร ก่อนที่พวกเขาจะไปถึงคฤหาสน์ที่ใหญ่โตที่มีประตูกว้าง 6 เมตรและสูง 4 เมตร บนประตูใหญ่นี้มีป้ายขนาดใหญ่ที่มีคำว่า “ตระกูลโจว” เขียนอยู่เป็นสีทองสดใส แค่เห็นจากป้ายเพียงอย่างเดียวก็บอกได้เลยว่า คนที่เป็นเจ้าของของที่นี่ต้องมีความมั่งคั่งและพลังอำนาจมากแน่ ๆ

“ให้พวกเราเข้าไป พวกเราเป็นคนของกลุ่มทหารรับจ้างโจว พวกเรามีเรื่องสำคัญแจ้งกัปตัน ! ” คนของทหารรับจ้างโจวตะะโกนบอกยามรักษาการณ์ที่ประตูอย่างลนลาน เมื่อยามรักษาการเห็นกลุ่มคนที่กำลังพุ่งเข้ามาที่ทางเข้าด้วยใบหน้าลนลาน ยามรักษาการก็รู้มีบางอย่างเกิดขึ้นและพวกเขาก็ไม่กล้าที่จะขวางและปล่อยให้พวกนั้นเข้าไป