ตอนที่ 2130: สมบัติของอัครสูงสุด
เมื่อได้เฮยหยาช่วยเหลือ เจี้ยนเฉินก็ไม่กลัวว่าองค์ชายห้าจะหนีไปได้ แม้ว่าเขาจะหนีไปถึงสุดขอบโลก ไม่ว่าเขาจะซ่อนต้วดีแค่ไหน เจี้ยนเฉินก็สามารถหาเขาเจอได้หากมีเฮยหยา
ไม่กี่ชั่วยามต่อมา เจี้ยนเฉินก็พบองค์ชายห้าบนชั้น 5 เนื่องจากก่อนหน้านี้สองครั้งเขาได้พลาดไป เจี้ยนเฉินจึงระมัดระวังมากในครั้งนี้ เขาส่งปราณกระบี่ของเขาจากที่ไกล ๆ
หลังจากที่กินสมบัติสวรรค์ระดับเทพ เขาก็ฟื้นพลังที่วิญญาณของเขาจากการใช้ปราณกระบี่ลึกซึ้งสองเส้นก่อนหน้านี้ ขณะมองไปยังปราณกระบี่ลึกซึ้งเส้นที่สามของเขา ที่ยังไม่ได้ใช้พลังวิญญาณของเขาไปจนหมด
ปราณกระบี่ลึกซึ้งนั้นรวดเร็วอย่างมาก มันพุ่งผ่านอากาศอย่างรวดเร็วจนแม้แต่ราชาเทพขั้นสูงสุดก็ไม่อาจตอบสนองทัน มันมุ่งเข้าหาองค์ชายห้าที่ซ่อนอยู่ในถ้ำอย่างคลุมเครือ
“อ้าก ! ”
ทันใดนั้น เสียงกรีดร้องที่เจ็บปวดขององค์ชายห้าก็ดังออกมาจากถ้ำ มันเป็นราวกับเสียงร่ำไห้ของภูตผี มันโหยหวนอย่างมาก
แม้แต่องค์ชายห้าที่อยู่ในสภาพที่ดีที่สุดก็ยังไม่อาจหลบหรือปัดป้องได้ ทำให้ปราณกระบี่ลึกซึ้งได้ทำร้ายเขาจนบาดเจ็บ ปราณกระบี่ลึกซึ้งได้แทงไปที่วิญญาณของเขาโดยตรง
อีกด้าน เจี้ยนเฉินเดินเข้าไปหาองค์ชายห้าอย่างไม่รีบร้อน แต่ละก้าวของเขานั้นเดินทางได้หลายร้อยเมตร
ไม่นานเขาก็มาถึงด้านหน้าขององค์ชายห้า เขามองไปที่องค์ชายห้าซึ่งจมอยู่บนกองโคลน ขณะสูดลมหายใจครั้งสุดท้าย ดวงตาของเจี้ยนเฉินเย็นชาอย่างมากและไม่มีความสงสารใด ๆ เลย
เจี้ยนเฉินเข้าใจพลังปราณกระบี่ลึกซึ้งมากกว่าใคร ๆ ตอนนี้องค์ชายห้าได้ตายไปกว่าแปดในสิบส่วน วิญญาณของเขาใกล้แตกสลายลงเต็มที แม้ว่าเขาจะยังมียันต์ แต่เขาก็ไม่มีพลังพอที่จะใช้พวกมันได้
หลังจากที่พลังปราณกระบี่ลึกซึ้งเพิ่มขึ้นอย่างมากเพราะได้ขัดเกลาปราณกระบี่เส้นที่สาม แม้แต่สุดยอดราชาเทพก็ยังไม่อาจต่อกรได้
แม้ว่าการใช้ปราณกระบี่ลึกซึ้งกับองค์ชายห้านั้นค่อนข้างสิ้นเปลือง แต่องค์ชายห้ามียันต์ หากเขาต้องการหนี เจี้ยนเฉินก็ไม่อาจขวางทางเขาได้ ดังนั้นเขาจึงไม่มีทางเลือกนอกจากใช้ปราณกระบี่ลึกซึ้ง
เจี้ยนเฉินเหวี่ยงกระบี่ของเขาตัดนิ้วขององค์ชายห้าและเอาแหวนมิติของอัครสูงสุดออกมา ก่อนที่จะเยาะเย้ยเขา “องค์ชายห้า เจ้าคงไม่คิดว่าจะมาถึงวันนี้ เดิมทีการไปยังพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนเป็นโอกาสที่เจ้าจะผงาดขึ้นกลายเป็นมังกร อนาคตที่ดีกำลังรอเจ้าอยู่ แต่เจ้ากำลังเข้าใกล้กับชีวิตหลังความตายในตอนนี้”
องค์ชายห้าที่กำลังนอนอยู่บนพื้นอย่างไร้กำลัง ใบหน้าของเขาซีดที่ออกมาพร้อมกับความกลัว อย่างไรก็ตามสายตาของเขายังร้ายการ เขากัดฟันพูด “เฮยหยา มันต้องเป็นเฮยหยา เจ้าทรยศ ข้าไม่คิดว่าเขาจะทำงานให้เจ้า มีเพียงเฮยหยาเท่านั้นที่จะหาข้าได้อย่างง่ายดาย”
“ถูกต้อง พระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนนั้นใหญ่มาก หากเจ้าต้องการซ่อนตัวในโลกจิ๋วทั้ง 12 โลกแล้ว มันก็เป็นไปไม่ได้ที่ข้าจะพบกับเจ้าโดยที่เฮยหยาไม่ได้ช่วย แต่สิ่งที่เจ้าจะต่อว่าได้ก็คือตัวเจ้าเอง เจ้าส่งเฮยหยาและไป่ฉีมาฆ่าข้าก่อนหน้านี้ หากสิ่งนี้ไม่เกิดขึ้น เราก็ไม่เป็นเช่นนี้ และนี่คือสิ่งที่จะไม่เกิดขึ้น ข้าจะไม่มีโอการที่จะมอบข้อเสนอให้เฮยหยายอมจำนนกับข้าเช่นเดียวกัน
“บางทีแม้ว่าเจ้าจะได้รับมรดกของอัครสูงสุด ข้าก็ไม่อาจทำอะไรกับเจ้า ดังนั้นเจ้าจะก็จะประสบความสำเร็จอย่างมาก อย่างไรก็ตามเนื่องจากเจ้ากลายเป็นศัตรูที่ต้องตายกันไปข้าง ข้าไม่อาจปล่อยให้เจ้าได้รับมรดกเพื่อป้องกันปัญหาที่ไม่จบไม่สิ้นหรือแม้แต่ความตายของข้าเอง ทำให้ชะตากรรมของเจ้าในวันนี้เป็นเจ้าเองที่ลิขิตมัน” เจี้ยนเฉินกล่าวอย่างช้า ๆ
“เพราะข้า ? ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า ถูกต้อง ชะตากรรมของข้าวันนี้เป็นเพราะตัวของข้าเอง ถ้าไม่ใช่เพราะหยุนซิน นังแพศยานั้น ข้าจะเป็นอย่างนี้ได้เช่นไร ? มันเป็นนังแพศยานั้นที่ทำให้ข้าต้องการฆ่าเจ้า ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า….” องค์ชายห้าหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง เขาเริ่มรู้สึกเสียใจ เขาไม่ควรที่จะโกรธเจี้ยนเฉินเพราะผู้หญิง
อย่างไรก็ตาม ตอนนี้เรื่องมันได้พัฒนามาไกลเกินว่าจะเสียใจแล้ว วิญญาณของเขาได้รับบาดเจ็บจากปราณกระบี่ลึกซึ้งและร่างกายกว่าแปดในสิบส่วนก็ตายไปแล้ว ส่วนที่เหลือคือวิญญาณของเขายังคงมีพลังปราณกระบี่สีเงินที่ค่อย ๆ กระจายไป เขาไม่อาจหยุดยั้งสิ่งเหล่านี้ได้
เจี้ยนเฉินรู้ว่าวิญญาณขององค์ชายห้ากำลังกระจัดกระจายไป ดังนั้นเขาจึงเรียกเฮยหยาออกมาเพื่อให้เขาเห็นการตายขององค์ชายห้าด้วยตัวเอง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ
ลงครั้งละ สี่ ห้า บท ได้ไหม...
กรุณาลงบทครั้งละหลายบทหน่อยนะครับ ชอบ ๆ...
รออ...
ตอน 1419-1420 หายครับ...
จบแล้ว......
มีต่อไหมครับ...
เมื่อไรจะอัพเดทค้าบ รอนานแล้ว...
ต่อๆๆๆ...
เลิกอัพแล้วหรา...
good novel...