สรุปตอน ตอนที่ 2131: เจ้านายของภูเขาเนปจูน – จากเรื่อง เทพกระบี่มรณะ โดย Internet
ตอน ตอนที่ 2131: เจ้านายของภูเขาเนปจูน ของนิยายแฟนตาซีเรื่องดัง เทพกระบี่มรณะ โดยนักเขียน Internet เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
ตอนที่ 2131: เจ้านายของภูเขาเนปจูน
“ยันต์เคลื่อนย้ายจักรวาล 3 ใบเท่ากับว่ามันจะช่วยข้าได้ถึง 3 ครั้ง ตราบใดที่ข้ามีมัน การหลบหนีของข้าก็สามารถเป็นไปได้ แม้ว่าข้าจะเผชิญหน้ากับช่วงเวลาที่ยากลำบากก็ตาม” เจี้ยนเฉินดีใจมากที่เขาได้ยันต์เคลื่อนย้ายจักรวาล
แน่นอนว่ารู้ด้วยว่าอัครสูงสุดน่ากลัวแค่ไหน ไม่ว่าเขาจะหลบหนีจากผู้เชี่ยวชาญเหล่านั้นได้หรือไม่ก็ขึ้นอยู่กับว่าเขาจะใช้ยันต์เคลื่อนย้ายจักรวาลได้ทันท่วงทีหรือไม่
เจี้ยนเฉินยังคงค้นหาในแหวนมิติ เขาพบสมบัติสวรรค์และวัสดุต่าง ๆ ในนั้น วัสดุทั้งหมดนั้นอยู่ในระดับเทพ
ปัญหาเดิม ๆ ก็คือมันมีวัสดุระดับเทพไม่มากนัก อย่างไรก็ตามแต่ละอย่างก็ทรงคุณค่าและมีค่าอย่างมาก
มีสมบัติสวรรค์แค่ 5 อย่างเท่านั้น พวกมันทั้งหมดอยู่ในระดับเทพและมีคุณภาพที่น่าหวาดหวั่น เจี้ยนเฉินประเมิณพวกมันเป็นระดับ 6 หรือ 7 เป็นอย่างน้อย จากพลังงานที่พลุ่งพล่านอยู่ภายในของมัน
“มีสมบัติสวรรค์มากกว่านี้ แต่พวกมันถูกใช้โดยเจ้าของแหวนมิตินี้และเหลือเพียงแค่ 5 อย่างเท่านั้น” เจี้ยนเฉินมองเห็นกล่องหยกกว่ายี่สิบกล่องที่ใช้เก็บสมบัติสวรรค์ในแหวนมิติซึ่งตอนนี้ว่างเปล่าหมดแล้ว
ยิ่งไปกว่านั้นยังมีขวดยาบางส่วนด้วยเช่นกัน พวกมันต่างก็ส่งกลิ่นหอม แต่เจี้ยนเฉินก็ต้องผิดหวังในเมื่อขวดเหล่านั้นมันว่างเปล่า
เจี้ยนเฉินคิดว่ายาและสมบัติสวรรค์นี้ถูกใช้ไปแล้วในระหว่างการต่อสู้ระหว่างเจ้าของแหวนมิติและอมตะเที่ยงแท้วัฎสงสาร
“ทักษะเผาสวรรค์ นี่เป็นวิธีการบ่มเพาะที่สามารถเข้าถึงขั้นบรรพกาลได้” ในขณะที่เจี้ยนเฉินหยิบตำราโบราณออกมาจากแหวนมิติและดวงตาของเขาก็เบิกกว้างเล็กน้อย วิธีการบ่มเพาะนั้นถูกสร้างขึ้นเพื่อให้กับคนที่เข้าใจกฏแห่งไฟ แม้ว่าเขาจะไม่แน่ใจว่าไคยะจะสามารถใช้มันได้หรือไม่ แต่มันก็เหมาะกับหงเหลียนมากที่สุดอย่างแน่นอน
“น่าเสียดายที่วิธีการบ่มเพาะนี้มีเพียงเล่มเดียวและสามารถบ่มเพาะจนถึงขั้นบรรพกาลได้เท่านั้น วิธีการบ่มเพาะที่ยิ่งใหญ่กว่านี้สามารถที่จะได้รับจากมรดกเท่านั้น” เจี้ยนเฉินถอนหายใจเบา ๆ เขารู้สึกเสียดาย หลังจากนั้นเขาก็เบนเป้าหมายไปที่วัตถุเทพและดวงตาของเขาก็เบิกกว้างทันที เขานั่งลงและเริ่มฟื้นฟูพลังวิญญาณของเขา
ผลจากสมบัติสวรรค์ที่เขากินเข้าไปก่อนหน้านี้ยังไม่หมดประสิทธิภาพ เขาจดจ่ออยู่กับพื้นที่ก่อนหน้านี้ ดังนั้นวิญญาณของเขาจึงฟื้นตัวอย่างช้า ๆ ตอนนี้เขามุ่งความสนใจไปยังผลของยา มันก็ถูกใช้ไปรวดเร็วหลายเท่า ซึ่งทำให้วิญญาณของเขาฟื้นตัวในระดับที่เร็วขึ้นหลายเท่าเช่นกัน
สองวันต่อมา เจี้ยนเฉินก็เพิ่มพลังวิญญาณของเขาได้เต็มที่ หลังนั้นเขาก็เริ่มโจมตีค่ายกลบนวัตถุเทพ
กระบี่ได้ดึงดูดความสนใจของเจี้ยนเฉิน แม้ว่ามันจะเป็นวัตถุเทพระดับต่ำ ดังนั้นค่ายกลที่อยู่รอบ ๆ ขึงทรงพลังมากเกินไป ภายใต้การโจมตีเต็มที่ของเจี้ยนเฉิน เขาใช้เวลาน้อยกว่าครึ่งวันในการทำลายมันและเอากระบี่ออกมาได้
ทันทีที่วัตถุเทพถูกปล่อดปล่อย มันก็เปล่งพลังที่ท่วมท้น มันส่องสว่างอย่างต่อเนื่องสมกับเป็นวัตถุเทพ ปราณกระบี่พุ่งออกมาและเริ่มโจมตีเจี้ยนเฉิน
กระบี่นั้นเป็นวัตถุเทพ ดังนั้นมันจึงมีจิตวิญญาณของตัวมันเอง และมันเริ่มต่อต้านทันทีที่เจี้ยนเฉินจับกระบี่
“ลองอีกครั้งเมื่อเจ้าอยู่ในขอบเขตตั้งต้น เจ้ากำลังฝันถ้าเจ้าต้องการให้ข้ารับใช้ราชาเทพ”
ในเวลานี้ เสียงก็ดังขึ้นมาในความคิดของเจี้ยนเฉิน นี่คือเสียงของจิตวิญญาณวัตถุ มันหยิ่งยโสอย่างมากและเต็มไปด้วยความรังเกียจต่อเจี้ยนเฉิน เมื่อเสียงดังขึ้น ปราณกระบี่ที่ทรงพลังก็ถูกใช้ออกมาเช่นกัน กระบี่เริ่มต่อสู้เมื่อเจี้ยนเฉินพยายามจับมันและต้องการที่จะหลบไม่ให้มันถูกจับ
ราชาเทพที่มีวิธีการมองเห็นอดีตหรือทักษะลับอื่น ๆ ต่างก็ใช้มันเพื่อค้นหาที่อยู่ของเจี้ยนเฉิน ท้ายที่สุดเขาก็ตามไปถึงภูเขาเนปจูน
“ทุกท่าน ข้าถามได้ไหมว่าทำไมถึงได้มาที่ภูเขาเนปจูนของข้าพร้อมกับคนมากมายเช่นนี้ ? ภูเขาของข้าไม่มีที่พักเพียงพอที่จะให้ทุกท่านเข้าพัก” ในเวลานี้ปรมาจารย์เฉินหลงก็ปรากฏตัวด้านหน้าของพวกเขาเงียบ ๆ พลางยิ้มและป้องมือให้
บรรดาสุดยอดราชาเทพต่างก็หยุดชะงักขณะที่เขาจ้องมอง พวกเขาทั้งคู่ต่างก็ประหลาดใจและไม่มั่นใจเพราะไม่มีใครพบว่าปรมาจารย์เฉินหลงปรากฏตัวอยู่ด้านหน้าของเขาได้อย่างไร เขาทำได้โดยไม่มีความผันผวนใด ๆ
“ข้าถามได้หรือไม่ว่าเจ้าเป็นใครถึงได้มาขวางทางเรา ? ” สุดยอดราชาเทพพูดเสียงดังพร้อมกับใบหน้าที่ถมึงมึง
“ข้า เฉินหลง ภูเขาเนปจูนเป็นดินแดนของข้า ถ้าเจ้าต้องการเข้าไปในภูเขาเนปจูน ท่านต้องให้ข้ายินยอมเสียก่อน” ปรมาจารย์เฉินหลงกล่าวอย่างสบาย ๆ และมีความยโสเล็กน้อย
“ห๊ะ ? เจ้าเพิ่งพูดว่าภูเขาเนปจูนเป็นดินแดนของเจ้างั้นหรือ ? ฮ่าฮ่าฮ่า…” สุดยอดราชาเทพมากมายอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ เมื่อได้ยินคำพูดของเฉินหลง
ทุกคนไม่เพียงแต่คุ้นเคยภูเขาเนปจูน แต่พวกเขารู้ทุกอย่างเดียวกับมัน มีค่ายกลขนาดใหญ่ในภูเขาเนปจูนและเมื่อลัทธิเต๋าแห่งเนปจูนยังคงอยู่ เทือกเขาเนปจูนก็เป็นดินแดนศักดิ์สิทธิ์ของพวกเขา มันมีชื่อเสียงอย่างมาก การบ่มเพาะในภูเขาเนปจูนจะง่ายขึ้นและยังมีผลดีในการทะลวงคอขวดอย่างเห็นได้ชัด โดยปกติแล้วทุกครั้งเมื่อพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนเปิดออก จะมีคนที่มาที่นี่เพื่อบ่มเพาะเป็นพิเศษในการทำความเข้าใจขอบกฏและทะลวงคอขวดหรืออื่น ๆ
อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าใครจะทรงพลังแค่ไหน รวมถึงสุดยอดราชาเทพอย่างพวกเขาก็ไม่กล้าพอที่จะอ้างว่าสถานที่แห่งนี้เป็นดินแดนของพวกเขาเอง
ถึงอย่างนั้น ราชาเทพช่วงกลางก็ได้พูดคำพูดที่หยิ่งยโสดังกล่าว โดยอ้างว่าเขาเป็นเจ้านายของภูเขาเนปจูน ทุกคนจะไม่หัวเราะได้อย่างไร ?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ
จบแล้วหรอ...
ทำไมยังไม่ลงบทใหม่...
ลงครั้งละ สี่ ห้า บท ได้ไหม...
กรุณาลงบทครั้งละหลายบทหน่อยนะครับ ชอบ ๆ...
รออ...
ตอน 1419-1420 หายครับ...
จบแล้ว......
มีต่อไหมครับ...
เมื่อไรจะอัพเดทค้าบ รอนานแล้ว...
ต่อๆๆๆ...