เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 2156
สรุปบท ตอนที่ 2156 - คนที่อยู่เบื้องหลังมันทั้งหมด (4): เทพกระบี่มรณะ
ตอน ตอนที่ 2156 - คนที่อยู่เบื้องหลังมันทั้งหมด (4) จาก เทพกระบี่มรณะ – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
ตอนที่ 2156 - คนที่อยู่เบื้องหลังมันทั้งหมด (4) คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายแฟนตาซี เทพกระบี่มรณะ ที่เขียนโดย Internet เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
ตอนที่ 2156 – คนที่อยู่เบื้องหลังมันทั้งหมด (4)
“ ข้าไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่มันไม่ดีเลย ดูท้องฟ้าสิ” เสียงอันเย็นชาของซุยหยุนหลานดังขึ้น ตอนนี้นางเงยศีรษะในขณะที่จ้องมองท้องฟ้าสีดำโดยไม่กระพริบตาเลย ดวงตาที่เย็นชาและไร้อารมณ์ของนางเจือไปด้วยความจริงจัง
ทุกคนดูท้องฟ้าด้วยเหตุนั้น ดวงตาของพวกเขาหรี่ลงในทันที
แม้ว่าท้องฟ้าเป็นสีดำสนิทโดยไม่มีแสงใด ๆ พวกเขาสามารถมองทะลุความมืดและความว่างเปล่าได้ด้วยการฝึกฝนที่ระดับราชาเทพ ในปัจจุบันพวกเขาสามารถเห็นท้องฟ้าแตกสลายและหายไปอย่างชัดเจนในอัตราที่มองเห็นได้
“มันเป็นจิตวิญญาณวัตถุ มันเป็นจิตวิญญาณวัตถุของพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูน การเกิดขึ้นอย่างฉับพลันในพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนนั้นจะต้องเกิดจากจิตวิญญาณวัตถุ…”
ราชาเทพที่รักษาตัวอยู่ใกล้ ๆ ร้องออกมา เขามองดูท้องฟ้าด้วยอารมณ์ที่หลากหลาย มีความกระตือรือร้น ความตื่นเต้นและความไม่สบายใจ
“อ๋อ มันจะต้องเกี่ยวข้องกับจิตวิญญาณวัตถุ นี่หมายความว่าจิตวิญญาณวัตถุจะปรากฏตัวขึ้น … ” สุดยอดราชาเทพอีกคนได้ร้องออกมาด้วยความประหลาดใจและความยินดี
สุดยอดราชาเทพทั้งหมดที่อยู่ในบริเวณใกล้เคียงพยายามที่จะสงบสติอารมณ์เมื่อได้ยินสิ่งนั้น ดวงตาเต็มไปด้วยอารมณ์ พวกเขามองไปรอบ ๆ ด้วยความปรารถนา ความกระตือรือร้นและความหวัง
ในขณะเดียวกัน หลายคนก็คิดอะไรบางอย่าง การปรากฏตัวของจิตวิญญาณวัตถุหมายความว่าพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนกำลังจะมีเจ้านายคนใหม่ สิ่งนี้ทำให้หลายคนกังวล
“มีอะไรบางอย่างผิดปกติ” เจี้ยนเฉินคำราม สายตาของเขาส่องประกายราวกับปราณกระบี่รวมตัวเข้าด้วยกัน เขาให้ความสนใจอย่างใกล้ชิดกับท้องฟ้ามากเพราะเขาหนักใจขึ้นเรื่อย ๆ กับการเปลี่ยนแปลงของท้องฟ้าในขณะนั้น ทำให้เขาประสบกับภาพลวงตาที่คลุมเครือราวกับว่าท้องฟ้ากำลังถูกกลืนกินด้วยพลังลึกลับและยิ่งใหญ่
ซึ่งมีผลโดยตรง ท้องฟ้าแตกเป็นเสี่ยง ๆและหายไป
พระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนเปลี่ยนไป !
ในขณะเดียวกัน ชายชราในเสื้อคลุมเรียบ ๆ นั่งอยู่บนยอดเขาที่สูงที่สุดในเทือกเขาเนปจูนห่างออกไปหลายล้านกิโลเมตรจากเจี้ยนเฉินและคนอื่น ๆ เขาจ้องไปที่ท้องฟ้าอันมืดมิด
เขาคือปรมาจารย์เฉินหลง
ในขณะนี้ ชุดธงค่ายกลขนาดเล็กบินออกจากแหวนมิติของปรมาจารย์เฉินหลงด้วยตัวเอง มันแผ่คลื่นพลังงานอันทรงพลังออกมาและกลายร่างเป็นงูยักษ์ มันจ้องมองไปที่ท้องฟ้าด้วยดวงตาที่มีขนาดเท่าหัวมนุษย์ปกติ ขณะที่หางที่หยาบหนาของมันตวัดไปมาอย่างไม่สบายใจ
“เกิดอะไรขึ้น ? ทำไมข้าถึงรู้สึกกระวนกระวายใจอย่างฉับพลันซึ่งข้าไม่สามารถทำให้ใจสงบลงได้เลย” งูยักษ์สร้างคลื่นทางจิต ในความเป็นจริงงูถูกสร้างสรรค์โดยธงค่ายกลในขณะที่มีวิญญาณติดอยู่ในธงค่ายกล
ปรมาจารย์เฉินหลงมองไปที่วิญญาณอย่างประหลาดเมื่อเขาได้ยินสิ่งนั้น เขาพูดว่า “จริง ๆ เจ้าก็รู้สึกเหมือนกันหรือ ? นั่นหมายความว่าเราเหมือนกัน ข้ายังรู้สึกหงุดหงิดอย่างมากหลังจากที่ท้องฟ้าเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน มันเหมือนกับมดนับล้านตัวกำลังคลานเข้ามาหาข้า ข้าไม่สามารถสงบสติอารมณ์ได้ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น”
“เฒ่าเฉินหลง ข้า -ข้าก็พลันอยากจะฆ่า” วิญญาณที่ติดอยู่ก็กลายเป็นไม่สบายใจทันที มันหมุนรอบเฉินหลงด้วยความไม่สบายใจพร้อมกับร่างที่บิดเบี้ยวขนาดใหญ่
“ไม่ใช่ว่าเจ้าชำนาญในการทำนายหรือ เจ้าสามารถมองเห็นความลับของสวรรค์รวมถึงการเพ่งดูอดีตและอนาคต ดูสิ่งที่เกิดขึ้น” ปรมาจารย์เฉินหลงสูดหายใจเข้าลึก ๆ และสงบนิ่ง ในความเป็นจริงแล้วลมหายใจของเขาก็ยิ่งเกรี้ยวกราดมากขึ้น ในขณะที่หัวใจของเขาเต้นเร็วขึ้นเรื่อย ๆ ความรู้สึกไม่สบายใจแปลก ๆ ในตัวเขาเริ่มรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ
“ไม่มีอะไร ข้าไม่เห็นอะไรเลย ข้าไม่สามารถบอกได้ว่าเกิดอะไรขึ้น…”
ในขณะนี้ ลำแสงก็ปรากฏขึ้นในท้องฟ้าอันมืดมิด ดวงอาทิตย์ปรากฏขึ้นเงียบ ๆ
สีหน้าของสุดยอดราชาเทพทั้งหมดที่มารวมตัวกันที่นั่นเปลี่ยนไปอย่างมาก หลังจากยืนยันว่าเสียงนั้นมาจากจิตวิญญาณวัตถุของพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูน พวกเขาทั้งหมดก็เต็มไปด้วยความทุกข์
“วิ่ง ! ออกจากที่นี่โดยเร็วที่สุด ! ” หัวใจของเจี้ยนเฉินก็มืดครึ้ม ทันใดนั้นเขาก็ตะโกนออกไปยังคนที่อยู่ข้างเขา
อย่างไรก็ตาม เมื่อเจี้ยนเฉินพูดคำเหล่านั้น เขาก็ประหลาดใจ เขาเซและจริง ๆ แล้วเขาสูญเสียการทรงตัวของเขา เขาล้มลงกับพื้น
ตุบ !
ตุบ !
…
โดยทั่วไปในเวลาเดียวกัน เสียงของผู้คนที่ล้มลงในบริเวณรอบ ๆ ก็ดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง แม้แต่เอเดรียนน่า, ซุยหยุนหลาน, รุยตี้, สวีเย่, ซ่างกวนมู่เอ๋อ, หมิงตงและเหล่าแม่ทัพศักดิ์สิทธิ์ทั้งห้าก็ดูเหมือนจะสูญเสียพลังทั้งหมดของพวกเขา ในเวลานั้น ทุกคนทรุดตัวลงบนพื้น
แม้แต่สุดยอดราชาเทพที่รักษาตัวอยู่รอบ ๆ ก็ดูเหมือนจะทรุดตัวลงเหมือนลูกโป่ง พวกเขานั่งอยู่บนพื้นดินอย่างอ่อนแอหรือไม่พวกเขาก็นอนอยู่บนพื้นดินอย่างไร้พลัง ไม่มีใครยืนอยู่บนพื้นเลย
สีหน้าของเจี้ยนเฉินน่ากลัวมาก ในขณะนั้นเขาไม่เพียงรู้สึกเหมือนว่าเขาสูญเสียพลังทั้งหมดซึ่งเขาไม่สามารถแม้แต่จะขยับนิ้วได้ เขาไม่แม้แต่สามารถใช้พลังบรรพกาลในตัวเขาได้
สิ่งสำคัญที่สุดก็คือดูเหมือนว่าเขาจะสูญเสียการรับรู้สึกทางจิตวิญญาณของเขาเช่นกัน เขากลายเป็นคนธรรมดาอย่างสมบูรณ์
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ
จบแล้วหรอ...
ทำไมยังไม่ลงบทใหม่...
ลงครั้งละ สี่ ห้า บท ได้ไหม...
กรุณาลงบทครั้งละหลายบทหน่อยนะครับ ชอบ ๆ...
รออ...
ตอน 1419-1420 หายครับ...
จบแล้ว......
มีต่อไหมครับ...
เมื่อไรจะอัพเดทค้าบ รอนานแล้ว...
ต่อๆๆๆ...